ΣΦΕΕ: Απαιτείται αναδρομική «συνευθύνη» στο clawback

Το αίτημα για επαναπροσδιορισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης θέτει εκ νέου ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), μετά τη δημοσίευση αποτελεσμάτων ελέγχων του ΕΟΠΥΥ, που αφορούσαν σε περιπτώσεις παραβατικότητας που έχουν αποσταλεί στις αρχές.

Όπως έγραψε το Virus, με την εισαγωγή νεότερων εργαλείων ελέγχου, ο Οργανισμός κατάφερε να εντοπίσει παραβάσεις σε παρόχους σκευασμάτων ειδικής διατροφής, φυσικοθεραπευτήρια και διαγνωστικά κέντρα, αλλά και σε ιδιωτικά φαρμακεία.

Στην τελευταία κατηγορία, από τα πρώτα 550 φαρμακεία πανελληνίως που ελέγχθηκαν για περαιτέρω διερεύνηση παραπέμπθηκαν  63.

Ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αφορά σε φαρμακείο της Βόρειας Ελλάδας στο οποίο διαπιστώθηκε ότι εκτελεί μεγάλο αριθμό συνταγών με γαληνικά σκευάσματα για αλωπεκία. Τα σκευάσματα αυτά είναι υψηλού κόστους, συγκεκριμένης εταιρίας κι έχουν συνταγογραφηθεί όλα από τον ίδιο δερματολόγο  με ιατρεία… στη Νησιωτική Ελλάδα!

Αυτά τα στοιχεία προκάλεσαν την αντίδραση του ΣΦΕΕ, ο οποίος εξέδωσε ανακοίνωση κάνοντας λόγο για προβληματισμό και αγανάκτηση.

«Ο ΣΦΕΕ προφανώς χαιρετίζει τις προσπάθειες αυτές του ΕΟΠΥΥ και εύχεται να εκλείψει κάθε εστία παραβατικότητας και κακοδιαχείρισης, αλλά ταυτόχρονα αγανακτεί με την επικράτηση της λογικής των clawback σε όλους τους τομείς της υγείας και ιδιαίτερα στο φάρμακο, μια λογική η οποία έχει οδηγήσει την πολιτεία να αποτινάξει από πάνω της κάθε ευθύνη ορθολογικής διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων», σημειώνει.

Όπως εξηγεί, με αυτόν τον τρόπο «μια εσφαλμένα προσδιορισμένη ανεπαρκής δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην οποία προστίθενται και οι συνταγογραφικές ατασθαλίες διάφορων επιτήδειων έχει οδηγήσει τη φαρμακευτική αγορά στα πρόθυρα της κατάρρευσης αφού διαθέτει πλέον 1 στα 3 φάρμακα δωρεάν (από 1 στα 4 το 2017) καλύπτοντας μεταξύ άλλων το 100% της φαρμακευτικής δαπάνης των ανασφαλίστων. Η έννοια της προβλεψιμότητας που συνδέεται άρρηκτα με την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων του χώρου έχει εκλείψει πλήρως, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο σχεδιαζόμενες επενδύσεις, θέσεις εργασίας αλλά πάνω από όλα την πρόσβαση των ασθενών σε υπάρχοντα αλλά και σε μελλοντικά φάρμακα».

Επαναλαμβάνει, λοιπόν, την ανάγκη να προσδιοριστεί η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη με βάση πραγματικές ανάγκες και «να καταστεί η πολιτεία συνυπεύθυνη για τον έλεγχο αυτής είναι επιτακτική, η «συνευθύνη» στο clawback πρέπει να εφαρμοστεί αναδρομικά από την αρχή του 2018».

«Τόσα και τόσα μέτρα έχει επιβάλλει η πολιτεία με αυτόν τον τρόπο όποτε την εξυπηρετεί, ας θεσμοθετήσει μια φορά και ένα μέτρο που θα συμβάλλει στη βιωσιμότητα ενός κλάδου με ουσιαστική συνεισφορά στην υγεία των πολιτών», καταλήγει.