Η λήψη βιταμίνης D δεν μειώνει τον κίνδυνο καταγμάτων και άλλων παθήσεων

Τέλος στο μύθο ότι η βιταμίνη D προστατεύει από κατάγματα και πολλές παθήσεις βάζει έρευνα  που δημοσιεύθηκε στο The New England Journal of Medicine. Συνεπώς, πλέον δεν συνιστάται η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D για την πρόληψη σημαντικών ασθενειών.

Συγκεκριμένα, σε μελέτη για την χορήγηση της βιταμίνης D3 διαπιστώθηκε ότι δεν μείωσε τον κίνδυνο καταγμάτων κατά τη διάρκεια μιας μέσης παρακολούθησης 5,3 ετών, ακόμη και στο 20% των συμμετεχόντων που έλαβαν συμπληρωματικό ασβέστιο σε δόση έως και 1200 mg ημερησίως.  Τα πολυαναμενόμενα αποτελέσματα της μελέτης VITAL αποδεικνύουν πλέον σαφώς ότι η καθημερινή χορήγηση 2000 IU βιταμίνης D3 δεν μειώνει τον κίνδυνο ολικών, ισχιακών ή μη σπονδυλικών καταγμάτων. Οι αναλύσεις υποομάδων έδειξαν παρόμοια έλλειψη επίδρασης στον κίνδυνο κατάγματος ανάλογα με το φύλο, την ηλικία, τη φυλή ή την εθνική ομάδα, το δείκτη μάζας σώματος και άλλα χαρακτηριστικά.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Ιατρικής (ΙΟΜ),  καθορίζοντας συνιστώμενες διατροφικές ποσότητες βιταμίνης D 600 έως 800 IU ημερησίως για την κάλυψη των αναγκών υγείας των οστών του 97,5% του γενικού πληθυσμού. Η μελέτη VITAL ήταν η μεγαλύτερη, πιο παραγωγική και πιο οριστική δοκιμή μέχρι σήμερα.  Ο πληθυσμός της μελέτης  ήταν 25.871,  άνδρες 50 ετών και άνω και γυναίκες 55 ετών και άνω. Οι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε τέσσερις ομάδες και έλαβαν  βιταμίνη D3 (χοληκαλσιφερόλη, 2000 IU την ημέρα) συν n-3 λιπαρά οξέα (1 g την ημέρα), βιταμίνη D3 συν εικονικό φάρμακο, n-3 λιπαρά οξέα συν εικονικό φάρμακο ή διπλό εικονικό φάρμακο.

Έως τώρα θεωρούνταν το επίπεδο της 25-υδροξυβιταμίνης D ότι είναι μια χρήσιμη διαγνωστική εξέταση για ορισμένους ασθενείς με παθήσεις που μπορεί να οφείλονται ή να προκαλούν σοβαρή ανεπάρκεια. Για παράδειγμα, τα άτομα που ζουν σε περιβάλλοντα κατοικίας με μικρή ή καθόλου έκθεση στο ηλιακό φως ή με δυσαπορρόφηση ή εκείνοι που λαμβάνουν θεραπείες για την οστεοπόρωση που μπορεί να προκαλέσουν υπασβεστιαιμία μπορεί να ωφεληθούν από τη χορήγηση συμπληρώματος βιταμίνης D. Πλέον η χρήση του όρου «ανεπάρκεια» της βιταμίνης D θα πρέπει να επανεξεταστεί.

Σημειώνεται ότι το γεγονός ότι η βιταμίνη D δεν είχε καμία επίδραση στα κατάγματα θα πρέπει ακόμη να θέσει τέλος σε οποιαδήποτε αντίληψη περί σημαντικού οφέλους της βιταμίνης D από μόνη της για την πρόληψη των καταγμάτων στον ευρύτερο πληθυσμό. Αυτά τα στοιχεία προστίθενται σε προηγούμενες εκθέσεις από το VITAL και άλλες δοκιμές που δείχνουν την έλλειψη επίδρασης για την πρόληψη πολλών παθήσεων και κατά συνέπεια θα πρέπει να σταματήσει ο έλεγχος για τα επίπεδα της 25-υδροξυβιταμίνης D ή οι ειδικοί να συνιστούν συμπληρώματα βιταμίνης D. Συνεπώς,  δεν θα πρέπει να να λαμβάνονται συμπληρώματα βιταμίνης D για την πρόληψη σημαντικών ασθενειών ή την παράταση της ζωής.