Σύμφωνα με τη μελέτη, μετά από διάστημα έξι μηνών, και οι δύο θεραπείες μείωσαν κατά 50% την ακμή, γεγονός που επιβεβαιώνει την άποψη των δερματολόγων ότι το αντισυλληπτικό χάπι μπορεί να είναι καλή εναλλακτική λύση. Ταυτόχρονα, αποτελεί και έναν τρόπος αποφυγής των ανεπιθύμητων δράσεων των ισχυρών φαρμάκων κατά της ακμής ή της μακροχρόνιας χρήσης αντιβιοτικών σκευασμάτων.
Όπως επισημαίνει η Δρ Κέλλυ Τάιλερ, δερματολόγος του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, τα αντισυλληπτικά δισκία χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να δράσουν διότι έχουν διαφορετικό μηχανισμό. Τα αντιβιοτικά έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, κάτι που λείπει από τα αντισυλληπτικά, άρα η μείωση της ακμής είναι πιο σταδιακή και λιγότερο εμφανής αρχικά.
Τα αντιβιοτικά συντελούν στη μείωση της φλεγμονής στην υπάρχουσα ακμή, ενώ τα αντισυλληπτικά μειώνουν τα ελεύθερα ή κυκλοφορούντα ανδρογόνα, μειώνοντας έτσι την παραγωγή σμήγματος, το οποίο φράσσει τους πόρους, και έτσι περιορίζεται ο κίνδυνος νέας ακμής.
Στην ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν 32 τυχαιοποιημένες μελέτες για την θεραπεία της ακμής, είτε με αντιβίωση, είτε με αντισυλληπτικά δισκία και διαπιστώθηκε ότι, τα αντιβιοτικά μετά από τρεις μήνες είχαν μειώσει τον αριθμό των κυστών ή των σπυριών κατά 48%, συγκριτικά με το 37% με θεραπεία αντισυλληπτικών δισκίων.
Αλλά έξι μήνες αργότερα, τα αντισυλληπτικά χάπια είχαν μείωση την ακμή κατά 55%, συγκριτικά με το 53% της αντιβίωσης.