Του Δημήτρη Βρύσαλη, προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για το τέλος των μνημονίων είναι πρόκληση για τους μαχόμενους υγειονομικούς, την ώρα που διατηρούνται άθικτοι όλοι οι νόμοι που μετατρέπουν την υγεία σε εμπόρευμα και τους ασθενείς σε πελάτες. Όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, υπακούοντας στο γενικό πρόσταγμα του κεφαλαίου, πήραν βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα με καθυστέρηση συγκριτικά με άλλες χώρες. Γι΄ αυτό τα μέτρα ήρθαν απότομα την  περίοδο της κρίσης  στη χώρα μας, όταν σε άλλες χώρες είχαν παρθεί ήδη υπακούοντας στο γενικό πρόσταγμα του κεφαλαίου.

Τα αποτελέσματα στην Υγεία ήταν και θα είναι οδυνηρά.

• Κονδύλια κρατικού προϋπολογισμού για την υγεία από το 2010 έως 2018 προοδευτικά μειωμένα έως και 50%! Το ίδιο προμηνύεται και το 2019.
• Έκλεισαν 6 ψυχιατρικά και 15 γενικά νοσοκομεία.
• Έκλεισε ή υπολειτουργεί η πλειονότητα των 360 πρώην πολυατρείων του ΙΚΑ και αντικαθίστανται από «καρικατούρες» πρωτοβάθμιας υγείας, τις ΤΟΜΥ.
• Αυξήθηκαν οι ιδιωτικές (από την τσέπη του ασθενούς) δαπάνες υγείας από το 31% στο 39% επί του συνόλου των δαπανών.
• Μειώθηκε δραματικά το μόνιμο προσωπικό των νοσοκομείων – όλων των κλάδων – από τους 104.000 στους 78.000 περίπου, ενώ ακόμα και τον τελευταίο χρόνο είχαμε μείωση κατά 1.700 περίπου εργαζόμενους. Ταυτόχρονα αυξήθηκε ο αριθμός των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας (γιατροί, νοσηλευτές, καθαρίστριες, διοικητικοί, άνεργοι προερχόμενοι από ΟΑΕΔ) με συνέπεια να έχουν ξεπεράσει σε ποσοστό το 20% του συνόλου. Αυτοί οι εργαζόμενοι πληρώνονται από τα έσοδα του νοσοκομείου και όχι από το κράτος. Οδεύουμε στη στρατηγική της Ε.Ε. που θέλει νοσοκομεία – επιχειρήσεις που το κράτος θα δίνει ψίχουλα στην υγεία.
• Με τη μείωση του προσωπικού αυξήθηκε η εντατικοποίηση της δουλειάς στα νοσοκομεία τουλάχιστον κατά 25%.
• Η μέση φαρμακευτική δαπάνη από την τσέπη των ασθενών από το 9% το 2010 έφτασε σχεδόν το 30% της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης το 2018.
• Μειώθηκαν οι μισθοί των υγειονομικών από 30-50%, το ίδιο και οι συντάξεις.
• Αυξήθηκε η νοσηρότητα σε καρδιαγγειακά και ψυχιατρικά νοσήματα.
• Η περίθαλψη  των ανασφάλιστων γίνεται με αιματηρές οικονομίες από τα νοσοκομεία, αφού δεν δόθηκε καμία ειδική επιχορήγηση .

Συγκεκριμένα στο ΠΑΓΝΗ:

• Η επιχορήγηση για δαπάνες λειτουργίας είναι μειωμένες κατά 11.000.000 ευρώ σε σχέση με το 2017. Οι κρητικοί πλήρωσαν από την τσέπη τους για το 2017 στα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία 1.500.000 ευρώ.
• Καταργήθηκαν, σε μια νύχτα το 2012, 60 κρεβάτια και 700 οργανικές θέσεις εργασίας, ενώ δόθηκαν 44 κρεβάτια στο ΠΑΓΝΗ σε ασφαλιστικές εταιρίες.
• Μόνο στο ΠΑΓΝΗ για το 2017 ο αριθμός των ανασφάλιστων που εξυπηρέτησε το νοσοκομείο ήταν 46.973 και το ποσό που δαπανήθηκε ήταν 6.755.188 ευρώ.  Το κράτος, για όλα αυτά, δεν έδωσε δεκάρα τσακιστή.
• Μειώθηκε το μόνιμο προσωπικό κατά 650 εργαζομένους από το 2012 μέχρι σήμερα. Στο ΠΑΓΝΗ οι κενές οργανικές θέσεις όλων των κατηγοριών είναι 645. Η περίφημη ενίσχυση για το ΠΑΓΝΗ μεταφράζεται σε 18 μόνιμους εργαζόμενους σε σχέση με το 2015. Ο αριθμός των μη μονίμων ξεπερνά τους 500 εργαζομένους.
• Υπάρχουν όλες οι γνωστές μορφές απασχόλησης και ελαστικής εργασίας (oncall, standby, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δελτία παροχής υπηρεσιών, μαθητεία, πρακτική άσκηση, κοινωφελής εργασία, διευθέτηση του χρόνου εργασίας εργολαβικοί εργαζόμενοι, κυκλική εργασία – rotation, κλιμακωτό ωράριο απασχόλησης κ.α.).

Η δήθεν έξοδος από τα μνημόνια που εξαγγέλθηκε πανηγυρικά είναι μια μεγαλοπρεπής απάτη. Κατάργηση των μνημονίων σημαίνει στην πράξη ανάκτηση όλων των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, παροχές, να σταματήσει η εντατικοποίηση, τα εξουθενωτικά ωράρια, τα παράλληλα καθήκοντα, οι διπλοβαρδιες, να δίνονται τα ρεπό εντός της εβδομάδας, να σταματήσει το αίσχος των 48 ή και 72 ωρών εφημεριών στους γιατρούς, να καταργηθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, να καταργηθεί η απλήρωτη εργασία, να καλυφθούν τα τμήματα σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες, να σταματήσει το αίσχος των πολύμηνων λιστών σε χειρουργεία και τακτικά ιατρεία, να ανοίξουν όλα τα κρεβάτια ΜΕΘ, να λειτουργήσει ΜΑΦ, να δημιουργηθεί μονάδα εγκαυμάτων, να καταργηθούν οι πληρωμές στα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία και στα απογευματινά επεμβατικά εργαστήρια, να ενταχθούν όσοι εργάζονται σε ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες στα ΒΑΕ (με ότι αυτό σημαίνει) και πολλά άλλα.

Καμία εμπιστοσύνη, καμία αυταπάτη δεν πρέπει να έχουν οι υγειονομικοί από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ούτε από τους προηγούμενους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Μόνο ο οργανωμένος αγώνας των μαχόμενων υγειονομικών με το εργατικό κίνημα μπορεί να φέρει θετικές ανατροπές. Αν κάτι κρατήθηκε από τις κατακτήσεις δεκαετιών, οφείλεται στους αγώνες.

Τέρμα πια η κοροϊδία. Συνεχίζουμε! Μονόδρομος η μαζική, ενωτική, διεκδικητική, αγωνιστική δράση  των εργαζομένων για την ικανοποίηση των σύγχρονων αιτημάτων μας αιτημάτων μας.