Το viagra μπορεί να προστατεύει από Αλτζχάιμερ

Μπορεί το viagra να έγινε γνωστό για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας, αλλά οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι μπορεί επίσης να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Alzheimer. Σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Neurology, καταδεικνύει ότι το φάρμακο αυτό σχετίζεται επίσης με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Alzheimer.

Ειδικότερα, το viagra ανήκει σε μια ομάδα φαρμάκων γνωστών ως αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5, οι οποίοι δρουν χαλαρώνοντας τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνοντας τη ροή του αίματος στο πέος. Η μελέτη ανέλυσε τα αρχεία υγείας σχεδόν 270.000 ανδρών στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίοι διαγνώστηκαν με στυτική δυσλειτουργία από το 2000 έως το 2017, σύμφωνα με όσα δημοσιεύουν το Time. Οι ερευνητές συνέκριναν τα ποσοστά της νόσου Αλτσχάιμερ μεταξύ των ανδρών στους οποίους είχαν συνταγογραφηθεί φάρμακα για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας τους (κυρίως σιλδεναφίλη, το γενόσημο του Viagra) με εκείνα μεταξύ των ανδρών στους οποίους δεν είχαν συνταγογραφηθεί τα φάρμακα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας για την πάθηση, και αν αυτές δεν είναι αποτελεσματικές, τότε οι γιατροί συνταγογραφούν φάρμακα. Το 2018, μετά την εγγραφή των συμμετεχόντων, η σιλδεναφίλη, δραστική ουσία του viagra έγινε διαθέσιμη χωρίς συνταγή στα φαρμακεία.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι  άνδρες στους οποίους είχε συνταγογραφηθεί φάρμακο είχαν 18% χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν Αλτσχάιμερ από εκείνους που δεν είχαν συνταγογραφηθεί. Η μείωση ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των ανδρών που έλαβαν 20 ή περισσότερες συνταγές κατά την πενταετή περίοδο παρακολούθησης της μελέτης. «Βρήκαμε σίγουρα μια προστατευτική επίδραση» επισημαίνει η λέκτορας στη Φαρμακευτική Σχολή του University College του Λονδίνου και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ruth Brauer, σχολιάζοντας πως εκτιμούν  ότι  θα επέλθει επαναπροσδιορισμός φαρμάκων για τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Η μελέτη δεν είναι η πρώτη που διερευνά τη σχέση μεταξύ των φαρμάκων στυτικής δυσλειτουργίας και του κινδύνου εμφάνισης Αλτσχάιμερ. Δύο προηγούμενες μελέτες, που διεξήχθησαν και οι δύο στις ΗΠΑ, κατέληξαν σε αντικρουόμενα συμπεράσματα: Η μία διαπίστωσε 69% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ μεταξύ των χρηστών των φαρμάκων, ενώ η άλλη δεν διαπίστωσε καμία συσχέτιση. Η κ.Brauer επισημαίνει ότι η μία από αυτές τις μελέτες βασίστηκε σε ασφαλιστικά δεδομένα, ενώ η δική της μελέτη περιελάβανε πιο λεπτομερείς πληροφορίες από ανώνυμα ιατρικά αρχεία υγείας από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα της να προσαρμόσει καλύτερα τους πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν είτε τη στυτική δυσλειτουργία είτε τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ, όπως  είναι  το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ και άλλες συνθήκες υγείας. Ακόμη και μετά τον έλεγχο αυτών των παραγόντων, η σχέση μεταξύ των φαρμάκων και του χαμηλότερου κινδύνου εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ παρέμεινε.

Οι θεραπείες στυτικής δυσλειτουργίας λειτουργούν με τη χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων και την αύξηση της ροής του αίματος. Αυτή η επίδραση μπορεί να επεκταθεί στον εγκέφαλο, στο οποίο είναι  η βελτιωμένη κυκλοφορία θα μπορούσε να βοηθήσει στην απομάκρυνση της συσσώρευσης τοξικών πρωτεϊνών στεγανά.