Βρίσκοντας το «άγιο δισκοπότηρο» της κοινής κωδικοποίησης στην Υγεία

Τι θα σήμαινε, άραγε, η εφαρμογή σύγχρονων προτύπων οργάνωσης στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων; Πόσο θα άλλαζε η καθημερινότητα των λειτουργών της Υγείας αλλά και των ίδιων των ασθενών αν υπήρχε μια κοινή γλώσσα στην εφοδιαστική αλυσίδα;

Αν κοιτάξουμε στα νοσοκομεία του εξωτερικού, αλλά και πιο κοντά, στα πρώτα δείγματα από την πιλοτική εφαρμογή του διεθνούς συστήματος προτύπων GS1 στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, θα δούμε πως η κοινή κωδικοποίηση και τα πρότυπα στα logistics των νοσηλευτικών ιδρυμάτων μπορούν να μετασχηματίσουν την καθημερινότητα διοικητικών, φαρμακοποιών, γιατρών, νοσηλευτών, αλλά και των ασθενών, και εν τέλει να δώσουν ώθηση προς πραγματικές εξοικονομήσεις.

Ίσως για αυτό ο Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας, στρατιωτικός φαρμακοποιός, MSc Logistics & Supply Chain Management, project manager Ιχνηλασιμότητας Επεμβατικών Υλικών στο 401 ΓΣΝΑ, χαρακτήρισε, από το βήμα του Health Innovation Conference, την κοινή κωδικοποίηση «άγιο δισκοπότηρο».

Το PhB μίλησε μαζί του για τις αλλαγές που έχει επιφέρει στην καθημερινότητα του νοσοκομείου η πιλοτική εφαρμογή του προτύπου GS1. «Μέχρι στιγμής, έχω σίγουρα πιο ευχαριστημένο προσωπικό στις χειρουργικές επεμβάσεις» μάς είπε και πρόσθεσε πως αφενός οι νοσηλευτές αφοσιώνονται περισσότερο στο βασικό τους αντικείμενο, αφετέρου καθίσταται η όλη διαδικασία πιο ασφαλής για τον εργαζόμενο και τον ασθενή, την ίδια ώρα που ο ίδιος έχει καλύτερη εικόνα της κατανάλωσης των υλικών, μπορεί να κάνει καλύτερη πρόβλεψη των αναγκών και, ενδεχομένως, σε βάθος χρόνου, να επιτύχει ουσιαστικές εξοικονομήσεις.

Επόμενος και απώτερος στόχος είναι το bedside scanning. Σε αυτήν την κατεύθυνση, στο νοσοκομείο αναπτύχθηκε λογισμικό που θα επιτρέπει τον έλεγχο βήμα-βήμα της διακίνησης και χορήγησης των κυτταροστατικών διαλυμάτων που χρησιμοποιούνται στις χημειοθεραπείες.

Το PhB μίλησε και με την Αντωνία Βασιλία, νοσηλεύτρια του Αιμοδυναμικού Τμήματος του νοσοκομείου, που λειτουργεί στην πράξη το πρότυπο GS1, όπως και με τον δρα Γεώργιο Σαρανταυγά, director, Standards & Solutions της GS1 Association Greece.

Στην παρουσίασή σας στο Health Innovation Conference μιλήσατε για τα logistics και τη χρησιμότητά τους. Πόσο σημαντικά είναι στη νοσοκομειακή πράξη; Πού μπορεί να συμβάλει η αξιοποίηση των logistics στο περιβάλλον ενός νοσοκομείου; 

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Κατά την άποψή μου, Υγεία χωρίς σωστά logistics δεν είναι Υγεία, και εξηγούμαι πολύ απλά: τι μαθαίνουμε στο πανεπιστήμιο για τα logistics; Το κατάλληλο προϊόν, στον σωστό χρόνο, στην κατάλληλη ποιοτική κατάσταση και με την κατάλληλη τιμή. Δεν μπορείς να έχεις αποδοτικές και αποτελεσματικές υπηρεσίες υγείας αν δεν έχεις εξασφαλίσει πρώτα από όλα τα logistics σου. Να ξέρεις, δηλαδή, ότι θα έχεις τα υλικά που χρειάζεσαι πριν την επέμβαση και θα τα έχεις σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, για να μην τρέχει ο κόσμος τελευταία στιγμή να τα βρει, και να ξέρεις ότι μπορούν και να χρησιμοποιηθούν κιόλας, π.χ. ότι μία βαλβίδα δεν έχει ανακληθεί (πολύ σημαντικό σημείο) ή ότι δεν έχουν λήξει τα προϊόντα που χρησιμοποιείς. Για μένα τα logistics στην Υγεία είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Αν δεν έχεις σωστά logistics, δεν έχεις σωστή Υγεία.

Κι εδώ πού έρχεται να συμβάλει η κοινή γλώσσα στην εφοδιαστική αλυσίδα, την οποία και χαρακτηρίσατε «άγιο δισκοπότηρο»; 

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Τη χαρακτήρισα «άγιο δισκοπότηρο» γιατί αυτήν την «κοινή κωδικοποίηση» που λέμε την ψάχνουμε δεκαετίες τώρα στην Ελλάδα. Και κοινή κωδικοποίηση στις ένοπλες δυνάμεις και κοινή κωδικοποίηση στα νοσοκομεία του ΕΣΥ… Και ποτέ δεν έχουμε δει κοινή κωδικοποίηση πουθενά. Αλλιώς ονομάζει το μπουκαλάκι με το νερό το «Αρεταίειο», αλλιώς το «401», αλλιώς το «Γεννηματάς», αλλιώς το «Λαϊκό». Θέλω να καταλήξω ότι, εφόσον λειτουργούμε μια εφοδιαστική αλυσίδα –που ουσιαστικά δεν είναι αλυσίδα, είναι ένα τεράστιο δίκτυο–, αυτό πρέπει να το κάνουμε μιλώντας την ίδια γλώσσα. Να μπορούμε να ανταλλάσσουμε μηνύματα με τον ίδιο τρόπο. Να μη λέω εγώ «πορτοκάλι» και να διαβάζει ο Γιώργος «μήλο». Αυτό είναι που μας λείπει.

Μέχρι πρότινος, δηλαδή πριν την εισαγωγή προτύπων και συστημάτων όπως το GS1, πώς δούλευαν τα νοσοκομεία; Παρουσιάζετε μια εικόνα που χωρίς την ύπαρξη logistics και προτύπων φαντάζει «Γολγοθάς»…

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αυτή. Για τα ιδιωτικά δεν έχω άποψη, μιλάω για τα δημόσια νοσοκομεία. Η λειτουργία τους μπορεί να είναι αποτελεσματική, δηλαδή θεραπεύουμε τους ασθενείς μας, το φάρμακο το έχει η κλινική όταν το χρειάζεται ή τη βαλβίδα ή το στεντ ή οτιδήποτε. Το θέμα είναι, είμαστε αποδοτικοί; Με τι κόστος βρίσκεται τελικά το στεντ δίπλα στον ασθενή για να το τοποθετήσουμε; Πόσοι άνθρωποι έχουν ματώσει στην κυριολεξία για να βρεθεί αυτό το στεντ εκεί; Έχουμε γραφεία προμηθειών, τα οποία λειτουργούν συνέχεια «στο κόκκινο», υπό συνεχή πίεση. Να έρθουν τα υλικά, να τα παραγγείλω τα υλικά κ.ο.κ. Χώρια που δεν μπορούμε να κάνουμε σωστό προγραμματισμό αναγκών.

Και δεν έχουμε ένα σαφές πλαίσιο, όχι μόνο πρόβλεψης, αλλά ένα σαφές πλαίσιο με το οποίο να μπορούμε να διαχειριστούμε τα αποθέματά μας: «Τι έχω; Πότε μου λήγει; Πρέπει να το χρησιμοποιήσω τώρα; Τι κατανάλωσα τον προηγούμενο χρόνο; Τόσα. Άρα, λοιπόν, τον επόμενο χρόνο πάω για τόσα». Αυτό δεν γίνεται εύκολα, ούτε με την απαραίτητη ακρίβεια. Το «εύκολα» είναι το σημείο-κλειδί. Γίνονται όλα με πάρα, πάρα πολλή προσπάθεια, και όχι πλήρως. Πάντα κάτι μας ξεφεύγει, πάντα δουλεύουμε υπό ανοχές.

Οπότε έρχεται το πρότυπο GS1, μπαίνει στο 401 και τι αλλάζει;

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Πρέπει να διευκρινίσω ότι είναι ακόμα ένα πιλοτικό project. Αυτό σημαίνει ότι δεν το έχουμε απλώσει σε όλο το πληροφοριακό σύστημα του νοσοκομείου, το έχουμε σε ένα κομμάτι του, αλλά από την εφαρμογή του, μέχρι στιγμής, έχω σίγουρα πιο ευχαριστημένο προσωπικό στις χειρουργικές επεμβάσεις.

Παραδείγματος χάριν: Ξεκινήσαμε την εφαρμογή από τις οφθαλμολογικές επεμβάσεις, κυρίως επεμβάσεις καταρράκτη. Οι επεμβάσεις αυτές είναι πολύ γρήγορες, σε είκοσι λεπτά το πολύ έχει μπει, έχει βγει ο ασθενής. Το νοσηλευτικό προσωπικό, λοιπόν, που υποστηρίζει τον γιατρό είναι σε μια συνεχή κίνηση: «Βρες μου αυτό, κάνε εκείνο, πάρε άλλο…».

Μέχρι τώρα, επειδή καταχωρούσαν «μη αυτόματα» τα υλικά την ώρα της επέμβασης, ο χρόνος που χρειαζόντουσαν ήταν σχετικά μεγάλος, οπότε έχαναν την επαφή με τον γιατρό, έχαναν την επαφή με τον εργαλειοδότη. Τώρα το μόνο που κάνουν είναι να σκανάρουν την ετικέτα του είδους, ένα «μπιπ». Αυτό σημαίνει ότι αφοσιώνονται περισσότερο σε αυτό που πρέπει να κάνουν.

Τι άλλο έχει αλλάξει; Εγώ βλέπω ότι έχω μια καλύτερη –σαν μάνατζερ, που βλέπω τα πράγματα ίσως και από λίγο πιο υψηλό επίπεδο– εικόνα της ανάλωσης πλέον. Ξέρουμε με λεπτομέρεια τι χρησιμοποιούμε –όχι ακόμη σε όλη την γκάμα των υλικών, αλλά σε αυτά που αποφασίσαμε εξαρχής να ασχοληθούμε. Άρα, λοιπόν, μπορώ να κάνω μια πιο ακριβή πρόβλεψη αναγκών όταν, για παράδειγμα, με ρωτήσουν: «Τι είχατε καταναλώσει από φακούς καταρράκτη το τελευταίο εξάμηνο για να πάμε στο επόμενο;». Μπορώ, πλέον, με καλή ακρίβεια να κάνω μια ασφαλή πρόβλεψη.

Αυτό σημαίνει και εξοικονόμηση;

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Σε βάθος χρόνου, ναι, γιατί αυτό το σύστημα Διεθνών Προτύπων GS1, που εμείς εφαρμόζουμε σε ένα μικρό κομμάτι, πρέπει σιγά-σιγά να απλωθεί σε όλο το νοσοκομείο και να γίνει ένα με όλες τις υπόλοιπες διαδικασίες του νοσοκομείου. Τότε, λοιπόν, και το γραφείο προμηθειών θα έχει άμεσα την πληροφορία, θα μπορεί να κάνει καλύτερες προβλέψεις. Και η διαχείριση υλικού θα ξέρει τι υλικό λήγει, πότε λήγει κ.λπ. Ναι, σίγουρα έχουμε μείωση κόστους, αλλά σε ένα βάθος χρόνου, που αυτό ποικίλλει, ανάλογα με τον βαθμό ενσωμάτωσης των προτύπων στο σύστημα. Το πόσο γρήγορα θα γίνουν και, βέβαια, το κατά πόσο θα το αποδεχθεί το προσωπικό. Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι εκεί.

Είναι έλλειψη εμπειρίας; Είναι έλλειψη mentality; Είναι ο φόβος του άγνωστου και νέου;

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Νομίζω ότι είναι όλα μαζί, αν και τελευταία διαπιστώνω ότι, ειδικά για το νοσηλευτικό προσωπικό, η ανάγκη τους να κάνουν τη δουλειά τους αποδοτικότερα υπερνικά όλες τις ανασφάλειες που μπορεί αρχικά να έχουν. Οι νοσηλεύτριες έχουν γίνει οι καλύτεροι υποστηρικτές του συστήματος!

Γεώργιος Σαρανταυγάς: Είναι πολύ νωρίς να εξάγουμε στατιστικά στοιχεία εξοικονόμησης χρημάτων, γνωρίζουμεαπό άλλες περιπτώσεις νοσοκομείων στο εξωτερικό ότι το ποσοστό είναι αρκετά υψηλό. Τα πρώτα σαφή και ασφαλή στατιστικά στοιχεία θα εξαχθούν μετά το πρώτο έτος εφαρμογής. Αυτό που αντιλαμβάνεται το προσωπικό του νοσοκομείου είναι ότι έχει εξοικονομηθεί αρκετός χρόνος από τις διαχειριστές εργασίες τους, ο οποίος πλέον χρησιμοποιείται για τον ασθενή όπως θα έπρεπε να είναι. Μην ξεχνάμε ότι και ο χρόνος είναι χρήμα.

Και πάμε στον άνθρωπο που χειρίζεται το σύστημα στην πράξη. Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σας στο νοσοκομείο μετά την εφαρμογή του προτύπου;

Αντωνία Βασίλια: Στο αιμοδυναμικό τμήμα, που το χρησιμοποιούμε, έχουμε μια πληθώρα επεμβάσεων που κάνουμε, από καρδιολογικά, στεντ, εμβολισμούς, και έχουμε και μια πληθώρα υλικών, περισσότερους από 600 κωδικούς συνολικά. Κι όλα αυτά τα διαχειριζόμασταν με το χέρι. Τις παραγγελίες με το χέρι, την παρακολούθηση ημερομηνίας λήξης με το χέρι, ένα άτομο κάθε μήνα έπρεπε να ελέγξει τις ημερομηνίες λήξης –τεράστιος χρόνος.

Το προσωπικό που είναι σε έλλειψη στα νοσοκομεία είναι νοσηλευτές, και «σπαταλούσαμε» έναν νοσηλευτή να κάνει όλα αυτά καθημερινά. Ένας νοσηλευτής, την ώρα που θα έπρεπε να παρακολουθεί το monitoring, να παρακολουθεί το καρδιογράφημα του ασθενή, καθόταν κι έκανε χρεώσεις! Ενώ τώρα με ένα «μπιπ» περνάει το υλικό, το έχει καταγράψει και συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του, να παρακολουθεί, οπότε έχει περισσότερο χρόνο να ασχοληθεί με τον ασθενή, που είναι και η δουλειά μας. Γιατί, κακώς, αλλά στο νοσοκομείο με τα logistics πιο πολύ ασχολούνται οι νοσηλευτές και οι φαρμακοποιοί. Νομίζω ότι είναι οι δύο ειδικότητες που ασχολούμαστε με logistics χωρίς να τα έχουμε διδαχθεί. Και εγώ εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ με το σύστημα προτύπων GS1, που μας έμαθε ο Σωτήρης μέσα σε έναν μήνα. Άλλαξε η ζωή μας.

Τώρα, σε ό,τι αφορά το κόστος: Δεν φαίνεται ακόμη, γιατί δεν έχουμε κλείσει έναν χρόνο που το δουλεύουμε. Αν το δουλέψουμε μία ολόκληρη χρονιά θα μπορούμε να βγάλουμε περισσότερα συμπεράσματα. Θα παραγγείλουμε, ας πούμε, στεντ για έναν χρόνο, θα παραγγείλουμε 300 στεντ για έναν χρόνο. Το ίδιο έκανα κι εγώ πέρυσι, αλλά τα μεγέθη τα επέλεξα εμπειρικά, με αποτέλεσμα να μου μείνουν τα μεγάλα μεγέθη αχρησιμοποίητα μια-δυο χρονιές, με κίνδυνο να λήξουν. Ενώ αν είχαμε χρησιμοποιήσει την κωδικοποίηση για ένα έτος, θα ήξερα ότι π.χ. το νούμερο 20 μού φεύγει πιο πολύ, θα παράγγελνα μεγαλύτερη ποσότητα από αυτό και το 30 νούμερο δεν θα μου έμενε.

Πέρυσι, έκανα την παραγγελία κατά προσέγγιση και φέτος έχουν μείνει κωδικοί που δεν θα χρησιμοποιηθούν, ενώ αν είχα το σύστημα, θα πατούσα το κουμπί και θα έλεγα «θέλω τόσα τριάρια, τόσα δεκάρια», και αυτό έχει μεγάλη σημασία στο κόστος.

Αυτό το tailor–made, αν μπορώ να το πω, ακούγεται πιο αποδοτικό. Πέρα από τη δική σας την εργασία, που γίνεται πιο αποδοτική, φαντάζομαι ότι λειτουργεί καλύτερα όλο το σύστημα εκεί όπου εφαρμόζεται (οφθαλμολογική κλινική, αιμοδυναμικό).

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Ότι η δουλειά γίνεται πιο εύκολα, γίνεται πιο εύκολα. Παραδείγματος χάριν, για τις οφθαλμολογικές επεμβάσεις δεν χρειάζεται πλέον να μπει στην αποθήκη ο οφθαλμίατρος και να δει τι μεγέθη ενδοφακών έχει αυτή τη στιγμή για να χρησιμοποιήσει. Το ξέρουμε από πριν. Δεν χρειάζεται να μπει μέσα η νοσηλεύτρια, όπως συνήθως κάνουμε, να κατεβάσει τη μισή αποθήκη κάτω για να απογράψει τις παρτίδες.

Βέβαια, το ξαναλέω, για να φανεί η πραγματική δύναμη της εφαρμογής των προτύπων GS1, πρέπει να απλωθούν σε όλες τις λειτουργίες του νοσοκομείου, τουλάχιστον στις βασικές.

Εμείς, τώρα, έχουμε το κομμάτι logistics χειρουργείων, αλλά όταν θα αρχίσουμε να μιλάμε με τις προμήθειες ή με το γραφείο περίθαλψης που κάνει την κοστολόγηση των επεμβάσεων, τότε εκεί θα φανεί ακόμα περισσότερο η ευκολία και η δυναμική του όλου συστήματος.

Επειδή εγώ το δουλεύω εκπαιδεύοντας και τους χρήστες, ταυτόχρονα, στα χειρουργεία, και παίρνω feedback από αυτούς, όλοι μου λένε «μας έχει λύσει τα χέρια», γιατί ακριβώς δεν σπαταλάνε τον χρόνο τους. Αυτό, από μόνο του, είναι για μένα επιβράβευση.

Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε;

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη –και θα το βγάλουμε μέχρι το τέλος του χρόνου σε production mode– ένα σύστημα που το αναπτύξαμε in house, είναι δηλαδή software που αναπτύχθηκε στο νοσοκομείο, για τον έλεγχο των κυτταροστατικών διαλυμάτων στις χημειοθεραπείες. Δηλαδή θέλουμε να τρέξουμε ένα σύστημα βασισμένο στα GS1 πρότυπα, όπου παίρνουμε την «πρώτη ύλη», τα 2-3 εμπορικά σκευάσματα, παρασκευάζουμε το κυτταροστατικό διάλυμα και με barcode πάνω στην ετικέτα του το διακινούμε και το χορηγούμε στον ασθενή, κάνοντας αυτό που λέμε “bedside scanning”, δηλαδή πριν τη χορήγηση σκανάρει η νοσηλεύτρια το καρτελάκι της, σκανάρει το καρτελάκι του ασθενή και σκανάρει και το φάρμακο. Αυτό σημαίνει ότι εξασφαλίζουμε ότι θα δώσουμε το σωστό φάρμακο στον ασθενή για τον οποίο το παρασκευάσαμε, και με αυτό τον τρόπο έχουμε πλήρη καταγραφή και ιχνηλασιμότητα του κυτταροστατικού, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό για πάρα πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα για την ασφάλεια του ίδιου του ασθενή. Ξέρουμε όλοι ότι οι χημειοθεραπείες δεν είναι αντιβίωση. Δεύτερον, εξασφαλίζουμε τη διαφάνεια στη διακίνηση, σημαντική παράμετρος βάσει όλων αυτών που έχουν ακουστεί πρόσφατα. Εξασφαλίζουμε την ασφάλεια του νοσηλευτή. Δεν μπορεί ο νοσηλευτής να κάνει λάθος και μετά να λέει πήρα τον ασθενή στον λαιμό μου. Και αυτό το οποίο πάντα τονίζω –αλλά και ο GS1 το τονίζει διεθνώς– είναι αυτό ακριβώς: εξασφαλίζουμε το ότι γινόμαστε περισσότερο ασφαλείς και για τους ασθενείς μας και για εμάς τους ίδιους. Ειδικά στα χημειοθεραπευτικά, είναι top priority αυτή τη στιγμή αυτό.

Γεώργιος Σαρανταυγάς: Αν και το 401 είναι, στην ουσία, το πρώτο νοσοκομείο στη χώρα μας που εφαρμόζει σε τέτοια έκταση τα πρότυπα GS1, όπως είπε και ο Σωτήρης ότι δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό. Όλη αυτή η εμπειρία, αυτή τη στιγμή, έχει συλλεχθεί από άλλες εφαρμογές σε νοσοκομεία του εξωτερικού, όπως το Mayo Clinic ή το Memorial, μέσω των 112 γραφείων που διατηρεί ο GS1 σε όλο τον κόσμο.

Αυτή τη στιγμή, το 93% των νοσοκομειακών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ ήδη χρησιμοποιεί τα πρότυπα, ή καθολικά ή εν μέρει. Να συμπληρώσω, επίσης, ότι τα πρότυπα του GS1 για τον στρατό δεν ξεκινήσανε από το 401, είχε γίνει ακόμα μία προσπάθεια στην αρχή της εφοδιαστικής αλυσίδας όσον αφορά στο κομμάτι της κεντρικής φαρμακαποθήκης της 441 ΑΒΥΥ –έρχεται, στην ουσία, να ολοκληρωθεί στο χειρουργείο και στο 401, με απώτερο σκοπό το bedside scanning.

Δεν είναι αστροφυσική, ξέρω ότι μπορεί να φαντάζει λίγο στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στο δημόσιο νοσοκομείο, αλλά θέλω να πω ότι βρέθηκαν άνθρωποι οι οποίοι είχαν και τη διάθεση και την πρωτοβουλία να λύσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Εμείς, ως το ελληνικό γραφείο του GS1, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τη δουλειά που έχει γίνει και ελπίζουμε να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου 401 και άλλα νοσοκομειακά ιδρύματα στη χώρα.

Σωτήρης Τσιάφος-Τσιάρας: Και κάτι τελευταίο, στο οποίο θα επιμείνω: Το «άγιο δισκοπότηρο», στο οποίο αναφερθήκαμε, είναι αρμοδιότητα της Πολιτείας. Εγώ βλέπω, όλα αυτά τα χρόνια, πόσο μπρος-πίσω πηγαίνουμε, το ψάχνουμε και δεν μπορούμε να το βρούμε. Ο ΕΟΦ, μάλιστα, πρόσφατα, επέβαλε και καινούργιο πρότυπο κατηγοριοποίησης των ιατροτεχνολογικών προϊόντων. Γιατί; Έχουμε ένα διεθνές, στιβαρό και λειτουργικό πλαίσιο, βάσει των GS1 προτύπων, ήδη έτοιμο, έχουμε κωδικοποίηση, έχουμε ονοματολογία –όχι κατά GS1, αλλά έχουμε την GMDN–, έχουμε κατηγοριοποίηση, έχουμε πλήρη τυποποίηση του πώς θα διακινούμε την πληροφορία. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να πατήσουμε εκεί και να στήσουμε ένα πλήρες σύστημα, τα εργαλεία είναι όλα έτοιμα, και δεν το κάνουμε και εξακολουθούμε να ψάχνουμε την «κοινή κωδικοποίηση». Μα, να ’τη! Μπροστά μας είναι.

Κάποια στιγμή, το Υπουργείο Υγείας πρέπει να κοιτάξει σοβαρά προς αυτήν την κατεύθυνση.

Σε λίγα χρόνια, με την υποχρεωτική εφαρμογή του νέου Κανονισμού 2017/745 της ΕΕ για τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα και την Οδηγία 2011/62 για την καταπολέμηση των πλαστών φαρμάκων στην ΕΕ, τα GS1 πρότυπα θα είναι παντού. Γιατί να μην τα εκμεταλλευτούμε