Νόμπελ ιατρικής σε 3 γιατρούς για την ηπατίτιδα C

Η Σουηδική Ακαδημία αποφάσισε να απονείμει το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής του 2020 από κοινού στους Harvey J. Alter, Michael Houghton και Charles M. Rice που έχουν συμβάλει αποφασιστικά «στην ανακάλυψη του ιού της ηπατίτιδας C» – ένα σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας που προκαλεί κίρρωση και καρκίνο του ήπατος σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Πριν από την ερευνητική τους προσπάθεια, η ανακάλυψη των ιών της ηπατίτιδας Α και Β ήταν κρίσιμα βήματα προς τα εμπρός, αλλά η πλειονότητα των κρουσμάτων ηπατίτιδας παρέμεινε ανεξήγητη. Η ανακάλυψη του ιού της ηπατίτιδας C αποκάλυψε την αιτία των υπολειπόμενων περιπτώσεων χρόνιας ηπατίτιδας και άνοιξε το δρόμο για νέες εξετάσεις αίματος και νέα φάρμακα, που έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές.

Η ηπατική φλεγμονή ή η ηπατίτιδα προκαλείται κυρίως από ιογενείς λοιμώξεις, αν και η κατάχρηση αλκοόλ, οι περιβαλλοντικές τοξίνες και οι αυτοάνοσες ασθένειες είναι επίσης σημαντικές αιτίες. Στη δεκαετία του 1940, είχε γίνει σαφές ότι υπάρχουν δύο κύριοι τύποι μολυσματικής ηπατίτιδας:

• Ο πρώτος, που ονομάζεται ηπατίτιδα Α, μεταδίδεται από μολυσμένο νερό ή τροφή και γενικά έχει μικρή μακροπρόθεσμη επίδραση στον ασθενή.
• Ο δεύτερος τύπος μεταδίδεται μέσω αίματος και σωματικών υγρών και αντιπροσωπεύει μια πολύ πιο σοβαρή απειλή, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια πάθηση, με την ανάπτυξη κίρρωσης και καρκίνου του ήπατος (Εικόνα 1).

Αυτή η μορφή ηπατίτιδας είναι ύπουλη, καθώς τα υγιή άτομα μπορούν να μολυνθούν σιωπηλά για πολλά χρόνια πριν προκύψουν σοβαρές επιπλοκές. Η ηπατίτιδα που προκαλείται από το αίμα σχετίζεται με σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα και προκαλεί περισσότερους από ένα εκατομμύριο θανάτους ανά έτος σε παγκόσμιο επίπεδο, καθιστώντας έτσι ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας σε κλίμακα, συγκρίσιμη με τη μόλυνση από τον ιό HIV και τη φυματίωση.

Ο Harvey J. Alter γεννήθηκε το 1935 στη Νέα Υόρκη. Έλαβε το πτυχίο του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ και εκπαιδεύτηκε στην εσωτερική ιατρική στο Strong Memorial Hospital και στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Σιάτλ. Το 1961, εντάχθηκε στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) ως κλινικός συνεργάτης. Πέρασε αρκετά χρόνια στο Πανεπιστήμιο Georgetown πριν επιστρέψει στο NIH το 1969 για να ενταχθεί στο Τμήμα του Κλινικού Κέντρου

Ο Michael Houghton γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έλαβε το διδακτορικό του πτυχίο το 1977 από το King’s College London. Έγινε μέλος της GD Searle & Company προτού μετακομίσει στην Chiron Corporation, Emeryville της Καλιφόρνια το 1982. Μετεγκαταστάθηκε στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα το 2010 και είναι επί του παρόντος στον Καναδά Πρόεδρος Έρευνας στην Ιολογία και Καθηγητής της Ιατρικής Li Ka Shing στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα. Είναι επίσης Διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης ιολογίας Li Ka Shing.

Ο Charles M. Rice γεννήθηκε το 1952 στο Σακραμέντο. Έλαβε το διδακτορικό του πτυχίο το 1981 από το California Institute of Technology όπου εκπαιδεύτηκε επίσης ως μεταδιδακτορικός συνεργάτης μεταξύ 1981-1985. Ίδρυσε την ερευνητική του ομάδα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, Σεντ Λούις το 1986 και έγινε πλήρης Καθηγητής το 1995. Από το 2001 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης. Κατά την περίοδο 2001-2018 διετέλεσε Επιστημονικός και Εκτελεστικός Διευθυντής, Κέντρο Μελέτης Ηπατίτιδας C στο Πανεπιστήμιο Rockefeller όπου παραμένει ενεργός.