Το ΣτΕ “μπλοκάρει” τις ατομικές συμβάσεις έργου (Upd)

«Πονοκέφαλο» στην Αριστοτέλους προκαλεί το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με αποφάσεις του «πάγωσε» προσωρινά τις προσλήψεις καθαριστριών με ατομικές συμβάσεις εργασίας που πραγματοποιήθηκαν ή πρόκειται να δρομολογηθούν.

Οι αποφάσεις αναστολής εκδόθηκαν έπειτα από προσφυγή δύο εργολαβικών εταιριών (εδώ), οι οποίες είχαν καταθέσει αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων σε περιφερειακά Διοικητικά Δικαστήρια και που τελικά απορρίφθηκαν. Οι προσφυγές των εταιριών αφορούσαν: α) Στη σύναψη 30 ατομικών συμβάσεων έργου, με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας στο Γενικό Νοσοκομείο Μεσσηνίας και τα υπαγόμενα σε αυτό παραρτήματά του, β) στην εκδήλωση ενδιαφέροντος σύναψης συμβάσεων μίσθωσης έργου και γ) στην παροχή υπηρεσιών καθαριότητας των κεντρικών υπηρεσιών του υπουργείου Υγείας.

Οι αποφάσεις αυτές βεβαίως δεν είναι οριστικές, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι ενδεχομένως να μην τελεσιδικήσουν. Βέβαιη, στο μεταξύ, θα πρέπει να θεωρείται η αντίδραση της Αριστοτέλους, όπως συνέβη και με τις αποφάσεις των περιφερειακών Διοικητικών Δικαστηρίων (εδώ κι εδώ). Για του λόγου το αληθές, το γραφείο τύπου του αναπλ. Υπουργού Υγείας έσπευσε να διαβεβαιώσει πως “Η απομάκρυνση των εργολάβων από τα νοσοκομεία και η προάσπιση των εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων αποτελεί αμετάκλητη πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης”. 

Προανήγγειλε παράλληλα πως η Κυβέρνηση θα φέρει εντός του Αυγούστου νομοθετική πρωτοβουλία που θα κατοχυρώνει τη συγκεκριμένη πολιτική επιλογή “για λόγους δημοσίου συμφέροντος, εξοικονόμησης πόρων, προστασίας των εργαζομένων και προάσπισης της Δημόσιας Υγείας”. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την ισχύουσα νομοθεσία η αντικατάσταση των εργολάβων καθαριότητας από εργαζομένους που θα απασχολούνται με τον προαναφερόμενο τρόπο, δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα.

Εάν βέβαια η νομοθετική πρωτοβουλία καταστήσει υποχρεωτική την πρόσληψη καθαριστριών με ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου, τότε εκτός από την εκδίωξη των εργολάβων η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θα έχει “ανοίξει” παράλληλα το δρόμο για τη θέσπιση ενός νέου μοντέλου εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο, που θα απέχει παρασάγκας από τη μόνιμη και σταθερή δουλειά που ευαγγελίζεται. Αυτό, ωστόσο, μένει να το δούμε…