Ανακαλύφθηκαν 14 γονίδια, που συνδέονται με την παχυσαρκία

Υποσχόμενα νέα στην προσπάθεια ανάπτυξης φαρμάκων για τη θεραπεία της παχυσαρκίας: Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια εντόπισαν 14 γονίδια, που μπορούν να προκαλέσουν και 3 που μπορούν να αποτρέψουν την αύξηση βάρους.

“Γνωρίζουμε εκατοντάδες παραλλαγές γονιδίων, που είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε άτομα που πάσχουν από παχυσαρκία και άλλες ασθένειες. Αλλά” πιο πιθανό να εμφανιστούν “δεν σημαίνει ότι προκαλούν την ασθένεια. Αυτή η αβεβαιότητα είναι ένα σημαντικό εμπόδιο για εντοπισμό στόχων για τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Για να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο, αναπτύξαμε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα για ταυτόχρονη δοκιμή εκατοντάδων γονιδίων για αιτιώδη ρόλο στην παχυσαρκία. Ο πρώτος γύρος πειραμάτων μας αποκάλυψε 14 γονίδια που προκαλούν και 3 γονίδια που μπορούν να προλαμβάνουν την παχυσαρκία», δήλωσε η Eyleen O’Rourke Assistant Professor of Biology and Cell Biology στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια.

Η Eyleen O’Rourke, Assistant Professor of Biology and Cell Biology στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια

Η νέα έρευνα της O’Rourke ρίχνει φως στις περίπλοκες αλληπιδράσεις της παχυσαρκίας, της διατροφής και του DNA μας. Η παχυσαρκία έχει γίνει επιδημία, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κακή διατροφή με πολλές θερμίδες, σε συνδυασμό με την καθιστική ζωή. Αλλά και τα γονίδιά μας παίζουν σημαντικό ρόλο, ρυθμίζοντας την αποθήκευση λίπους και επηρεάζοντας το πόσο καλά το σώμα μας “καίει” τις θερμίδες, που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα. Αν μπορούμε να προσδιορίσουμε τα γονίδια που μετατρέπουν την υπερβολική τροφή σε λίπος, θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την αδρανοποίησή τους με φάρμακα και να αποσυνδέσουμε την υπερβολική κατανάλωση τροφής από την παχυσαρκία.

Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει εκατοντάδες γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία – που σημαίνει ότι τα γονίδια είναι περισσότερο ή λιγότερο διαδεδομένα σε άτομα που είναι παχύσαρκα παρά σε άτομα με υγιές βάρος. Η πρόκληση είναι να καθοριστεί ποια γονίδια παίζουν αιτιώδη ρόλο προωθώντας ή βοηθώντας άμεσα την αύξηση βάρους.

Για να βρουν απαντήσεις, η O’Rourke και η ομάδα της στράφηκαν στα ταπεινά σκουλήκια γνωστά ως C. elegans. Αυτά τα μικροσκοπικά σκουλήκια αρέσκονται να ζουν σε σάπια βλάστηση και απολαμβάνουν να τρέφονται με μικρόβια. Ωστόσο, μοιράζονται περισσότερο από το 70% των γονιδίων μας και – όπως και οι άνθρωποι – γίνονται παχύσαρκα, εάν τρέφονται με υπερβολικές ποσότητες σακχάρων.

Τα σκουλήκια έχουν μεγάλα οφέλη για την επιστήμη. Χρησιμοποιήθηκαν για να αποκρυπτογραφήσουν πώς λειτουργούν τα κοινά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένου του αντικαταθλιπτικού Prozac και της μετφορμίνης που σταθεροποιεί τη γλυκόζη. Ακόμα πιο εντυπωσιακό, τα τελευταία 20 χρόνια απονεμήθηκαν τρία βραβεία Νόμπελ για την ανακάλυψη κυτταρικών διεργασιών, που παρατηρήθηκαν αρχικά σε σκουλήκια, αλλά στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι είναι κρίσιμες για ασθένειες όπως ο καρκίνος και ο νευροεκφυλισμός. Έχουν επίσης θεμελιώδη σημασία για την ανάπτυξη φαρμάκων με βάση την τεχνολογία RNA.

Σε νέα εργασία που μόλις δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS Genetics, η O’Rourke και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν τα σκουλήκια για να εξετάσουν 293 γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία στους ανθρώπους, με στόχο να καθορίσουν ποια από τα γονίδια προκαλούν ή προλαμβάνουν την παχυσαρκία. Με τη βοήθεια της μηχανικής εκμάθησης, εντόπισαν 14 γονίδια που προκαλούν παχυσαρκία και 3 που βοηθούν στην πρόληψή της. Φυσικά, πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά ακόμη για να φτάσουμε στην ανάπτυξη φαρμάκων.