3 στους 10 που έχουν τον ιό, το τεστ βγαίνει ψευδώς αρνητικό

Του Δημήτρη Κουναλάκη,

Γενικού ιατρού

Η επιδημία καλά κρατεί και φαίνεται ότι πάμε καλά. Μετράμε τον αριθμό των νοσηλειών σε ΜΕΘ και των θανάτων σε κάθε χώρα, μαζί και στη δικιά μας σε σχέση με το πότε είχαμε την πρώτη νοσηλεία-θάνατο. Ήθελα να παραθέσω περισσότερα δεδομένα και γεγονότα που έχουμε πλέον.

Από μελέτη που δημοσίευσαν οι Κινέζοι, ξέρουμε ότι ο ιός στο ξεκίνημα του κάνει τόσο ελάχιστα συμπτώματα που δύσκολα τα καταλαβαίνει κανείς. Η μέγιστη μεταδοτικότητα είναι 2 μέρες πριν την εμφάνιση συμπτωμάτων και την 1η ημέρα των συμπτωμάτων, τότε ο ιός μεταδίδεται πιο εύκολα από κάποιον που τον έχει μέχρι κάποιον που δεν τον έχει.

Από άλλη μελέτη, φαίνεται αλλά χωρίς να είναι πολύ ξεκάθαρο, ότι πιο γρήγορα συμπτώματα εμφανίζουν οι κάτω των 40 ετών (1-4 ημέρες) σε σχέση με τους άνω των 40 ετών (2-10 ημέρες). Εξακολουθούμε να έχουμε βαρύτερη νόσηση και περισσότερους θανάτους, όσο πιο μεγάλος ηλικιακά είναι κάποιος (>60 ετών) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε σπάνια θανάτους και σε μικρότερες ηλικίες.

Τα συμπτώματα

Τα συμπτώματα που μπορούμε να δούμε έχουν αυξηθεί. Βλέπουμε πιο συχνά διάρροιες με ταυτόχρονο βήχα-ήπιο πυρετό ή/και πονόλαιμο. Στα παιδιά μπορεί να φτάσει και το 15%. Ωστόσο υπάρχουν και άλλα ιογενή νοσήματα που μπορεί να κάνουν παρόμοια συμπτωματολογία και δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός.

Η έλλειψη όσφρησης είναι ένα άλλο σύμπτωμα, που όμως τέτοια εποχή λόγο αλλεργικής ρινίτιδας ή φαρμάκων πολλοί το έχουν χωρίς να έχουν τον ιό. Κάποιος που έχει πυρετό και βήχα, δεν σημαίνει εξ ορισμού ότι έχει τον ιό. Μπορεί να είναι και μια βακτηριακή πνευμονία.

Αυτό φαίνεται να είναι πιο επικίνδυνο και αυτό που θέλω να αναθεωρήσω είναι ότι δεν φαίνεται όλοι να κάνουν νωρίς δύσπνοια. Μπορεί μαζί με τον πυρετό ή το βήχα, να έχει κάποιος μια δυσκολία να κάνει μια σωματική δραστηριότητα που μέχρι σήμερα την έκανε άνετα, και τώρα να νοιώθει ότι κόβεται, ότι έχει ξαφνική απότομη προσωρινή κόπωση. Πάντα συμβουλευόμαστε το γιατρό μας έστω και τηλεφωνικά που μας ξέρει.

Η διενέργεια τεστ

Υπάρχει μεγάλη συζήτηση για τα test και πόσα πρέπει να κάνουμε. Η Κίνα που ξεκίνησε να κάνει πολλά τεστ, κατέληξε τελικά να κάνει απαγόρευση κυκλοφορίας για να σταματήσει την επιδημία. Η Ν. Κορέα που επίσης έκανε πολλά τεστ, εφάρμοσε ένα σκληρό πρωτόκολλο παρακολούθησης και απομόνωσης που συγκρίνεται μόνο με φυλάκιση.

Μάλιστα στην Ν. Κορέα, από τις λίγες χώρες που ήταν προετοιμασμένη για αυτό, οι δύο κύριες αιτίες μετάδοσης πολλών ανθρώπων ήταν μια “νοσηλευόμενη” που κυκλοφορούσε σε εκκλησίες και ένα Νοσοκομείο στα επείγοντα που είχε μεγάλους χρόνους αναμονής γιατί έκανε το test για τον ιό.

Η ευαισθησία

Αυτό που οι περισσότεροι δυσκολεύονται να καταλάβουν είναι ότι στην πραγματικότητα, από την στιγμή που θα μολυνθεί κάποιος μέχρι την ώρα που θα βγάζει επαρκή “ποσότητα ιού”, ώστε να μπορεί να συλλεχθεί με το τεστ και να βγει θετικό η εξέταση του ιού με PCR είναι κάτι που το ψάχνουμε ακόμη. Και μπορεί να είναι κάποιες ημέρες.

Ένα αρνητικό τεστ σήμερα, δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνει θετικό σε 2-3 ημέρες ακόμη κι αν μείνεις σε καραντίνα. Αυτό ονομάζεται ευαισθησία και δεν είναι μεγάλη, περίπου 67%, δηλαδή 7 στους 10 έχουν το ιό και το τεστ βγαίνει αρνητικό.

Συνεπώς, το μόνο σίγουρο, είναι όταν βγαίνει θετικό το τεστ. Αν σε σπίτι, σε ένα γραφείο, σε ένα κλειστό χώρο, βγει κάποιος θετικός στο τεστ, τότε είναι καθαρά θέμα χρόνου να βγουν και όλοι οι υπόλοιποι θετικοί τις επόμενες μέρες που είχαν επαφές μαζί του. Και δυστυχώς, μπορεί κάποιος με αρνητικό τεστ σήμερα, να έχει μολυνθεί και να αρχίσει να μεταδίδει αύριο και μπορεί να βγει θετικός στο τεστ μεθαύριο. Όσα τεστ και να κάνεις, η θεραπεία τελικά είναι η απομόνωση. Για αυτό #ΜένωΣπίτι. Δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Μένουμε σπίτι και αγοράζουμε χρόνο σε αυτή τη φάση, γιατί:

α) σύντομα θα έχουμε θεραπείες, άρα λιγότερος χρόνος νοσηλεία σε ΜΕΘ και λιγότεροι θάνατοι,

β) αρχίζει να υπάρχει παγκοσμίως παραγωγή σε υλικά και είδη προφύλαξης και σύντομα θα μπορούμε να έχουμε δραστηριότητες με προφύλαξη,

γ) Έχουμε καλύτερη γνώση της συμπεριφοράς του ιού και πως να τον αντιμετωπίσουμε,

δ) Εκπαιδεύονται περισσότεροι υγειονομικοί σε αντικείμενα που απαιτούνται.

Δεν περιμένουμε μόνιμη ανοσία αγέλης σε αυτό τον ιό, όπως και στα περισσότερα είδη κορονοϊού. Η μόνιμη λύση θα είναι το εμβόλιο από το επόμενο έτος. Ακόμη όμως και αυτή η προσωρινή ανοσία θα βοηθήσει σε 1 μήνα να ξαναγυρίσουμε στις δραστηριότητες μας και να έχουμε τουρισμό το καλοκαίρι. Η χώρα μας δεν χάλασε την τουριστική της εικόνα όπως η Ιταλία. Και πρέπει να συνεχίσουμε να τη διαφυλάττουμε.