Τα 15 συμπτώματα που «δείχνουν»… κατάθλιψη, μετά τις διακοπές

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη μορφή στρες σύμφωνα που εκδηλώνεται ύστερα από ξεκούραστες περιόδους της ζωής μας, συνήθως ύστερα από μικρές ή μεγάλες «αποδράσεις» και μπορεί να φτάσει μέχρι τα όρια της κατάθλιψης.
Το σύνδρομο μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους και συνήθως τις πρώτες μέρες της επιστροφής στη δουλειά. Το άτομο αισθάνεται μια γενικευμένη αδυναμία και αδιαθεσία που συνοδεύεται από ένα αίσθημα κενού. Εξάλλου, μπορεί να υποφέρει από αϋπνία καθώς επίσης να νοιώθει υπνηλία στη διάρκεια της ημέρας. Παρατηρείται επίσης αδυναμία συγκέντρωσης, απάθεια και ανία ως προς την εργασία, αδυναμία λήψης αποφάσεων καθώς και επιθετικότητα, συμπτωματολογία δηλαδή που βρίσκουμε στις συναισθηματικές διαταραχές.
Σε προσωπικό επίπεδο το άτομο δεν έχει πραγματική επίγνωση του τι του συμβαίνει, απλά την αίσθηση ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά. Το σύνδρομο άγχους μετά τις διακοπές εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο και ένταση στον καθένα κάτι που μπορεί να εμποδίσει το άτομο από το να αντιληφθεί τη ύπαρξή του. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:
– δυσφορία
– ταχυπαλμίες
– ζαλάδες
– αϋπνία
– τάση προς έμετο
– απώλεια ή αύξηση βάρους
– υπερβολικό άγχος
– έλλειψη προσαρμοστικότητας
– έλλειψη διάθεσης,
– χαμηλή ενεργητικότητα,
– υπνηλία,
– υπερφαγία,
– αφαγία,
– μελαγχολία.
– κατάθλιψη

Πρόληψη και θεραπεία
Τι θα πρέπει να κάνετε λοιπόν για να μην σας πιάσει κατάθλιψη μετά τις καλοκαιρινές διακοπές; Πρωτίστως, σκεφτείτε θετικά, φτιάξτε πλάνο για το πρόγραμμα του Σεπτεμβρίου, οργανώστε συγκεντρώσεις φίλων στο σπίτι, ανακαλύψτε όλα τα όμορφα μέρη της πόλης που ζείτε και φυσικά αξιοποιείστε τον ελεύθερο σας χρόνο με ένα άθλημα, χόμπι, κάτι που θέλατε να κάνετε καιρό.
Οι ειδικοί πάντως προτείνουν να προνοούμε ώστε στην επιστροφή να μη δημιουργούνται αρνητικά συναισθήματα που ίσως εμποδίσουν τη φυσιολογική ένταξη στη ρουτίνα μας. Ας σκεφτούμε:
– Μήπως πάμε διακοπές όχι γιατί το έχουμε πραγματικά ανάγκη για ξεκούραση αλλά γιατί «πρέπει» (παιδιά, γονείς κλπ);
– Μήπως τα άτομα της παρέας μας κάνουν να πλήττουμε και οι ο τρόπος ζωής τους, οι προσδοκίες και οι δραστηριότητές τους κατά την περίοδο των διακοπών δεν συμβαδίζουν με τις δικές μας;
– Μήπως αισθανόμαστε ότι «δεν ορίζουμε τον εαυτό μας ούτε καν στις διακοπές μας»;

Μερικές λύσεις για να ξεπεράσουμε όσο το δυνατόν συντομότερο τα συμπτώματα είναι να κάνουμε μια καταγραφή των δραστηριοτήτων που μας ευχαριστούν κατά τη διάρκεια των διακοπών, και ας προσπαθήσουμε να τις χαρούμε όσο περισσότερο μπορούμε. Αν φοβόμαστε ότι επιστρέφοντας από τις διακοπές θα βρούμε μπροστά μας ένα “βουνό” από επαγγελματικές υποχρεώσεις, το οποίο θα μας δημιουργήσει ανεπανόρθωτο άγχος, ας φροντίσουμε να κρατήσουμε μια τακτική επικοινωνία με τους συναδέλφους και το χώρο της εργασίας μας. 
Να οργανώσουμε μια ομάδα “ομοιοπαθών” συναδέλφων, με τους οποίους αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα. Τις περισσότερες φορές το να μοιράζεται κανείς τις σκέψεις του βοηθάει πολύ στη λύση του προβλήματος. Βάζουμε σε τάξη εκκρεμότητες που αφήσαμε το καλοκαίρι και τακτοποιούμε οικονομικές εκκρεμότητες κάνοντας μια καταγραφή υποχρεώσεων. Κάνουμε διακανονισμούς για την αποπληρωμή δανείων, φόρων, εισφορών, κ.λπ., δεδομένου ότι για τους περισσότερους δεν είναι δυνατή η ταυτόχρονη εξόφληση όλων.
Μικρά ταξιδάκια αυθημερόν, βοηθούν να προσαρμοστείτε σταδιακά. Φυλάξτε τις αναμνήσεις σας ζωντανές. Κρατήστε επαφή με τους νέους σας φίλους. Εμφανίστε τις φωτογραφίες σύντομα και δώστε πνοή γιορτής στην επιστροφή σας, καλώντας π.χ. σε δείπνο όλους τους φίλους σας για να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας.
Το μυστικό είναι να μη περνάμε μεγάλες περιόδους έντασης χωρίς διαλείμματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, φροντίστε να έχετε σύντομες διακοπές και διαφυλάξτε την αυτοφροντίδα σας, για να έχετε καλή υγεία και διάθεση. Τότε, φυσικά, η απόδοση στις υποχρεώσεις σας θα είναι πιο ποιοτική και στις επόμενες διακοπές θα είστε πέρα από κάθε κίνδυνο προσβολής αυτού του Συνδρόμου.
Μάλιστα ο ασθενής, μετά τη διάγνωση, μπορεί να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά χάπια που θα τον βοηθήσουν να σταθεί και πάλι στα πόδια του.