Σχεδόν το 25% των ασθενών με μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα θα επιβιώσουν έως και 5 χρόνια χάρη στη θεραπεία με pembrolizumab (Keytruda), ενώ παλαιότερα τα αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 5%!

Τα θετικά αυτά νέα ανακοινώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO), που ξεκίνησε στο Σικάγο. Τα δεδομένα προέρχονται από τη μελέτη KEYNOTE-001, που είναι η μεγαλύτερη για το pembrolizumab.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ποσοστά επιβίωσης είναι ακόμη υψηλότερα σε ασθενείς, ο όγκος των οποίων έχουν υψηλή έκφραση του PD-L1 (συνδέτης του υποδοχέα προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου 1). Πρόκειται για μία πρωτεΐνη, που αδρανοποιεί τα Τ κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Το φάρμακο pembrolizumab (Keytruda) είναι μονοκλωνικό αντίσωμα, ένας τύπος πρωτεΐνης, που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αναγνωρίζει και να προσδένεται στο PD-L1. Έτσι, αυξάνει την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα και, συνεπώς, επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.

Η νόσος

Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) αντιπροσωπεύει το 80% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα. Οι πιο κοινές μορφές του ΜΜΚΠ είναι το αδενοκαρκίνωμα και το πλακώδες καρκίνωμα.

Περίπου το 90% των καρκίνων του πνεύμονα στους άνδρες και το 80% μεταξύ των γυναικών σχετίζεται με το κάπνισμα. Άλλα αίτια περιλαμβάνουν την έκθεση σε:

• Ατμοσφαιρική ρύπανση (συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών καυσαερίων των κινητήρων ντίζελ)
• Συνθήκες που επικρατούν σε περιβάλλον εργασίας (σε αμίαντο, σκόνη ξύλου, αναθυμιάσεις συγκόλλησης, αρσενικό, βιομηχανικά μέταλλα, π.χ. βηρύλλιο και χρώμιο)
• Ατμοσφαιρική ρύπανση εσωτερικού χώρου (σε ραδόνιο ή καπνό λόγω καύσης άνθρακα)

Τα γονίδια μπορεί, επίσης, να παίζουν ρόλο για κάποιες μορφές καρκίνου του πνεύμονα. Σε περίπτωση που υπάρχει ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα στην οικογένειά σας, οι πιθανότητες να αναπτύξετε την πάθηση ενδέχεται να είναι περισσότερες, αλλά αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις.

Τα πιο συνήθη συμπτώματα και ενδείξεις καρκίνου του πνεύμονα είναι τα εξής:

• Χρόνιος βήχας (διάρκειας μεγαλύτερης των τριών εβδομάδων)
• Αποβολή φλέγματος με αίμα ή κηλίδες αίματος με τον βήχα (αιμόπτυση)
• Αδικαιολόγητη απώλεια βάρους
• Αδικαιολόγητη δύσπνοια (λαχάνιασμα)
• Ανορεξία
• Κόπωση
• Πόνος στο στήθος
• Πόνος στα οστά
• Πόνος στον ώμο
• Πρήξιμο στον λαιμό
• Μυϊκή αδυναμία
• Βράγχος φωνής (αδύναμη, βραχνή ή εξασθενημένη φωνή)
• Συριγμός (υψηλής συχνότητας σφύριγμα κατά την αναπνοή λόγω απόφραξης της αναπνευστικής οδού)
• Πληκτροδακτυλία (διόγκωση) των δακτύλων των χεριών και των ποδιών

Συχνά, τα αρχικά συμπτώματα δεν γίνονται αντιληπτά, επειδή αποδίδονται σε άλλες συνήθεις παθήσεις, ενώ κάποιοι άνθρωποι δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα.