S.O.S. “εκπέμπουν” οι Μονάδες Αιμοκάθαρσης στη Β. Ελλάδα

«Κορώνα-γράμματα» παίζουν τη ζωή τους οι νεφροπαθείς στη Βόρεια Ελλάδα, κάθε φορά που μπαίνουν για αιμοκάθαρση: μία διαδικασία απόλυτα αναγκαία για να συντηρηθούν στη ζωή.

Οι τραγικές πλέον ελλείψεις προσωπικού – κυρίως νοσηλευτών, τα ελάχιστα εν λειτουργία μηχανήματα και οι εν γένει χαλασμένες υποδομές στις Μονάδες Αιμοκάθαρσης, συνιστούν περισσότερο παράγοντα κινδύνου παρά ασφάλειας για την υγεία και τη ζωή τους, όπως εξηγεί στο Virus ο Πρόεδρος του Συλλόγου Νεφροπαθών Ν. Θεσσαλονίκης, Χρήστος Καραγκιόζης.

Η κατάσταση που επικρατεί στο ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ, το οποίο εξυπηρετεί περίπου 55 εξωτερικούς ασθενείς, είναι χαρακτηριστική: Τα 11 από τα 22 μηχανήματα αιμοκάθαρσης εδώ και μήνες είναι εκτός λειτουργίας, λόγω έλλειψης τεχνητής υποστήριξης από την κατασκευάστρια εταιρεία. Αυτό έχει σαν συνέπεια τις συνεχείς τροποποιήσεις στις προγραμματισμένες βάρδιες αιμοκάθαρσης, οι αποχωρήσεις ασθενών προς τον ιδιωτικό τομέα (2 ασθενείς), και προσφάτως  την προσθήκη μεταμεσονύκτιας (!) βάρδιας για την κάλυψη των αναγκών.

«Οι βάρδιες αιμοκάθαρσης φτάνουν τις τέσσερεις καθημερινά, ξεκινώντας από τις 7 το πρωί και τελειώνοντας στη 1 τη νύχτα, με αποτέλεσμα την τεράστια ταλαιπωρία των ασθενών και την εξουθένωση με βαριά ωράρια του λιγοστού νοσηλευτικού προσωπικού» αναφέρει ο κος Καραγκιόζης.

Ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει το ΓΝΘ Ιπποκράτειο, που εξυπηρετεί περίπου 63 εξωτερικούς ασθενείς. Η αναλογία νοσηλευτή ανά αιμοκαθαρόμενο στη Μονάδα βρίσκεται στο 1/7 και ορισμένες φορές και στο 1/8, ξεπερνώντας κατά πολύ τα διεθνώς αποδεκτά όρια ασφαλείας.

«Αυτό σημαίνει ότι εάν γίνει υπάρξει οποιαδήποτε επιπλοκή ταυτόχρονα σε 2 ασθενείς, ο εργαζόμενος θα πρέπει να επιλέξει ποιον θα σώσει» σχολιάζει ο Πρόεδρος του Συλ. Νεφροπαθών Θες/νίκης. «Με βάση τα διεθνή πρωτόκολλα η αναλογία θα έπρεπε να είναι 1/3, αλλά εμείς δεχόμαστε και το ¼ λόγω της κρίσης. Ωστόσο, η Μονάδα στην καλύτερη περίπτωση να πάρει 1αν νοσηλευτή από τις προσλήψεις που εκκρεμούν. Μιλάμε δηλαδή πάλι για όρια επικινδυνότητας και όχι ασφάλειας» συμπληρώνει.

Στην έλλειψη προσωπικού οφείλονται και τα αυξημένα ποσοστά ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, αφού τα λάθη σε ένα υπερεντατικοποιημένο περιβάλλον εργασίας είναι αναπόφευκτα, όπως λέει περαιτέρω ο κος Καραγκιόζης. Ο ίδιος επισημαίνει, παράλληλα, ότι μείζον πρόβλημα αποτελούν και οι σπασμένες πολυθρόνες στις οποίες καθηλώνεται για 4 ώρες ο ασθενής στη Μονάδα. «Οι αιμοκαθαρόμενοι υποφέρουν από οστεοπόρωση. Η πολύωρη ακινησία σε σπασμένες πολυθρόνες, κατά συνέπεια, επιδεινώνει τα προβλήματα υγείας στη μέση και αλλού, αυξάνοντας σωρευτικά τις πιθανότητες καταγμάτων» εξηγεί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συλλόγου, το κυρίαρχο πρόβλημα στα υπόλοιπα νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας που εξυπηρετούν Νεφροπαθείς, αφορά στην έλλειψη προσωπικού. Μάλιστα, σε ένα από αυτά – στο Νοσοκομείο Καρδίτσας – υπάρχει και μια παγκόσμια πρωτοτυπία: λειτουργεί Μονάδα Τεχνητού Νεφρού χωρίς ούτε 1αν μόνιμο νεφρολόγο!

Επισυνάπτονται αναλυτικά οι ανάγκες που καταγράφονται ανά νοσοκομείο: