Το πολιτικό σχέδιο της Αριστοτέλους για την Ψυχική Υγεία

Την επανεκκίνηση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης με όρους δημόσιας και ανθρωποκεντρικής φροντίδας, παρά το ασφυκτικό δημοσιονομικό περιβάλλον, θέτει ως στόχο το πολιτικό σχέδιο της Ελληνικής κυβέρνησης για την ψυχική υγεία. Τους άξονες αυτού του σχεδίου παρουσίασε μιλώντας στο βήμα της 67η Ευρωπαϊκής Συνόδου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στη Βουδαπέστη, ο Ανδρέας Ξανθός.

“Ο φαύλος κύκλος μεταξύ οικονομικής κρίσης, φτωχοποίησης και ψυχικής υγείας, ενισχύει τις ανισότητες και τον κοινωνικό αποκλεισμό” σημείωσε ο Έλληνας Υπουργός Υγείας, χαρακτηρίζοντας κρίσιμη προτεραιότητα για τη χώρα την παρέμβαση σε αυτό τον φαύλο κύκλο, με την υλοποίηση πολιτικών στη βάση της στρατηγικής «Υγεία 2020» του ΠΟΥ καθώς και της «ατζέντας 2030» του ΟΗΕ.

Στόχος, όπως εξήγησε, είναι η αναθέρμανση του οράματος της Κοινοτικής και Κοινωνικής Ψυχιατρικής, η εγκατάλειψη της Ασυλικής-Ιδρυματικής Ψυχιατρικής και η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος δομών και υπηρεσιών ψυχικής υγείας που θα παρέχονται στην κοινότητα, με ταυτόχρονη αποδυνάμωση του ρόλου των ψυχιατρικών νοσοκομείων. 

“Υλοποιούμε, σε ένα ασφυκτικό δημοσιονομικό περιβάλλον, ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο για την Ψυχική Υγεία” ισχυρίστηκε σχετικά ο Ξανθός. Η πορεία για την υλοποίησή του βασίζεται σε έξι άξονες:

1. Τη διοικητική μεταρρύθμιση του Συστήματος Ψυχικής Υγείας με έμφαση στην αποκέντρωση, τη δημοκρατική λειτουργία, τη δημόσια λογοδοσία και τον κοινωνικό έλεγχο, τη συμμετοχή των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας και των οικογενειών τους στα όργανα διοίκησης και το σεβασμό των δικαιωμάτων και των ιδιαίτερων αναγκών των ψυχικά πασχόντων.
2. Τη στοχευμένη ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού των υπαρχουσών δομών ψυχικής υγείας, με ψυχίατρους, παιδοψυχιάτρους και νοσηλευτικό προσωπικό.
3. Την αλλαγή της διαδικασίας ακούσιας νοσηλείας, στην κατεύθυνση της προστασίας των δικαιωμάτων, της ασφάλειας και της αξιοπρέπειας των ψυχικά πασχόντων.
4. Τη συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας – Κοινωνικής Αλληλεγγύης με στόχο τη διαμόρφωση πολιτικών για την ολοκλήρωση της αποασυλοποίησης και την ολιστική αντιμετώπιση όλων των πασχόντων που διαβιούν σε ασυλικά περιβάλλοντα.
5. Την ενίσχυση των Κοινωνικών Συνεταιρισμών (ΚΟΙΣΠΕ) που απασχολούν ψυχικά ασθενείς, προκειμένου να αναπτύξουν νέες επιχειρηματικές δράσεις με στόχο, πέραν του θεραπευτικού οφέλους, την αυτονομία και την κοινωνική επανένταξη τους.
6. Την ανάπτυξη νέων δημόσιων δομών κοινοτικής και πρωτοβάθμιας φροντίδας ψυχικής υγείας, αλλά και τη δικτύωση τους με τις δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), τις δομές αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων και τις κοινωνικές υπηρεσίες, με στόχο την παροχή καθολικής, ισότιμης, δωρεάν, έγκαιρης και, κυρίως, συντονισμένης και αποτελεσματικής φροντίδας.

“Στόχος μας είναι, υπερβαίνοντας σταδιακά τους περιορισμούς της λιτότητας, να επανεκκινήσουμε με όρους δημόσιας και ανθρωποκεντρικής φροντίδας την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, που αποτελεί ένα πρόταγμα προσωπικής ελευθερίας, ανθρώπινης αξιοπρέπειας και κοινωνικής αλληλεγγύης” υπογράμμισε καταλήγοντας ο κ. Ξανθός.