Τέλος στα γηρατειά με θεραπείες «βαμπίρ»!

Τα αποτελέσματα των ερευνώ, εφόσον αποδειχτούν ότι κάτι ανάλογο είναι εφικτό και στους ανθρώπους, τότε ανοίγει ο δρόμος για επαναστατικές θεραπευτικές τεχνικές για την άνοια και τη νόσο Αλτσχάιμερ, αλλά και για τη γήρανση γενικότερα.
Επιστήμονες στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων η μεταδιδακτορική Ελληνίδα μοριακή βιολόγος Λήδα Κατσιμπάρδη, ανακάλυψαν ότι μία πρωτεΐνη, που πέρυσι είχε δειχτεί ότι «ξανανιώνει» τις καρδιές γέρικων ποντικιών, έχει ανάλογη επίδραση στον εγκέφαλο και στους σκελετικούς μυς των πειραματόζωων.
Η εν λόγω πολλά υποσχόμενη πρωτεϊνη GDF11 πρόκειται να δοκιμαστεί για πρώτη φορά σε ανθρώπους μέσα στα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια, με την ελπίδα ότι θα έχει εξίσου ανανεωτική επίδραση σε ηλικιωμένους, αναστρέφοντας έτσι -σε ένα βαθμό τουλάχιστον- τις συνέπειες της γήρανσης (πιθανώς ακόμη και με την μορφή διατροφικών συμπληρωμάτων που θα περιέχουν την εν λόγω πρωτεΐνη).
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους καθηγητές Έιμι Γουέιτζερς και Λι Ρούμπιν του Τμήματος Βλαστικών Κυττάρων και Αναγεννητικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, έκαναν δύο ξεχωριστές δημοσιεύσεις στο κορυφαίο περιοδικό “Science” (στην μία μελέτη κύρια συγγραφέας ήταν η Λήδα Κατσιμπάρδη), σύμφωνα με το Reuters.
Όπως έδειξαν τα πειράματα της πρώτης μελέτης, η έγχυση της πρωτεΐνης GDF11 (η οποία υπάρχει εξ αρχής τόσο στα ποντίκια, όσο και στους ανθρώπους, ρυθμίζοντας τη δραστηριότητα των βλαστικών κυττάρων, αλλά μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου) βελτίωσε αισθητά τις σωματικές ικανότητες των πειραματόζωων με ηλικία αντίστοιχη ενός 70χρονου ανθρώπου. Οι μύες των γέρικων ποντικιών διπλασιάστηκαν και έγιναν όπως οι μύες των νεανικών ποντικιών, ενώ άντεξαν σε ένα τεστ σωματικής αντοχής σχεδόν διπλάσιο χρόνο (57 λεπτά, έναντι 35 λεπτών των γέρικων ποντικιών που δεν είχαν πάρει την πρωτεΐνη).
Οι ερευνητές έκαναν λόγο για ελπιδοφόρα ανακάλυψη που “δείχνει” προς μια πιο υγιή τρίτη ηλικία. Η κύρια ελπίδα είναι ότι η χορήγηση της συγκεκριμένης πρωτεΐνης σε προχωρημένη ηλικία κάποιου ανθρώπου θα επαναφέρει την ποσότητα της στα επίπεδά της που υπήρχαν κατά τη νεανική ηλικία, πράγμα που θα βοηθά στην μερική αποκατάσταση της μυικής και εγκεφαλικής λειτουργίας, επιτρέποντας στους ηλικιωμένους να ξανανιώνουν.

Η ελληνίδα βιολόγος
Η ελληνίδα μοριακή βιολόγος έπαιξε βασικό ρόλο στα πειράματα της δεύτερης μελέτης και διαπίστωσε ότι, χάρη στην πρωτεΐνη GDF11, υπήρξε τόσο αύξηση κατά 29% στα νευρωνικά βλαστικά κύτταρα, όσο και αύξηση 50% των αιμοφόρων αγγείων, καθώς και καλύτερη κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο των πειραματόζωων, με αποτέλεσμα -μεταξύ άλλων- να μπορούν πλέον να συλλαμβάνουν τις οσμές του περιβάλλοντος όπως ένα νεαρό ποντίκι.
Η Λήδα Κατσιμπάρδη ειδικεύεται στη χρήση των βλαστικών κυττάρων στο πεδίο της αναγεννητικής βιολογίας και ιατρικής, ιδίως όσον αφορά τη νευρογένεση στον γηράσκοντα εγκέφαλο. Αποφοίτησε από το γαλλικό Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ 2 με πτυχίο Μοριακής και Κυτταρικής Βιοχημείας και με μεταπτυχιακό Μοριακής και Κυτταρικής Ενδοκρινολογίας. Έχει εργαστεί ως ερευνήτρια στον τομέα αναπτυξιακής γενετικής στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) στη Γαλλία και στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς στη Γερμανία, ενώ έκανε το διδακτορικό της στο Εργαστήριο Κυτταρικής και Μοριακής Νευροβιολογίας του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Παστέρ στο Παρίσι.
Πιο πρόσφατα εργάζεται ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Βλαστικών Κυττάρων και Αναγεννητικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.