“Όποιος βιάζεται σκοντάφτει”, λέει ο θυμόσοφος λαός και σε αρκετές περιπτώσεις η εν λόγω παροιμία έχει λογική. Για την Αριστοτέλους φαίνεται να είναι κανόνας, αλλά τι νόημα έχει να είσαι προσεχτικός αφού έχεις “σκοντάψει”, έχεις “πέσει” και έχεις “φάει τα μούτρα σου”;
Αυτό συνέβη με την περίπτωση της κοστολόγησης και ανακοστολόγησης ιατρικών πράξεων και διαγνωστικών εξετάσεων (εδώ). Το ΦΕΚ εξεδώθη, συνοδευόμενο εξαρχής από προβληματισμό και ανησυχία (εδώ), για να αποκαλύψει στη συνέχεια το Virus ότι “έκρυβε” μια γκάφα ολκής. Στην προσπάθεια κάλυψης της ψηφιακής μαστογραφίας, οι συντάκτες της ΚΥΑ μπέρδεψαν τις ονομασίες των εξετάσεων, εκτινάσσοντας την τιμή σε εξετάσεις που ήδη κάλυπτε ο ΕΟΠΥΥ (εδωσαν τιμές €30 και €35 σε ψηφιοποιημένη και ψηφιακή ακτινογραφία, όταν πριν κόστισαν €3), δημιουργώντας παρενέργειες στον τρόπο διεξαγωγής τους και τελικά αφήνοντας εκτός λίστας την ίδια την εξέταση που ευαγγελίζονταν ότι καλύπτουν (εδώ).
Θα φανταζόταν, λοιπόν, κανείς ότι το Υπουργείο Υγείας, o Παύλος Πολάκης που πανηγύριζε για την Απόφαση και οι άλλοι δύο συνυπογράφοντες του θα έσπευδαν να διορθώσουν το λάθος για να αποφύγουν τα προβλήματα που δημιουργούσε. Κι όμως, με τις ταχύτητες που φαίνεται να χαρακτηρίζουν την Αριστοτέλους, η εν λόγω διόρθωση ήρθε, αλλά μετά από 3 μήνες και κάτι μέρες.
Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (επισυνάπτεται), φυσικά χωρίς δελτία τύπου ή ενημέρωση των αρμόδιων συντακτών και κατ’επέκταση των πολιτών. Δηλαδή, χωρίς να έχουν απαντηθεί βασικά ερωτήματα. Άραγε τι ίσχυε αυτούς τους 3 μήνες; Πως χρεώνονταν οι εξετάσεις DR και CR; “Ετρεχε” κανονικά η δαπάνη;
Κάλλιο αργά παρά ποτέ, λοιπόν; Οψόμεθα…
Comments (0)