Με επιστολή στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας η Ελληνική Ακαδημία Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής & Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας διαμαρτύρεται για τον αποκλεισμό από τη συνταγογράφηση των γιατρών της ΠΦΥ-γενικών οικογενειακών ιατρών και παθολόγων της κοινότητας για τους παχύσαρκους ασθενείς. Η Ακαδημία προειδοποιεί ότι τα οικονομικά βάρη θα πέσουν και πάλι στην πλάτη του ασθενή και προτείνει τον συνδυασμό ανοιχτής συνταγογράφησης  απότους γιατρούς της ΠΦΥ-γενικούς οικογενειακούς ιατρούς και παθολόγους της κοινότητας με θέσπιση αυστηρών πρωτοκόλλων θεραπείας και ελέγχου τήρησής τους.

Συγκεκριμένα, η Ακαδημία υποστηρίζει ότι η οικονομική επιβάρυνση των ασθενών που αναζητούν θεραπεία για την παχυσαρκία αποτελεί σημαντική πρόκληση, καθώς η πρόσβαση σε εξειδικευμένους ιατρούς εκτός του δημόσιου συστήματος υγείας συνεπάγεται υψηλό κόστος. Οι ασθενείς συχνά αναγκάζονται να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να εξασφαλίσουν καλύτερη παρακολούθηση και εξατομικευμένη φροντίδα. Αντίθετα, οι ιατροί της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), όπως  είναιοι γενικοί/οικογενειακοί ιατροί και οι παθολόγοι, διαθέτουν άμεση πρόσβαση στους ασθενείς, συμβάλλοντας στην έγκαιρη αναγνώριση της νόσου και των συννοσηροτήτων της. Η δυνατότητα να εφαρμόσουν θεραπευτικά πρωτόκολλα και να παραπέμψουν τους ασθενείς σε ειδικά κέντρα όταν απαιτείται, καθιστά την ΠΦΥ πολύτιμο πυλώνα στην αποτελεσματική διαχείριση της παχυσαρκίας.

Ωστόσο, με την απόφαση του Υπουργείου, σύμφωνα με την Ακαδημία, ο αποκλεισμός των γιατρών της ΠΦΥ από τη συνταγογράφηση των νεότερων φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας (AOMs) εγείρει προβληματισμούς, καθώς περιορίζει την πρόσβαση των ασθενών στη θεραπεία και ενισχύει την άνιση κατανομή των υπηρεσιών υγείας. Η εστίαση της φροντίδας αποκλειστικά σε λίγους εξειδικευμένους ιατρούς μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερήσεις και αυξημένο οικονομικό βάρος για τους ασθενείς.

Η λύση, σύμφωνα με την Ακαδημία βρίσκεται σε μια συνδυαστική προσέγγιση που περιλαμβάνει ανοιχτή συνταγογράφηση από τους γιατρούς της ΠΦΥ, με αυστηρά θεραπευτικά πρωτόκολλα για την ορθολογική χρήση των φαρμάκων. Παράλληλα, η ενίσχυση της διασύνδεσης με διαιτολόγους, ειδικούς άσκησης και ψυχολόγους στην κοινότητα είναι απαραίτητη για μια ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση της παχυσαρκίας.

Με νόημα η Ακαδημία υπενθυμμίζει ότι η παχυσαρκία αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, με ποσοστά που ξεπερνούν το 30% στους ενήλικες. Σε σωστό δρόμο είναι το γεγονός η Πολιτεία αποφάσισε και ανακοίνωσε νέα μέτρα για την αντιμετώπισή της, εστιάζοντας στην ισότιμη πρόσβαση σε θεραπείες και στη βελτίωση της φροντίδας των ασθενών.

Η Παχυσαρκία και οι Επιπτώσεις της
Η παχυσαρκία συνδέεται με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως είναι διαβήτης, καρδιαγγειακές παθήσεις και αυξημένο κίνδυνο καρκίνου. Συστήματα υγείας διεθνώς αναγνωρίζουν ότι η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας απαιτεί ολιστική προσέγγιση, με συνδυασμό φαρμακευτικών θεραπειών, διατροφικών συμβουλών και σωματικής άσκησης.

Νεότερα Φάρμακα και Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Η κυκλοφορία των νέων φαρμάκων όπως είναι η σεμαγλουτίδη και η τιρζεπατίδη δίνει ελπίδες στους ασθενείς, καθώς συνδυάζουν αποτελεσματικότητα στη μείωση του βάρους και βελτίωση συνολικών δεικτών υγείας. Ωστόσο, η πρόσβαση στα φάρμακα αυτά αποτελεί πρόκληση, με υψηλό κόστος και περιορισμένη διαθεσιμότητα.

Η Σημασία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας

Η πολιτική για τη συνταγογράφηση των νέων θεραπειών δίνει έμφαση στην ενδοκρινολογική παρακολούθηση, όμως οι γιατροί της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) μπορούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, όπως υποστηρίζει η Ακαδημία. Η συστηματική παρακολούθηση από οικογενειακούς γιατρούς και παθολόγους μπορεί να βελτιώσει την έγκαιρη διάγνωση και την πρόσβαση στη θεραπεία.

Ανάγκη για Ολοκληρωμένη Στρατηγική

Καταλήγοντας η Ακαδημία ζητά από την Πολιτεία να επενδύσει σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης της παχυσαρκίας, που περιλαμβάνει μητρώο ασθενών, πρόσβαση σε διαιτολόγους και ψυχολόγους και συνεχιζόμενη εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας. Η συνδυαστική προσέγγιση, με ανοιχτή συνταγογράφηση και θεσμοθέτηση θεραπευτικών πρωτοκόλλων, μπορεί να βελτιώσει τη φροντίδα των ασθενών και να μειώσει τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες στην αντιμετώπιση της νόσου.