Διχασμένοι οι φαρμακοβιομήχανοι: Ο ΣΦΕΕ διαφωνεί αλλά η ΠΕΦ συμφωνεί!

Μια ανάσα πριν η Ομάδα Εργασίας για τον έλεγχο της Φαρμακευτικής Δαπάνης ολοκληρώσει το έργο της και συντάξει το πόρισμα με προτάσεις προς την πολιτική ηγεσία, η εποικοδομητική δουλειά που λέγεται πως είχε επιτευχθεί μοιάζει να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί.
Αυτό κατέστη σαφές στην τοποθέτηση του προέδρου του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), Π. Αποστολίδη στα Salus Index Awards. Ο κ. Αποστολίδης μετέφερε την απόφαση του κλάδου να απορρίψει επί της αρχής τα 6 μέτρα, που φέρεται να προωθεί η Αριστοτέλους στο Φάρμακο και τα οποία είχε περιγράψει το Virus (εδώ).
“Ενώ συμμετέχουμε στην Επιτροπή Διαλόγου για τις δομικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Δημόσια Υγεία, μια επιτροπή που η ίδια η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θέσπισε, με έκπληξη και απογοήτευση πληροφορηθήκαμε τα έξι νέα προτεινόμενα μέτρα του Υπουργείου για την φαρμακευτική πολιτική. Τα μέτρα αυτά τα απορρίπτουμε επί της αρχής”, ανέφερε ο κ. Αποστολίδης.
Όπως εξήγησε πρόκειται για:
• Μέτρα επικίνδυνα για τη Δημόσια Υγεία που πλήττουν καίρια την καινοτομία, την πρόσβαση σε θεραπείες βαρέως και χρονίως πασχόντων ασθενών, την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, τις θέσεις εργασίας.
• Μέτρα που βαπτίζονται «πρόσκαιρα», ενώ μετατρέπονται συστηματικά σε μόνιμη αφαίμαξη των φαρμακευτικών εταιριών.
• Μέτρα οριζόντια, φοροεισπρακτικά εις βάρος της καινοτομίας, που αποτρέπουν κάθε ιδέα για επένδυση και ουδεμία σχέση έχουν με πραγματικές μεταρρυθμίσεις.
• Μέτρα που στην ουσία καθυστερούν σημαντικά την είσοδο νέων φαρμάκων στην Ελληνική αγορά για τουλάχιστον δύο (2) χρόνια.
• Μέτρα που διαιωνίζουν τις ήδη υπάρχουσες στρεβλώσεις στην Ελληνική αγορά.
• Μέτρα που θα επιβαρύνουν επιπλέον το σύστημα Δημόσιας Υγείας
• Μέτρα που αντί να μειώνουν το clawback κατά 30% για το 2017 έναντι του 2016 (όπως επιβάλλεται από τις μνημονιακές δεσμεύσεις) το επιβαρύνουν σημαντικά.
“Τα προτεινόμενα μέτρα, τελικά, θα θέσουν σε μεγάλο κίνδυνο την πρόσβαση των ασθενών και την ποιότητα της παρεχόμενης Υγείας”, συμπλήρωσε. Αναφερόμενος στο clawback στο νοσοκομειακό φάρμακο, ο κ. Αποστολίδης έκανε λόγο για ένα άδικο μέτρο σε μια καθαρά ελεγχόμενη (από την Πολιτεία) αγορά. “Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν προβλήματα στην προσβασιμότητα των νοσοκομειακών φαρμάκων και ελλείψεις, να ανέλθει το calwback σε € 250 εκατ. σε ένα κονδύλι € 570 εκατ. και τελικά απώλεια θέσεων εργασίας για τη βιομηχανία” είπε σχετικά. Υπενθύμισε, δε, ότι ο κλάδος επιδρά σήμερα στο 3,5% του ΑΕΠ της χώρας και στηρίζει ευρύτερα 87.000 θέσεις εργασίας. Ταυτόχρονα αποτελεί το δεύτερο εξαγωγικό κλάδο της χώρας.
Ωστόσο, η τοποθέτηση του προέδρου του ΣΦΕΕ μοιάζει να κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), η οποία με απάντηση της στο δημοσίευμα του Virus αντέδρασε στις ανησυχίες για τις επιπτώσεις των μέτρων (εδώ).
“Καμία πραγματικά απαραίτητη θεραπεία δεν θα πρέπει να λείψει από εκείνους που την έχουν πραγματικά ανάγκη. Για να διασφαλιστεί αυτό πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα στο φάρμακο που αξίζει και πρέπει να αποζημιώνεται και σε εκείνο που παρά την υψηλή τιμή του δεν προσφέρει πρόσθετο θεραπευτικό όφελος σε σχέση με υφιστάμενες φθηνότερες θεραπείες”, ανέφερε η ΠΕΦ.
Μάλιστα, η Ένωση αναφέρθηκε στην πρόταση της για μια συνολική φαρμακευτική πολιτική “με μέτρα που παράγουν βιώσιμες εξοικονομήσεις για τα εκτός πατέντου και τα γενόσημα φάρμακα και η οποία εξασφαλίζει πόρους για την κάλυψη της πραγματικής καινοτομίας. Ας εφαρμόσουμε τα μέτρα αυτά και ας αφήσουμε στην άκρη μεμονωμένες ενέργειες που στοχεύουν απλώς στο μοίρασμα της πίτας”.
Στην τοποθέτηση, με την οποία έκλεισαν τα Salus Index Awards, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) Θεόδωρας Τρύφων μίλησε για το δύσκολο περιβάλλον στο οποίο όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς αναζητούν βιώσιμες λύσεις.
Η ΠΕΦ εκπροσωπεί 23 εταιρίες που έχουν παραγωγή στην Ελλάδα και, όπως ανάφερε ο κ. Τρύφων, “προσπαθούμε, σε συνεργασία με την κυβέρνηση, τους θεσμούς και μεταξύ μας, να βρούμε ένα πλαίσιο για την επόμενη ημέρα”. Το πλαίσιο αυτό πρέπει να αναπτυχθεί, “δυστυχώς, σε ένα περιβάλλον με χαμηλές δημόσιες δαπάνες υγείας και χωρίς διαρθρωτικά μέτρα”, συνθηκες που το καθιστούν και μεγάλη πρόκληση για το μέλλον. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της ΠΕΦ, αν εκσυγχρονιστεί το σύστημα διακυβέρνησης, ληφθούν γρήγορα  διαρθρωτικά μέτρα και θεσπιστούν κανόνες που ενισχύουν τη ρευστότητα και καθιστούν βιώσιμη τη διαχείριση  των χαρατσιών, clawback και rebate, “τότε η φαρμακοβιομηχανία, θα συνεχίζει να επενδύει και να δημιουργεί προστιθέμενη αξία, θέσεις εργασίας και ερευνητικό έργο για προϊόντα που θα εξαχθούν στο εξωτερικό“.
Από την πλευρά του ΣΦΕΕ, σύμφωνα με τον κ. Αποστολίδη έχουν διατυπωθεί προτάσεις και βιώσιμες λύσεις, με έμφαση στους εξής άξονες:
“Πρώτον, διασφάλιση του δικαιώματος των ασθενών για απρόσκοπτη πρόσβαση στις αναγκαίες για εκείνους θεραπείες χωρίς αστερίσκους και εξαιρέσεις.
Δεύτερον, εμπροσθοβαρής εξορθολογισμός του συστήματος Υγείας με υιοθέτηση των βέλτιστων πρακτικών που διεθνώς ακολουθούνται. Έμφαση και ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας και έλεγχο των δαπανών υγείας στα πραγματικά μεγάλα κέντρα κόστους τα οποία αποτελούν το 85% του συνολικού προϋπολογισμού της Υγείας.
Τρίτον, υλοποίηση ενός ξεκάθαρου χρονοδιαγράμματος για τη ρύθμιση των οφειλών προς τις εταιρίες, ώστε να μπορούν με τη σειρά τους να προγραμματίσουν.
Τέταρτον, εφαρμογή φορολογικών και διαρθρωτικών πολιτικών που διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα, την εξωστρέφεια και την προσέλκυση επενδύσεων.
Και φυσικά πέμπτον και εξίσου σημαντικό είναι η υιοθέτηση και η ενθάρρυνση των καλών πρακτικών. Αναφέρομαι στις κλινικές μελέτες.
Οι εταιρίες θέλουν και μπορούν, το επιστημονικό προσωπικό και οι υποδομές έχουν τη δυνατότητα να το υποστηρίξουν, τα δημόσια Ταμεία ευνοούνται, το σύστημα Υγείας αναβαθμίζεται, οι ασθενείς έχουν πρόσβαση σε εξαιρετικά καινοτόμες θεραπείες, συνεπώς η χώρα δεν έχει κανέναν λόγο να υπολείπεται δραματικά.
Σκεφθείτε πως ενώ χώρες όπως το Βέλγιο συγκεντρώνουν ετήσιες επενδύσεις της τάξης των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, εμείς λιγότερα από 80 εκατομμύρια… Εξαιτίας γραφειοκρατικών και ιδεοληπτικών και αγκυλώσεων.
Σήμερα που μιλάμε, βρίσκονται υπό ανάπτυξη διεθνώς περισσότερα από 7.000 φάρμακα. Αυτή η μοναδική ευκαιρία για την ελληνική οικονομία, τους Έλληνες ασθενείς και το επιστημονικό δυναμικό της πατρίδας μας που στις μέρες μας αναζητά ευκαιρίες στο εξωτερικό, δεν πρέπει να χαθεί”.