Πανάκριβες αγορές υγειονομικών υλικών που “βαφτίζονται” δωρεές

Οι ελλείψεις υγειονομικού υλικού και άλλων αναλωσίμων στα δημόσια νοσοκομεία, είναι κάτι το γνωστό, όπως και το φαινόμενο της αγοράς πολλών εξ αυτών όπως βαμβάκι, σύριγγες, χαρτί υγείας κ.λπ. από τους ασθενείς. Η αξία τους μπορεί να είναι μικρή, αλλά αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση άλλοθι για την οικονομική επιβάρυνση των ασθενών στο πλαίσιο ενός συστήματος υγείας που θέλει να λέγεται δημόσιο.

Σε άλλες περιπτώσεις οι ασθενείς ή συγγενείς τους φέρνουν σεντόνια και πετσέτες από το σπίτι τους και σε ορισμένες άλλες ενοικιάζουν ξαπλώστρες, καροτσάκια, τηλεοράσεις, κ.ο.κ. ή πληρώνουν για αποκλειστικές νοσοκόμες. Οι περισσότεροι ασθενείς αλλά και αρκετοί εργαζόμενοι στα νοσηλευτικά ιδρύματα, αν και οργίζονται με την κατάσταση – στο πλαίσιο των γενικότερων ελλείψεων και της υποχρηματοδότησης που «μαστίζουν» την Υγεία και μπροστά στην ανάγκη – δυστυχώς έχουν εξοικειωθεί σε μεγάλο βαθμό με την ιδέα αυτή.

Τα τελευταία χρόνια που οι ελλείψεις στις δημόσιες δομές υγείας έχουν οξυνθεί επικίνδυνα, λόγω της ακραίας υποχρηματοδότησής τους, έχει αρχίσει να γίνεται γνωστό ένα ακόμη φαινόμενο, το οποίο όμως όσο και να προσπαθεί κανείς θα δυσκολευτεί να το «χωνέψει»: Πανάκριβα υλικά που είναι απαραίτητα σε χειρουργικές επεμβάσεις και λείπουν, αγοράζονται από τους ενδιαφερόμενους ασθενείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα. Οι ασθενείς αυτοί εξασφαλίζουν έτσι μια θέση στο χειρουργείο, προσπερνώντας συχνά άλλους ασθενείς που περιμένουν επίσης στη λίστα αναμονής αλλά δεν μπορούν να αγοράσουν το υλικό.

Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι τα υλικά αυτά εμφανίζονται στο νοσοκομείο με τη μορφή της δωρεάς, η οποία και γίνεται στη συνέχεια αποδεκτή από το Διοικητικό Συμβούλιο (δείτε: SCAN1327_000).

Το παράδειγμα του ΑΧΕΠΑ

«Έχω στα χέρια μου 30 αποφάσεις του ΔΣ του ΑΧΕΠΑ για δωρεές καθετήρων port, καθένας από τους οποίους κοστίζει 500 ευρώ» λέει στο Virus ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων, Χαράλαμπος Κοροξένος. «Οι αποφάσεις αυτές αφορούν το 2016, ενώ είναι βέβαιο ότι το ίδιο συνέβαινε και παλιότερα, αλλά δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή μου» προσθέτει. Ο κ. Κοροξένος αναφέρει ότι υπάρχουν μαρτυρίες και για τη δωρεά απινιδωτών η αξία των οποίων ξεπερνάει τα 1.000 ευρώ, καταγγέλλοντας τον ταξικό διαχωρισμό των πολιτών σε έχοντες και μη σε ένα δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα.

Την πρακτική αυτή επιβεβαιώνει μιλώντας στο Virus ο εκτελών χρέη Διοικητή στο ΑΧΕΠΑ & Δ/ντής της Ιατρικής Υπηρεσίας, Καθηγητής Χαράλαμπος Καρβούνης, εξηγώντας ότι οφείλεται πότε στην υποχρηματοδότηση και πότε στην καθυστέρηση ολοκλήρωσης ενός διαγωνισμού για την προμήθεια ενός εξειδικευμένου υλικού. Ο ίδιος διαψεύδει πάντως ότι οι δωρεές αφορούν ακριβά υλικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. «Συνήθως είναι φίλτρα για διάφορα μηχανήματα, η αξία των οποίων είναι γύρω στα 10 ευρώ» λέει χαρακτηριστικά. Υποστηρίζει, παράλληλα, ότι δεν παραβιάζεται η σειρά των χειρουργείων.

Πέρα από το προφανές, που είναι η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και ο διαχωρισμός των ασθενών ανάλογα με το βαλάντιό τους εάν πράγματι ο ασθενής που έκανε τη δωρεά παίρνει προτεραιότητα, προκύπτουν δύο ακόμη ζητήματα:

• Το πρώτο αφορά τους γιατρούς οι οποίοι εμπλέκονται σε μια τέτοια υπόθεση. Δεδομένου ότι ο ασθενής δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τις προδιαγραφές ενός υγειονομικού υλικού, είναι δεδομένο ότι κάποιος ο οποίος γνωρίζει (χειρουργός εν προκειμένω) του τις έχει δώσει ή ακόμη χειρότερα τον έχει κατευθύνει σε συγκεκριμένη εταιρία.
• Το δεύτερο αφορά τη Διοίκηση του νοσοκομείου. Με την ανοχή που επιδεικνύει σε ένα τέτοιο φαινόμενο, αφενός φέρει ευθύνες για τυχόν διαπλεκόμενα συμφέροντα, αφετέρου δημιουργεί μια επίπλαστη εικόνα σχετικά ομαλής λειτουργίας του νοσηλευτικού ιδρύματος, αφού μειώνεται η πραγματική αναμονή στα χειρουργεία.

Μήπως το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), εκτός από το να κάνει τυπικούς ελέγχους στα φαρμακεία των νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ, θα έπρεπε να ασχοληθεί και με αυτά τα ζητήματα; Τι λέει γι’ αυτό το πολύ σοβαρό θέμα η ηγεσία του υπουργείου Υγείας;