Επικίνδυνη κατηφόρα οι μειώσεις στα φάρμακα…

Συνταγή…αποτυχίας δεν αποκλείεται να αποδειχθεί το πλαίσιο μειώσεων των τιμών των φαρμάκων, με τη σταδιακή υποχώρηση των «μαξιλαριών», να συνιστά και το επικίνδυνο συστατικό…

Η χώρα είδε τη Φαρμακευτική της Δαπάνη να πετσοκόβεται τα χρόνια της κρίσης κατά 65% και να διαμορφώνεται πλέον στα 1,945 δισ. ευρώ.

Παρότι είναι κοινώς αποδεκτό πως οι δαπάνες είχαν ξεφύγει από κάθε έλεγχο την περίοδο του περιβόητου «πάρτι στην Υγεία», η αλήθεια είναι πως αυτό το ποσοστό μείωσης είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία για μια χώρα εν καιρώ ειρήνης, όπως τόνισε σε δημοσιογραφική συνάντηση ο καθηγητής Ν. Μανιαδάκης, αναπληρωτής κοσμήτορας της ΕΣΔΥ.

Την ίδια ώρα η συμμετοχή των ασθενών εκτινάχθηκε στο 1 δισ. ευρώ, με τις ιδιωτικές δαπάνες υγείας διαρκώς να ανεβαίνουν, παρότι το 80% των φαρμάκων κοστίζουν λιγότερο από 10€.

Τα περιορισμένα πλέον οικονομικά δεδομένα ήρθαν να προστεθούν σε ένα δαιδαλώδες σύστημα τιμολόγησης, που με το πέρασμα των ετών της κρίσης και των Υπουργικών Αποφάσεων γίνεται διαρκώς πιο περίπλοκο.

Είναι ενδεικτικό πως, αποτέλεσμα του πολύπλοκου θεσμικού πλαισίου που διέπει την αγορά και την τιμολόγηση των φαρμάκων, είναι τελικά τα σκευάσματα να αποφέρουν στις επιχειρήσεις ακόμη και το μισό της τιμής παραγωγού, λόγω των πολλαπλών rebate και του claw back, ποσό που συχνά δεν καλύπτει ούτε καν το κόστος παραγωγής.

Το παράδοξο του πράγματος; Το όφελος της μείωσης δεν φαίνεται ούτε στα πορτοφόλια των πολιτών, αφού παρότι οι εταιρίες τα διαθέτουν στο 50% της ex factory τιμής τους, η φορολογία και τα markup φαρμακαποθηκών και φαρμακείων, ανεβάζει αντίστοιχα την λιανική τιμή του.

Οι τελευταίες αλλαγές περιλαμβάνουν τη θέσπιση «κοφτών» που θα μείωναν σταδιακά τις τιμές των φαρμάκων, off patent και γενοσήμων, αλλά και την εφαρμογή «κοφτών στους κόφτες», δηλαδή μιας «ασπίδα» που θα απέτρεπε τις κατακρημνίσεις τιμών (εδώ).

Ωστόσο, προβλέπεται πως, τελικά, θα αποδειχθούν «λίγες».

Σύμφωνα με τον κ. Μανιαδάκη, οι μειώσεις πρέπει να σταματήσουν στους επόμενους «κόφτες» των 7€ για τα off patent και των 4€ για τα γενόσημα, που τίθενται σε ισχύ από αρχές Ιουλίου και αφορούν στην επόμενη ανατιμολόγηση.

«Η διαμόρφωση των τιμών σε πολύ χαμηλά επίπεδα θέτει σε κίνδυνο την κυκλοφορία των φαρμάκων εκτός προστασίας», προειδοποιεί ο Καθηγητής.

Η μείωση των τιμών τους είναι θεμιτή, αλλά ως ένα σημείο που θα επιτρέψει να παραμείνουν στην αγορά.

Άλλωστε, δεν οδηγούν αυτόματα σε αύξηση της χρήσης των φθηνότερων φαρμάκων, αλλά θέτουν σε κίνδυνο την κυκλοφορία εδραιωμένων φαρμάκων.

Όπως εξήγησε, τα φθηνά φάρμακα είναι απαραίτητα για τη διατήρηση σε χαμηλό επίπεδο των τιμών αναφοράς και άρα και της συμμετοχής των ασθενών.

Άρα, αν η τιμή τους πέσει σε τέτοιο επίπεδο που θα καταστεί ασύμφορη η κυκλοφορία τους στην αγορά και οι εταιρίες αναγκαστούν να τα αποσύρουν, οι ασθενείς, αλλά και το σύστημα υγείας, θα μείνει με τις ακριβότερες θεραπείες.

Πέραν αυτού, τα φάρμακα χαμηλής τιμής αποτελούν συχνά τη μοναδική λύση για τις οικονομικά αδύναμες κοινωνικές ομάδες.

Οι συχνές ελλείψεις σε φάρμακα είναι αποτέλεσμα αυτών των άτσαλων παρεμβάσεων στην τιμολόγηση, που καθιστούν μη οικονομικά βιώσιμες τις κατακρεουργημένες τιμές και οδηγούν σε μειώσεις σε συγκοινωνούσες οικονομίες.

Η απάντηση στα προβλήματα που δημιουργούνται δεν αποτελεί μυστικό, κατά τον κ. Μανιαδάκη

Αφενός, η πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία τιμολόγησης θα πρέπει να απλουστευθεί, εφαρμόζοντας μια ανατιμολόγηση ετησίως.

Παράλληλα, θα πρέπει να αναθεωρηθεί το «καλάθι» των χωρών αναφοράς (που τώρα είναι ιδιαίτερα ευρύ με 28 χώρες) , βάσει την οικονομία και το HTA, καθώς το υφιστάμενο σύστημα τιμολόγησης δεν επιβραβεύει την καινοτομία.

Σε ό,τι αφορά τις τιμές των εδραιωμένων φαρμάκων, αυτές σαφώς και θα πρέπει να προστατευθούν, για όλους τους λόγους που περιγράψαμε παραπάνω.

Η πολιτική που θα πρέπει να υιοθετηθεί θα πρέπει να είναι ενιαία, ως προς τα φάρμακα εκτός προστασίας, αλλά χωρίς να τα ταυτίζει, μια και η ισοτιμία μεταξύ off patent και γενοσήμων καταργεί τον ανταγωνισμό και, κυρίως, τους λόγους αύξησης της χρήσης των γενοσήμων.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η θέσπιση κινήτρων για τους φαρμακοποιούς ώστε να χορηγούν, όπου αυτό είναι θεραπευτικά δόκιμο, φθηνότερα φάρμακα.