Με απόφαση του υφυπουργού Υγείας Μάριου Θεμιστοκλέους εγκρίνεται το αναλυτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα και το βιβλιάριο εκπαίδευσης ειδικευομένων, για την άσκηση των ιατρών στην ειδικότητα Ενδοκρινολογία- Διαβήτης- Μεταβολισμός. Συγκεκριμένα προσδιορίζεται χρονικά η εκπαίδευση ανά τομέα και οι προϋποθέσεις όπως είναι οι γενικές γνώσεις και οι δεξιότητες.
Η συγκεκριμένη ιατρική ειδικότητα περιλαμβάνει τη παθοφυσιολογία, τη διάγνωση και τη θεραπεία των δομικών και λειτουργικών διαταραχών των ενδοκρινών αδένων, των διαταραχών της δράσης των ορμονών και των μεταβολικών συνεπειών τους. Επίσης χρειάζεται γνώση της Ανατομίας, της Φυσιολογίας και της Παθολογικής Φυσιολογίας . Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, απαιτείται επαρκής εκπαίδευση και εμπειρία στη διάγνωση και αντιμετώπιση των βασικών νοσημάτων της Εσωτερικής Παθολογίας, ως προαπαιτούμενο της ειδίκευσης Ενδοκρινολογία- Διαβήτης- Μεταβολισμός. Επιπλέον, καθώς σε πολλές περιπτώσεις οι ενδοκρινικές διαταραχές εμφανίζονται είτε ως πολυπαραγοντικά προβλήματα υγείας (ενδεικτικά: υπέρταση, υπογονιμότητα) είτε ως επιπλοκές άλλων συστηματικών νοσημάτων ή θεραπειών για αυτά διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση. Στις περιπτώσεις αυτές, ο ενδοκρινολόγος θα πρέπει να διαθέτει ικανότητα αξιολόγησης των διαγνωστικών μεθόδων (κλινικών και εργαστηριακών) και εξοικείωση με πολυσυστηματικά νοσήματα και καταστάσεις.
Στόχος του εκπαιδευτικού προγράμματος στην ειδικότητα Ενδοκρινολογία- Διαβήτης-Μεταβολισμός είναι να καθορίσει το περιεχόμενο, τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις συμπεριφορές, οι οποίες απαιτούνται για την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας.
Η αναγκαία εκπαίδευση περιλαμβάνει δύο έτη εκπαίδευση στην Εσωτερική Παθολογία και τέσσερα έτη εκπαίδευση στην Ενδοκρινολογία- Διαβήτη- Μεταβολισμό, ως εξής:
Επίσης, θα πρέπει με την ολοκλήρωση κάθε έτους εκπαίδευσης, να καταγράφεται σε έκθεση από τον διευθυντή του εκπαιδευτικού κέντρου έκθεση, με την περιγραφή της προόδου του ειδικευομένου, των ανεπαρκειών του, των προτερημάτων του και της γενικότερης συμπεριφοράς του σε συναδέλφους του και στους ασθενείς.
α) Ιδιαιτερότητα ασθενούς, οικονομική‐ κοινωνική θέση, εργασία, πεποιθήσεις, συγγενικό και κοινωνικό περιβάλλον, σταδιοδρομία, ανάγκες, βιοηθικά ζητήματα.
β) Εφαρμογή εργαλείων πρόβλεψης κινδύνων, κίνδυνοι διαγνωστικών πράξεων, καλή γνώση αντενδείξεων και ανεπιθύμητων ενεργειών φαρμάκων, καταγραφή ανεπιθύμητων ενεργειών, ενημέρωση ασθενούς για τις ανεπιθύμητες ενέργειες, διάκριση επαγγελματικών κινδύνων, γνώση και αξιολόγηση των δυνατοτήτων, των περιορισμών και της ακρίβειας των διαγνωστικών διαδικασιών, επαρκής εκπαίδευση του ασθενούς στην επιλεγόμενη θεραπεία.
γ) Ικανότητα αξιολόγησης των κινδύνων και των προτεραιοτήτων για τον ασθενή, ικανότητα διαφορικής διαγνωστικής και επιλογής των ενδεικνυόμενων δοκιμασιών, ικανότητα συμμετοχής σε ομαδικές αποφάσεις, οι οποίες αφορούν τον ασθενή, συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων, ικανότητα ανάληψης προεξάρχοντος ρόλου
δ) Ικανότητα εκπαίδευσης νεότερων ειδικευομένων, ικανότητα ενδελεχούς παρουσίασης και εμπεριστατωμένης ανάλυσης περιστατικού, γνώσεις βιοστατιστικής, συμμετοχή σε εκπαιδευτικά σεμινάρια, ικανότητα σχεδιασμού ερευνητικής εργασίας και αξιοποίησης των ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων.
ε) Χειρισμός «απαιτητικού» ασθενούς, αναγγελία μοιραίου ή επικίνδυνου για τη ζωή γεγονότος, παραδοχή «λάθους», συνεργασία με συναδέλφους και άλλους επαγγελματίες, οι οποίοι εμπλέκονται στην αντιμετώπιση ασθενών, γνώση‐ αναγνώριση δικαιωμάτων ασθενούς και οικείων.
Διαβάστε αναλυτικά: Εκπαίδευση στην ιατρική ειδικότητα Ενδοκρινολογία- Διαβήτης -Μεταβολισμός
Το virus.com.gr σας φέρνει καθημερινά τις πιο έγκυρες ειδησεις από τον χώρο της πολιτικής υγείας και φαρμάκου
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ
