του ΚωνσταντίνουΛουράντου, Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής

Κοντεύουμε να γίνουμε γραφικοί. Μιλάμε συνεχώς για τις ελλείψεις φαρμάκων και ουδείς ενδιαφέρεται εάν αυτές προκαλούν πρόβλημα στη δημόσια υγεία και στην ομαλή διακίνηση των αγαθών για την προστασία της.

Όσο περνά ο καιρός αντί να ομαλοποιείται η κατάσταση, οι δυσκολίες εξεύρεσης των φαρμάκων από τους φαρμακοποιούς και κατ’ επέκταση από τους πολίτες, αυξάνονται καθημερινά.

Ο ΕΟΦ έχει την υποχρέωση, που απορρέει από το καταστατικό της δημιουργίας του, να παρεμβαίνει για να καλύπτει τις ανάγκες των ελλήνων πολιτών σε φάρμακα, όταν αυτά ελλείπουν από την ελληνική αγορά. Το Υπουργείο Υγείας ως προϊστάμενη αρχή του ΕΟΦ έχει την υποχρέωση να ελέγχει αν ο ΕΟΦ τηρεί τις υποχρεώσεις του και σε ποιο βαθμό.

Οι μνημονιακές επιταγές ενός κλειστού προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ – ο οποίος παραμένει αδικαιολόγητα σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα – επιδεινώνουν την κατάσταση, αφού οι συνεχείς μειώσεις των τιμών των φαρμάκων που συνταγογραφούνται, δημιουργούν στον τόπο μας ένα περιβάλλον αύξησης των παράλληλων εξαγωγών και δραματικής μείωσης του εφοδιασμού της Ελληνικής αγοράς από τη φαρμακοβιομηχανία.

Η απελευθέρωση των τιμών των ΜΗΣΥΦΑ που έχει ως αποτέλεσμα την διαρκή αύξηση των τιμών τους και που νομιμοποιήθηκε ως αντισταθμιστικό μέτρο «ισορροπίας» της φαρμακοβιομηχανίας, δεν έχει ως φαίνεται αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση των ελλείψεων των φαρμάκων.

Οι υπεύθυνοι προφανώς κάτι κάνουν λάθος. Αν αυτό το λάθος δεν είναι εσκεμμένο, θα πρέπει να επικοινωνήσουν άμεσα με τους κατά τόπους φαρμακευτικούς συλλόγους, να ενημερωθούν και να μεριμνήσουν ώστε να αποκατασταθεί άμεσα η έλλειψη των φαρμάκων.

Η υγεία των πολιτών δεν είναι εμπορεύσιμη, δεν τίθεται προς διαπραγμάτευση και δεν νοείται να αδιαφορεί κανείς όταν βρίσκεται λόγω ελλείψεως φαρμάκων, στα όρια της κατάρρευσης.