Βέλη Ξανθού κατά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

Η απόφαση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης να απαγορεύσει στα στελέχη της, που είχαν αναλάβει θέσεις ευθύνης στο χώρο της Υγεία στο παρελθόν, να παρευρεθούν στην εκδήλωση για την επέτειο 100 χρόνων από την ίδρυση του Υπουργείου, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Ανδρέα Ξανθού.

Ο Υπουργός Υγείας έσπευσε από την αρχή να εκφράσει τη δυσαρέσκεια του για την επιλογή της ΔΗΣΥ κάνοντας λόγο για ακατανόητη πολιτική απόφαση και αναιτιολόγητή αποχή και εστιάζοντας ιδιαιτέρως στην απουσία του Παρασκευά Αυγερινού, που ήταν ο Υπουργός που εισηγήθηκε το νόμο για την ίδρυση του ΕΣΥ.

«Στη σημερινή εκδήλωση καλέστηκαν όλοι οι διατελέσαντες Υπουργοί, αναπληρωτές Υπουργοί και Υφυπουργοί Υγείας της τελευταίας 30ετίας, ενώ επιπρόσθετα, ζητήσαμε από τον Παρασκευά Αυγερινό που ήταν ο Υπουργός που εισηγήθηκε το νόμο 1397/1983 για την ίδρυση του ΕΣΥ, να είναι ομιλητής και να καταθέσει τη δική του προσωπική μαρτυρία γι’ αυτή την εμβληματική και κορυφαία μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης», ανέφερε ο Υπουργός.

«Δυστυχώς, με μια ακατανόητη πολιτική απόφαση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αποτράπηκε και η παρέμβαση του κ. Αυγερινού και  η παρουσία των άλλων προσκεκλημένων στελεχών αυτού του  πολιτικού φορέα. Η αναιτιολόγητη αποχή από μια εκδήλωση ιστορικής και θεσμικής μνήμης, θεωρώ ότι πραγματικά υπονομεύει κάθε προσπάθεια αναζήτησης συναινέσεων στον πολύ ζωτικό για την κοινωνία χώρο της Υγείας», συμπλήρωσε.

Βέβαια, στην κατάμεστη αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής που διεξήχθη η εκδήλωση, οι μόνοι «πρώην» που προσήλθαν ήταν ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, προκάτοχος του κ. Ξανθού, η Κ. Παπακώστα, υφυπουργός Υγείας της Ν.Δ. και ο Γ. Σούρλας Υπουργός Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, την περίοδο 1990-1992.  Ακόμη το παρόν έδωσε η Μαριέτα Γιαννάκου,, ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, ο Χρήστος Κίττας, ο Μανώλης Σκουλάκης και ο Δημήτρης Σιούφας.

Αίσθηση, ωστόσο, προκάλεσε η παρουσία ενός persona non grata για το Υπουργείο Υγείας. Ο πρώην επικεφαλής του ΚΕΕΛΠΝΟ, Αθ. Γιαννόπουλος βρέθηκε στον ίδιο χώρο τόσο με τον Υπουργό και τον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας, όσο και με το διάδοχο του Θ. Ρόζενμπεργκ. Το παρόν έδωσαν και μέλη της Κυβέρνησης, με πρώτο τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη. Εκεί ήταν και ο Α. Φλαμπουράρης, ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλας κ.α..

Στην ομιλία του ο κ. Δραγασάκης υποστήριξε πως η κυβέρνηση, σε πρώτη φάση αποκαθιστά βήμα-βήμα «των στοιχειωδών λειτουργιών του κοινωνικού κράτους και την ανακούφιση αυτών που χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση».

«Το 2015, η ανασυγκρότηση της χώρας προϋπέθετε το να ξανασταθεί η κοινωνία όρθια και για αυτό ήταν απαραίτητο να στηριχθεί το σε αποδόμηση κοινωνικό κράτος», σημείωσε και προσέθεσε ότι «τώρα βρισκόμαστε στη φάση που δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για το νέο Βιώσιμο και Δίκαιο Κοινωνικό Κράτος με ολοκληρωμένες υπηρεσίες και στοχευμένες παρεμβάσεις. Δεν περιοριζόμαστε στην επούλωση των πληγών και την επιδιόρθωση του κοινωνικού κράτους, όπως αυτό λειτουργούσε στο παρελθόν, με αποσπασματικό και πελατειακό τρόπο, αλλά επιδιώκουμε την ανασυγκρότηση του σε νέες αξιακές και λειτουργικές βάσεις».

Ο κ. Δραγασάκης εκτίμηση ότι έχουμε μπει σε φάση ανάκαμψης, βελτίωσης μεγεθών και των τάσεων σε κρίσιμους τομείς γεγονός που, καθιστά πλέον ορατή την ασφαλή και οριστική έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία.

Χαρακτήρισε το κοινωνικό κράτος κεντρικό πυλώνα, προϋπόθεση και πολλαπλασιαστή της αναπτυξιακής διαδικασίας. «Η ανασυγκρότηση του αποτελεί κοινωνική και εθνική ανάγκη και για αυτό αποτελεί κυβερνητική προτεραιότητα. Στη νέα αυτή περίοδο είναι κρίσιμο να διαμορφώσουμε το δικό μας, εθνικό σχέδιο για την ύπαρξή μας πέρα από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Σε αυτό το σχέδιο, η Υγεία, ως βασική συνιστώσα του νέου Κοινωνικού Κράτους, έχει πρωτεύουσα θέση».

Στην ομιλία του ο κ. Ξανθός αναφέρθηκε στην έκθεση του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και στην Παγκόσμια Μελέτη Επιβάρυνσης Ασθενειών που αξιολόγησε τους σχετικούς με την Υγεία στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ , εκτίμησε πως οι εκθέσεις αυτές αναδεικνύουν ένα σοβαρό έλλειμμα του Συστήματος Υγείας στο πεδίο της οργανωμένης πρόληψης και αγωγής υγείας του πληθυσμού και αποτελούν την επιστημονική και πολιτική τεκμηρίωση της μεταρρύθμισης στην ΠΦΥ που είναι σε εξέλιξη.

«Μια μεταρρύθμιση που έρχεται να μετατοπίσει το «κέντρο βάρους» του Συστήματος από τη θεραπεία στην πρόληψη της ασθένειας και από τη νοσοκομειακή περίθαλψη στην πρωτοβάθμια και κοινοτική φροντίδα. Γιατί στην πραγματικότητα, αυτό που αλλάζει με το νέο μοντέλο ΠΦΥ και τις νέες δομές (ΤΟΜΥ) που αυτό τον καιρό αναπτύσσονται σταδιακά , είναι η φιλοσοφία του Συστήματος Υγείας: από ένα νοσοκομειοκεντρικό σύστημα με έμφαση στην περίθαλψη, επιχειρούμε την αναδιοργάνωση του με επίκεντρο την ΠΦΥ και με έμφαση στην πρόληψη, στην αγωγή υγείας, στη βιο-ψυχο-κοινωνική προσέγγιση της αρρώστιας, στην οικογενειακή ιατρική, στην κοινοτική φροντίδα, στις δράσεις προστασίας της Δημόσιας Υγείας. Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η καθολική και ισότιμη κάλυψη του πληθυσμού, η ποιότητα στην υγειονομική φροντίδα, ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας του Συστήματος Υγείας και η βιωσιμότητα της δημόσιας περίθαλψης».

Ο Υπουργός Υγείας δεν αμέλησε να εκφράσει για άλλη μια φορά τη βαρύτητα που δίνει η κυβέρνηση στο δημόσιο σύστημα υγείας. Σύμφωνα με τον κ. Ξανθό το πολιτικό σχέδιο, εκτός από τη σταθεροποιημένη και αναβαθμισμένη λειτουργία του ΕΣΥ, φιλοδοξεί να διευρύνει την παρουσία του Δημόσιου Συστήματος στους τομείς της αποθεραπείας-αποκατάστασης, ειδικής αγωγής, γηριατρικής φροντίδας, παρηγορητικής φροντίδας, αξιοπρεπούς κάλυψης των αναγκών των ατόμων με αναπηρία, άνοια, ψυχική νόσο, εξαρτητική συμπεριφορά. Το πολιτικό αυτό σχέδιο «οφείλει να ενσωματώσει προσεκτικές αλλά αποφασιστικές αλλαγές στο «μίγμα» της φαρμακευτικής πολιτικής, δίνοντας προτεραιότητα στην εγγυημένη πρόσβαση όλων των πολιτών στα αναγκαία φάρμακα και στην εύρυθμη λειτουργία της φαρμακευτικής αγοράς , στην αξιολόγηση με επιστημονικά κριτήρια της προστιθέμενης θεραπευτικής αξίας των νέων καινοτόμων φαρμάκων, στη διαπραγμάτευση σε εθνικό και σε διακρατικό επίπεδο «δίκαιων» και βιώσιμων τιμών αποζημίωσης για τα ακριβά φάρμακα, στην εφαρμογή αξιόπιστων θεραπευτικών πρωτοκόλλων, στην προώθηση των γενοσήμων και στην ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής , στη σταδιακή άρση των μνημονιακών στρεβλώσεων στο πεδίο της τιμολογιακής και αποζημιωτικής πολιτικής, στη μείωση της σημαντικής οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών για την αγορά φαρμάκων και, φυσικά, στον εξορθολογισμό, τον έλεγχο και την επανεξέταση του ύψους της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, που όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι είναι πολύ οριακή για να καλύψει με επάρκεια τις αυξανόμενες φαρμακευτικές ανάγκες του πληθυσμού».

Κατά τον Υπουργό, «το μεγάλο στοίχημα στη μεταμνημονιακή περίοδο θα είναι η σταδιακή άρση των εμποδίων της λιτότητας στην πληρέστερη  υλοποίηση του πολιτικού στόχου της ισότητας στην Υγεία και της εγγυημένης κάλυψης των υγειονομικών αναγκών όλων των ανθρώπων, χωρίς διακρίσεις που έχουν σχέση με την εργασία, την ασφάλιση, το εισόδημα ή τον τόπο διαμονής».