Παγκόσμια Ημέρα Επιβίωσης από τον Καρκίνο: Προτάσεις για μια συγκροτημένη πολιτική

Ελπιδοφόρα στοιχεία έδωσε στην δημοσιότητα η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Επιβίωσης από τον Καρκίνο. «Στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι 15,5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με καρκίνο ή θεωρούνται «θεραπευμένοι». Στην Ευρώπη εκτιμάται ότι 9 εκατ. άνθρωποι είχαν στη ζωή τους μια η περισσότερες εμπειρίες καρκίνου», σημειώνεται.

Στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Επιβίωσης από τον Καρκίνο, γνωστή και ως «Survivors Day» συμμετείχε και η Ελληνική Ομοσπονδία από τον Καρκίνο!

Πρώην ασθενείς, οι οικογένειες τους και φίλοι που τους στηρίζουν, συναντιούνται κάθε πρώτη Κυριακή του Ιουνίου για να γιορτάσουν τη ζωή, να τιμήσουν την μνήμη όσων έχουν φύγει και να αφυπνίσουν την κοινή γνώμη για τις δυσκολίες μιας επίπονης και μακράς πορείας διάγνωσης και θεραπείας.

«Η Παγκόσμια Ημέρα Επιβίωσης από τον Καρκίνο είναι μια ευκαιρία για τους ανθρώπους να συμπαρασταθούν στους επιβιώσαντες στην κοινότητά τους, στην εταιρεία ή την οργάνωση τους και να δεσμευτούν για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της επιβίωσης, που είναι πολλές και επιτακτικές» τόνισε σε δήλωσή της η πρόεδρος της ΕΛΛΟΚ, Καίτη Αποστολίδου.

Με την ευκαιρία αυτή η πρόεδρος της ΕΛΛΟΚ αναφέρθηκε  στα αιτήματά τους για «πόρους, έρευνα και νομοθεσία σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των επιβιωσάντων, την σωματική και ψυχο-κοινωνική αποκατάσταση, την ταχεία και ομαλή επιστροφή στην εργασία και την κοινωνική ζωή, και κυρίως να διεκδικήσουμε τη μείωση του έμμεσου οικονομικού βάρους του καρκίνου στους ασθενείς και τις οικογένειες τους, που απορροφά οικονομίες μιας ζωής».

Νέα πραγματικότητα

Η πραγματικότητα των ασθενών έχει αλλάξει καθώς τα τελευταία 20χρόνια διανύουμε μια περίοδο επιβίωσης από την ασθένεια εξηγεί η κα Αποστολίδου αφού «τα ποσοστά θνησιμότητας από τον καρκίνο μειώνονται σταθερά και οι επιβιώσαντες ζουν περισσότερο από ποτέ άλλοτε, έχουμε νέες πιο αποτελεσματικές θεραπείες, έχουμε νέες ακριβέστερες μεθόδους διάγνωσης, νέους τρόπους φροντίδας».

Ωστόσο παραμένουν οι  δυσκολίες και ο πόνος της διάγνωσης και της θεραπείας, «αλλά η ζωή μετά τον καρκίνο μπορεί επίσης να είναι όμορφη, ουσιαστική και εμπνευσμένη. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να γιορτάσουμε.»

Αξίζει τον κόπο να δείτε τις ιστορίες έξι επιβιωσάντων νεότερων και μεγαλύτερων, από κοινούς και σπάνιους καρκίνους. Είναι ιστορίες θάρρους, αγάπης για τη ζωή, πόνου που μετουσιώθηκε σε δράση, συμπαράστασης σε άλλους ασθενείς. Μπορείτε να δείτε το βίντεο στη σελίδα της ΕΛΛΟΚ στο www.facebook.com/ellok.org/

Οι επιβιώσαντες έχουν ανάγκες που είναι άγνωστες ακόμη και στην ιατρική τους ομάδα, στους περισσότερους εμπειρογνώμονες που ασχολούνται με το σχεδιασμό πολιτικών υγείας, απασχόλησης, κατάρτισης, πρόνοιας.

Προτάσεις για μια συγκροτημένη πολιτική

Η ΕΛΛΟΚ υπενθυμίζει στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και των λοιπών συναρμόδιων Υπουργείων και φορέων, την ανάγκη θεσμοθέτησης συγκεκριμένων πολιτικών που να αντιμετωπίζουν τις ανάγκες των επιβιωσάντων από καρκίνο. Παραθέτουμε τις προτάσεις της ως έχουν:

1    Παρακολούθηση των επιβιωσάντων, διαχείριση των μακροχρόνιων επιπτώσεων και  εξατομικευμένη και ενσωματωμένη στο πρόγραμμα θεραπείας τριτογενή πρόληψη με ενεργό συμμετοχή των επιβιωσάντων και των συγγενών τους.

2    Βελτίωση της έγκαιρης διαπίστωσης  των αναγκών των ασθενών και της πρόσβασής τους σε υπηρεσίες αποκατάστασης, ψυχο-κοινωνικής και ανακουφιστικής φροντίδας

3    Ολοκληρωμένη διεπιστημονική προσέγγιση της θεραπείας σε συντονισμό με τους παροχείς υπηρεσιών υγείας και τις  υπηρεσίες στην κοινότητα.

4    Για παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες επιβιώσαντες, χρειάζεται πρόβλεψη των μακροχρόνιων επιπτώσεων του καρκίνου στην υγεία και την ψυχο-κοινωνική τους κατάσταση και η  αντιμετώπισή τους οφείλει να έχει προβλεφθεί και να αντιμετωπίζεται  με συγκεκριμένα μέτρα.

5    Απαιτείται περισσότερη έρευνα στον τομέα της επιβίωσης από τον καρκίνο για την δημιουργία δεδομένων σχετικά με τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του καρκίνου, καθώς και για τον αντίκτυπο και τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων υποστηρικτικής φροντίδας,  αποκατάστασης, ανακουφιστικής και ψυχοκοινωνικής φροντίδας.