Τα σοβαρά επεισόδια υπογλυκαιμίας σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου!

Τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης πλάσματος (επεισόδια σοβαρής υπογλυκαιμίας) δεν αποτελούν μόνο πηγή άγχους και δυνητικό κίνδυνο για τους ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 αλλά συνδέονται επίσης με αυξημένο κίνδυνο θανάτου, σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν στο συνέδριο European Association for the Study of Diabetes 53^rd Annual Meeting (EASD) και δημοσιεύτηκαν ταυτόχρονα στο περιοδικό Diabetologia. 

Συγκεκριμένα, νέες αναλύσεις από τη μελέτη DEVOTE δείχνουν ότι ο κίνδυνος ήταν 4 φορές υψηλότερος 15 ημέρες μετά από ένα επεισόδιο και 2,5 φορές υψηλότερος οποιαδήποτε στιγμή μετά από ένα επεισόδιο σοβαρής υπογλυκαιμίας. Επιπρόσθετα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ημερήσιες διακυμάνσεις στα επίπεδα γλυκόζης πλάσματος σε άτομα με ΣΔ τ.2 σχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου.

“Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία της διατήρησης χαμηλής διακύμανσης στα επίπεδα γλυκόζης πλάσματος και της μείωσης του κινδύνου εμφάνισης σοβαρής υπογλυκαιμίας κατά τη θεραπεία ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2”  σημειώνει ο Dr Bernard Zinman από το Lunenfeld- Tanenbaum Research Institute, Mount Sinai Hospital, Πανεπιστήμιο του Τορόντο, Καναδάς και μέλος της DEVOTE Steering Committee.

Στη μελέτη DEVOTE, η ινσουλίνη degludec μείωσε τη συχνότητα σοβαρών υπογλυκαιμιών κατά 40% και τη συχνότητα νυχτερινών σοβαρών υπογλυκαιμιών κατά 53% σε σύγκριση με την ινσουλίνη glargine U100 σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Παρόμοιες μειώσεις είχαν καταγραφεί και στη μελέτη SWITCH 2 όπου παρατηρήθηκε 51% χαμηλότερη συχνότητα σοβαρών υπογλυκαιμιών κατά τη συνολική περίοδο θεραπείας και 42% χαμηλότερη συχνότητα νυχτερινών υπογλυκαιμιών σε σύγκριση με την ινσουλίνη glargine U100 σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι η ινσουλίνη degludec παρέχει σημαντικά χαμηλότερη διακύμανση στα επίπεδα γλυκόζης πλάσματος σε σύγκριση με τις ινσουλίνες glargine U100 και U300.