Δυσαρέσκεια κι εκνευρισμό έχουν προκαλέσει στους γιατρούς οι νέοι περιορισμοί που επιβλήθηκαν αιφνιδιαστικά στο φάρμακο, με τους οποίους το υπουργείο Υγείας επιδιώκει το διπλασιασμό της χρήσης των γενόσημων (από το 21 στο 40% περίπου).

Η κριτική που ασκείται στην απόφαση της Αριστοτέλους, εστιάζει κυρίως στο μονοδιάστατο χαρακτήρα του μέτρου.

“Η Ιατρική κοινότητα είναι κάθετα αντίθετη στην εφαρμογή της Ιατρικής με λογιστικά κριτήρια και όχι με τους κανόνες της Ιατρικής επιστήμης, όπως αυτοί εκφράζονται μέσω των Διαγνωστικών και Θεραπευτικών πρωτοκόλλων” αναφέρει σχετικά η Ένωση Ελευθεροεπαγγελματιών Καρδιολόγων Ελλάδας (ΕΕΚΕ).

Ερωτηματικά προκαλεί στους γιατρούς και η κατάρτιση διαφορετικών πλαφόν για την ίδια ειδικότητα στον ίδιο μήνα σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές ή στην ίδια περιοχή σε διαφορετικούς μήνες. Ενδεικτικά, για τους Παθολόγους τα όρια κυμαίνονται από 36 – 44,50 €. Οι Βιοπαθολόγοι-Μικροβιολόγοι που δεν είναι καν εγγεγραμμένοι στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση εμφανίζονται με όριο συνταγογράφησης 23,83 € σε όλη την επικράτεια. Οι Ιατροδικαστές που επίσης δεν συνταγογραφούν εμφανίζονται με πλαφόν 55,57 €.

“Ειδικά για μια ειδικότητα που δεν έχει όρια και εμπλέκεται στην θεραπεία ασθενών με πολυνοσηρότητα, είναι απαράδεκτο να θέτουν τόσο αυστηρά όρια” τονίζει η Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων Ελλάδας (ΕΕΠΕ).

Οι γιατροί είναι έντονα προβληματισμένοι, ταυτόχρονα, με την αύξηση της γραφειοκρατίας σε βάρος τους, καθώς  και με τον εκβιαστικό χαρακτήρα των περικοπών.

“Μας βάζουν κόφτες, μας κάνουν αντιπαραγωγικούς, μας καθηλώνουν στους υπολογιστές αυξάνοντας την ηλεκτρονική γραφειοκρατία, μας απομακρύνουν από τους ασθενείς και στο τέλος μας θεωρούν αποκλειστικά υπεύθυνους απειλώντας μας με δυσβάστακτες ποινές και αποκλεισμούς από την συνταγογράφηση” επισημαίνει η ΕΕΠΕ, ενώ η ΕΕΚΕ εκφράζει την άποψη πως η ΥΑ για τα νέα όρια συνταγογράφησης συνιστά άλλη μία ομολογία αδυναμίας κάλυψης των πραγματικών αναγκών, όπως τα rebate και τα clawback.

Οι γιατροί ζητούν, επίσης, διευκρινήσεις αναφορικά με παραμέτρους της ΥΑ – όπως είναι η έκφραση “ανά ΑΜΚΑ ασθενούς”, και καταλήγουν υπενθυμίζοντας πως “οικονομία δε γίνεται με πλαφόν και αποκλεισμούς, αλλά με ελέγχους, σωστά εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό και επενδύοντας στην προληπτική ιατρική”.