Ένας στους έξι ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα πετυχαίνουν 5ετή επιβίωση χάρη σε μία νέα θεραπεία, που είναι διαθέσιμη από πέρσι και στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα, γενικά, στον προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα μόλις ένας στους 100 ασθενείς καταφέρνουν να επιβιώσουν για 5 χρόνια!

Αυτό τουλάχιστον έδειξε μελέτη, που αφορά το φάρμακο Opdivo (νιβολουμάμπη) και ανακοίνωσε η παρασκευάστρια εταιρεία, η αμερικανική Bristol-Myers Squibb στην ετήσια συνάντηση της American Association for Cancer Research (AACR), οι εργασίες της οποίας ολοκληρώνονται αύριο στην Ουάσιγκτον.

Ειδικότερα, στη μελέτη φάσης 1β, που κυρίως αφορούσε την ασφάλεια και ανεκτικότητα στη θεραπεία με το φάρμακο, το 16% των 129 ασθενών κατάφεραν να επιβιώσουν για 5 χρόνια, ενώ το τυπικό ποσοστό 5ετούς επιβίωσης των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα είναι μόλις 1%!

Στην Ελλάδα, ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πιο συχνή μορφή της νόσου στην Ελλάδα με 6.884 νέα κρούσματα και 6.434 θανάτους (στοιχεία 2012) και ακολουθούν ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ο καρκίνος του προστάτη και ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης.

Η συχνότητα του καρκίνου του πνεύμονα, συνδέεται στενότατα με το κάπνισμα, καθώς το 90% περίπου των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα, προέρχεται από την χρήση καπνού.

Ο κίνδυνος αυξάνεται παράλληλα με τον αριθμό των τσιγάρων και το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το άτομο είναι καπνιστής. Μεταξύ των ατόμων τα οποία καπνίζουν δύο ή περισσότερα πακέτα τσιγάρων ημερησίως, ένα στα επτά θα χάσει τη ζωή του από καρκίνο του πνεύμονα.

Ο καρκίνος του πνεύμονα διακρίνεται σε δύο κύριες ομάδες:

1. Μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα ΜΚΠ ή SCLC ( Small Cell Lung Cancer) και ο
2. Μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα ΜΜΚΠ ή NSCLC (Non Small Cell Lung Cancer). Ο μη μικροκυτταρικός τύπος διακρίνεται ακολούθως ανάλογα με τον ιστολογικό τύπο σε αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα, πλακώδες καρκίνωμα του πνεύμονα και καρκίνωμα από Μεγάλα Κύτταρα με τους υπότυπους τους.

Ο ιστολογικός τύπος έχει τεράστια σημασία στη αντιμετώπιση και την πρόγνωση καθώς κρίνεται το σχήμα της θεραπείας ή και το εάν είναι χειρουργικά εξαιρέσιμος ή όχι. Γενικά, ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος επιδέχεται χειρουργικής επέμβασης και στόχος συνήθως για την ίαση είναι η χειρουργική αφαίρεση, που προσφέρει σημαντικό πλεονέκτημα στην αντιμετώπιση της νόσου.