ΣΦΕΕ: «Καμπανάκι» και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το clawback

Τη συνεχή διόγκωση των υποχρεωτικών επιστροφών (clawback) που απαιτεί ο ΕΟΠΥΥ από τους παρόχους, καταγράφεται στην τρίτη έκθεση ενισχυμένης εποπτείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο ΣΦΕΕ.

Tέτοιες περικοπές μέσα από την υπερφορολόγηση δεν θα είναι βιώσιμες, προειδοποιεί ο ΣΦΕΕ αφού «το clawback για τις φαρμακευτικές εταιρίες αυξάνεται ανεξέλεγκτα χρόνο με τον χρόνο».

Την  αναγκαιότητα αναθεώρησης του ύψους της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης για το φάρμακο ζητά ο ΣΦΕΕ, προτάσσοντας τον «καθορισμό ανώτατου ορίου στο clawback και τη συνυπευθυνότητα της Πολιτείας με τις φαρμακευτικές εταιρίες στην υπέρβαση της δαπάνης».

Στην έκθεση σύμφωνα με τον ΣΦΕΕ υπογραμμίζεται η κατανομή των βαρών μεταξύ του δημόσιου τομέα και των ιδιωτικών εταιριών.

Χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση τονίζεται η αλματώδης αύξηση από τα 79 εκατομμύρια ευρώ (2012), οι υποχρεωτικές επιστροφές ξεπέρασαν το 2018 τα 550 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι προβλέψεις από τα στοιχεία ΗΔΙΚΑ Ιαν.-Μάιος 2019 για το τρέχον έτος δείχνουν πως θα αγγίξουν τα 680 εκατ. ευρώ. «Η υπερφορολόγηση θα ξεπεράσει το 70%!» υπογραμμίζεται από τον ΣΦΕΕ.

Kαταστροφικές συνέπειες τόσο για τις φαρμακευτικές εταιρίες, όσο και για τις θέσεις εργασίας στο κλάδο καθώς και τα επενδυτικά προγράμματα διαβλέπει ο ΣΦΕΕ, ενώ αξιολογεί ότι υφίσταται τεράστιος κίνδυνος για «την πρόσβαση των ασθενών σε νέα, αλλά και σε υπάρχοντα σημαντικά φάρμακα».

Με μια γλαφυρή περιγραφή για τις σοβαρές δυσκολίες στην συλλογή των οφειλών από το clawback, περιγράφεται πως «γεννιούνται» νέες προβληματικές και υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα παραβιάζεται το δίκαιο του ανταγωνισμού.

Τα διαρθρωτικά μέτρα που ήδη έχει προτείνει, υπενθυμίζει ο ΣΦΕΕ  επικαλούμενος την έκθεση, στην οποία αναφέρεται ρητά ότι «το μέγεθος των υπερβολικών χρεώσεων μέσω του clawback υπογραμμίζει την ανάγκη για την εφαρμογή διαρθρωτικών μέτρων που αποσκοπούν στη συγκράτηση της ζήτησης (…)».

Δεν αρκεί η απλή νομοθέτηση, αλλά χρειάζεται η εφαρμογή  των διαρθρωτικών αλλαγών, σύμφωνα με τον ΣΦΕΕ«συμπεριλαμβανομένων των θεραπευτικών πρωτοκόλλων, της επιτροπής διαπραγμάτευσης, της κεντρικής διαδικασίας προμηθειών, των μητρώων ασθενών για φάρμακα υψηλού κόστους, της παρακολούθησης και του ελέγχου των συνταγών από τους γιατρούς και της χορήγησης φαρμάκων από τους φαρμακοποιούς».