Το ΣτΕ εγκρίνει αποζημίωση από νοσοκομείο συγγενών θανόντος

Το «πράσινο φως» έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας για την αποζημίωση συγγενών 16χρόνου αγοριού από το νοσοκομείο Μεσολογγίου, καθώς μετά από τριήμερη νοσηλεία του δόθηκε εξιτήριο, αλλά σε λίγες ώρες απεβίωσε στο σπίτι του.

Το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι το εξιτήριο που δόθηκε στον 16χρόνο ήταν παράνομη ιατρική πράξη, λόγω της παραβίασης των γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων ιατρικής επιστήμης.

Με την εν λόγω απόφασή του το ΣτΕ εκτιμάται ότι οριοθέτησε τους κανόνες κάτω από τους οποίους είναι επιτρεπτή και νόμιμη η έκδοση εξιτηρίου ασθενούς από νοσοκομείο, ενώ παράλληλα καθόρισε τις ιατρικές πράξεις και ενέργειες που πρέπει προηγηθούν πριν την έκδοση του εξιτηρίου των ασθενών.

 Το συμβάν

Συγκεκριμένα, ο άτυχος έφηβος μεταφέρθηκε την 15η Νοεμβρίου 2003 με εμετούς και διάρροια και πήγε στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου, σύμφωνα με δημοσίευμα σε τοπικό μέσο.

Καθώς η διάγνωση ήταν γαστρεντερίτιδα, αποφασίστηκε η εισαγωγή του και κατόπιν ιατρικών και μικροβιολογικών εξετάσεων του χορηγήθηκε ορός και φάρμακο προς αντιμετώπιση των εμετών.

Κατά τη δεύτερη ημέρα νοσηλείας πραγματοποιήθηκαν νέες εξετάσεις, ενώ τον εξέτασε και καρδιολόγος. Η διάρροια υποχώρησε το πρωί της δεύτερης ημέρας, συνεχίστηκαν οι εμετοί και εκδηλώθηκαν το μεσημέρι της ίδιας ημέρας εκδηλώθηκαν έντονες διαταραχές στην συμπεριφορά του (υπνηλία, διεγέρσεις, άναρθρες κραυγές, κ.λπ.).

Οι διαταραχές εντάθηκαν, ενώ την τρίτη ημέρα ο 16χρόνος περιήλθε σε κωματώδη κατάσταση. Για την αντιμετώπιση της κατάστασης εξετάστηκε από ψυχίατρο, νευρολόγο και παθολόγο και οι τρεις γιατροί αποφάνθηκαν  συμφώνησαν στη διάγνωση της οξείας γαστρεντερίτιδας, αφυδάτωσης και διαταραχών συμπεριφοράς.

Το μεσημέρι της τρίτης ημέρας, οι γιατροί του έδωσαν εξιτήριο, με την διάγνωση «οξεία γαστρεντερίτιδα, αφυδάτωση, διαταραχές συμπεριφοράς και σύνδρομο W.P.W.» (σ.σ.: καρδιακή πάθηση που προκαλεί ταχυκαρδία).

Επειδή εκτιμήθηκε ότι «το περιβάλλον του σπιτιού θα δράσει θεραπευτικά» δόθηκε εξιτήριο, ενώ ο ψυχίατρος του νοσοκομείου αποφάνθηκε ότι «καλό θα ήταν το παιδί να εξέλθει από το νοσοκομείο ώστε να ελεγχθούν οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες στρες, δηλαδή να ηρεμήσουν στο γνώριμο οικείο περιβάλλον».

Ωστόσο, λίγες ώρες μετά την έξοδό του από τον νοσοκομείο ο 16χρόνος έχασε την ζωή του.

Η σωρός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Λόγω έλλειψης ιατροδικαστή, γιατρός του νοσοκομείο διενήργησε την νεκροψία και νεκροτομή. Στην δε ιατροδικαστική έκθεσή του, ως αιτία θανάτου αναφέρει: «Πνευμονικό οίδημα- μεταβολικές διαταραχές- εγκεφαλίτις».

Στις δικαστικές αίθουσες

Η οικογένεια προσέφυγε στην Δικαιοσύνη, οι γιατροί του νοσοκομείου αθωώθηκαν από τα ποινικά δικαστήρια. Στη συνέχεια, οι συγγενείς του 16χρόνου προσέφυγαν στην Διοικητική Δικαιοσύνη διεκδικώντας αποζημίωση για την ηθική βλάβη που δέχθηκαν από την απώλεια του 16χρόνου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι στο Εφετείο Πατρών (ποινικό σκέλος), ο γιατρός του νοσοκομείου που έκανε την νεκροτομή κατέθεσε ότι «διενήργησε τη νεκροτομή ελλείψει ιατροδικαστή, χωρίς να έχει την εμπειρία και τη γνώση να κάνει γνωματεύσεις».

Ο ίδιος υποστήριξε ότι «χαρακτήρισε τις λευκάζουσες εστίες, δηλαδή τα ευρήματα του εγκεφάλου ως εγκεφαλίτιδα, χωρίς να έχει ενημερωθεί για το τι ακριβώς είπε η ιστολογική εξέταση» και προσέθεσε ότι «θεώρησε ότι οι βλάβες (σ.σ.: του εγκεφάλου) μπορεί να οφείλονται σε εγκεφαλίτιδα».

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Μεσολογγίου επιδίκασε αποζημίωση στον πατέρα του 16χρόνου 81.134 ευρώ, στην μητέρα του 80.000 ευρώ και στα δύο αδέλφιά του από 50.000 ευρώ καθώς και 20.000 στη γιαγιά του για ηθική βλάβη.

Η αποζημίωση της οικογένειας «μπλόκαρε» αφού κατατέθηκε έφεση και το Διοικητικό Εφετείο Πατρών, η οποία ανέτρεψε την απόφαση. Κατόπιν αυτού οι συγγενείς του 16χρόνου κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση, ζητώντας την αναίρεσή της.

 Το σκεπτικό της απόφασης

Οι δικαστές του ΣτΕ εξηγούν ότι συνιστούν γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, μεταξύ των άλλων, η λήψη πλήρους ιστορικού του ασθενούς από τον θεράποντα ιατρό, μη δυνάμενου του ιατρού να επαφίεται στον ασθενή για να τον ενημερώσει σχετικώς, δεδομένου ότι ο τελευταίος, ελλείψει ιατρικών γνώσεων δεν γνωρίζει ποιες είναι οι κρίσιμες από ιατρική άποψη πληροφορίες, περαιτέρω δε, η διενέργεια όλων των αναγκαίων ιατρικών εξετάσεων μέχρι να καταστεί εφικτή η εκ μέρους του τεκμηριωμένη και σαφής διάγνωση, καθώς και η παραπομπή του ασθενούς σε ιατρούς άλλων ειδικοτήτων, η συμβολή των οποίων είναι αναγκαία με βάση τις εκάστοτε αντικειμενικές συνθήκες του υπό διερεύνηση ιατρικού περιστατικού.

Ακόμη, η δικαστική απόφαση αναφέρει ότι ως αντικειμενικές συνθήκες κάθε ιατρικού περιστατικού νοούνται ιδίως τα ευρήματα και συμπτώματα του ασθενούς, τα οποία, κατόπιν συνθετικής και δημιουργικής αξιοποίησής τους από τον θεράποντα ιατρό κατά τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, καθορίζουν τις κατευθύνσεις της ιατρικής έρευνας στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Κατά συνέπεια, η έκδοση εξιτηρίου στον ασθενή πριν διενεργηθούν εκ μέρους των θεραπόντων ιατρών του οι ιατρικές πράξεις που επιβάλλονται σύμφωνα με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και ενώ αυτός παραμένει σε νοσηρή κατάσταση συνιστά παράνομη πράξη, κατά την έννοια των διατάξεων του Εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα.

Τέλος, οι σύμβουλοι Επικρατείας, έκριναν ότι δεν είναι νόμιμη η κρίση του Διοικητικού Εφετείου ότι η έκδοση εξιτηρίου από τους ιατρούς του νοσοκομείου ήταν ιατρική πράξη σύμφωνη με τις θεμελιώδεις αρχές της ιατρικής επιστήμης. Για το λόγο αυτό αναίρεσε το ΣτΕ την εφετειακή απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για νέα κρίση.

Πηγή:https://www.aixmi-news.gr/