Αυξάνονται οι ενδείξεις και τα δεδομένα ότι η νόσος COVID-19 είναι πιθανόν να πυροδοτεί την εκδήλωση Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) σε ασθενείς χωρίς ιστορικό και να προκαλεί σοβαρές επιπλοκές σε ασθενείς με προϋπάρχοντα διαβήτη.
«Φαίνεται ότι υπάρχει αμφίδρομη σχέση μεταξύ της νόσου COVID-19 και του διαβήτη», εξηγούν η ακαδημαϊκή υπότροφος Παρασκευή Καζάκου και η καθηγήτρια Ασημίνα Μητράκου. «Από τη μια πλευρά ο διαβήτης σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης από COVID-19, ενώ από την άλλη ασθενείς με νόσο COVID-19 μπορεί να εκδηλώσουν πρωτοεμφανιζόμενο διαβήτη ή αν είναι ήδη διαβητικοί εμφανίζουν σοβαρές μεταβολικές διαταραχές, όπως διαβητική κετοξέωση και υπεροσμωτικότητα, για τις οποίες χρειάζονται ιδιαίτερα υψηλές δόσεις ινσουλίνης».
Μάλιστα, το θέμα κρίνεται τόσο σοβαρό ώστε πρόσφατα δημιουργήθηκε ειδική διεθνής ομάδα εμπειρογνωμόνων, με αντικείμενο την παγκόσμια καταγραφή των ασθενών με πρωτοεμφανιζόμενο ΣΔ σε λοίμωξη COVID-19 (CoviDIAB Project). Αρχικός στόχος είναι η καταγραφή της έκτασης και του φαινοτύπου του πρωτοεμφανιζόμενου ΣΔ σε ασθενείς με υπεργλυκαιμία και λοίμωξη COVID-19 και οι οποίοι δεν είχαν ιστορικό ΣΔ ή αυξημένης γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.
Σε δεύτερο επίπεδο θα επεκταθεί και σε ασθενείς με προϋπάρχοντα ΣΔ οι οποίοι κατά τη διάρκεια της λοίμωξης εκδηλώνουν σοβαρές μεταβολικές διαταραχές. Η συλλογή αυτών των δεδομένων θα βοηθήσει στην κατανόηση των επιδημιολογικών χαρακτηριστικών και της παθογένεσης του ΣΔ σε νόσο COVID-19, καθώς και στην καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενών κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας της λοίμωξης.
Πιθανά αίτια
Ο ιός που προκαλεί τη λοίμωξη COVID-19 συνδέεται με τους υποδοχείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης 2 (ACE2), οι οποίοι εκφράζονται σε καθοριστικούς ιστούς και όργανα για το μεταβολισμό, όπως είναι τα β-κύτταρα του παγκρέατος, ο λιπώδης ιστός, το λεπτό έντερο και οι νεφροί. Γι’ αυτό το λόγο, ο συγκεκριμένος ιός πιθανόν ασκεί πλειοτροπική δράση στο μεταβολισμό της γλυκόζης επιδεινώνοντας την παθοφυσιολογία προϋπάρχοντος διαβήτη ή προκαλώντας νέους μηχανισμούς εκδήλωσης ΣΔ.
Εξάλλου, είναι ήδη γνωστό ότι και άλλοι κορωνοϊοί που συνδέονται με τους υποδοχείς ACE2 μπορούν να προκαλέσουν ΣΔ με αυξημένη επίπτωση διαβητικής κετοξέωσης. Σε ασθενείς με πνευμονία από κορωνοϊό SARS 1 έχει παρατηρηθεί αυξημένη συχνότητα εκδήλωσης υπεργλυκαιμίας νηστείας και οξέως πρωτοεμφανιζόμενου ΣΔ (Yang J-K. Acta Diabetol 2010).
Οι συγκεκριμένες παρατηρήσεις οδηγούν στην υπόθεση μιας πιθανής ξεχωριστής διαβητογόνου επίδρασης της λοίμωξης COVID-19, πέρα από τα έως τώρα γνωστά αποτελέσματα που προκαλεί το στρες από βαριά ασθένεια. Δεν είναι, όμως, ξεκάθαρο αν οι διαταραχές στο μεταβολισμό της γλυκόζης που εκδηλώνονται σε βαριά νόσο COVID-19 παραμένουν και μετά το πέρας της λοίμωξης.
Πολλά ερωτήματα
Προκύπτουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τη συχνότητα εκδήλωσης πρωτοεμφανιζόμενου ΣΔ, αν είναι ΣΔ τύπου 1 ή τύπου 2 ή νέος τύπος διαβήτη, αν οι ασθενείς που έχουν ήδη νοσήσει παραμένουν σε αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης ΣΔ ή διαβητικής κετοξέωσης, καθώς και αν στους ήδη διαβητικούς ασθενείς η λοίμωξη COVID-19 αλλάζει την παθοφυσιολογία και τη φυσική πορεία του διαβήτη.
Προκειμένου να απαντηθούν όλα αυτά τα ερωτήματα, θεσπίστηκε μια διεθνής ομάδα κορυφαίων ερευνητών στον τομέα του διαβήτη, η οποία και κατέστρωσε σχέδιο παγκόσμιας καταγραφής ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη, σχετιζόμενο με λοίμωξη COVID-19 (https://covidiab.e-dendrite.com). Το θέμα είναι τόσο σοβαρό που απασχόλησε ολόκληρη συνεδρία στο ετήσιο συνέδριο της American Diabetes Association (ADA), οι εργασίες του οποίου ξεκίνησαν την Παρασκευή και ολοκληρώνονται αύριο.
Δευθυντής Σύνταξης, virus.com.gr & Pharma Health Business magazine
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ