Νέα πρωτοποριακή, ελάχιστα επεμβατικής μεθόδος, εφαρμόζεται από τον Φεβρουάριο στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Πρόκειτιαι για τη μέθοδο του Goniotome +I/A.
Οι πρώτες τέσσερις επεμβάσεις στη Βόρεια Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν επιτυχώς με τη συγκεκριμένη συσκευή που αφαιρεί τμήμα της γωνίας του προσθίου θαλάμου.
Ταυτόχρονα, με τον συγκεκριμένο τρόπο επέμβασης αυξάνεται την αποχέτευση του υγρού του οφθαλμού (υδατοειδούς) και μειώνεται με τον τρόπο αυτό την ενδοφθάλμια πίεση.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του καθηγητή Οφθαλμολογίας και Διευθυντή της Β’ Οφθαλμολογικής Κλινικής ΑΠΘ, Νικόλαος Ζιάκας η μέθοδος αυτή είναι ανώδυνη για τον ασθενή και γίνεται με τοπική αναισθησία.
Σημειώνεται ότι είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα με επέμβαση καταρράκτη. Επίσης, αποτρέπονται πιθανές επιπλοκές άλλων παλαιότερων περισσότερο επεμβατικών χειρουργικών τεχνικών, ελαττώνοντας σημαντικά την ανάγκη χρήσης αντιγλαυκωματικών σταγόνων.
Υπενθυμίζεται ότι το γλαύκωμα είναι «μια ομάδα παθήσεων που προκαλούν βραδεία προοδευτική εκφύλιση του οπτικού νεύρου, του «καλωδίου» δηλαδή που μεταφέρει την οπτική πληροφορία προς τον εγκέφαλο» επισημαίνει ο κ. Ζιάκας.
Άξιο λόγου είναι ότι αποτελεί τη πρώτη αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης παγκοσμίως.
Επί ποδός θα πρέπει να βρεθεί ο ασθενής όταν ενδοφθάλμια πίεση είναι ανώτερη των 21mm Hg, τότε ο ασθενής έχει οφθαλμική υπερτονία και αυτό αποτελεί έναν παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση γλαυκώματος.
Ωστόσο, η οφθαλμική υπερτονία, βέβαια, δεν προκαλεί σε όλους τους ανθρώπους γλαύκωμα.
Σημειώνεται ότι υπάρχει και γλαύκωμα κατά το οποίο η πίεση είναι φαινομενικά φυσιολογική και ονομάζεται Γλαύκωμα Φυσιολογικής Πίεσης (Normal Tension Glaucoma).
Προσοχή χρειάζεται γιατί το γλαύκωμα μπορεί να μην έχει συμπτώματα μέχρι τα προχωρημένα στάδια της νόσου. «Ο ασθενής τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβάνεται κάτι και η διάγνωση γίνεται τυχαία από τον οφθαλμίατρο» σημειώνει ο καθηγητής.
Στην περίπτωση του προχωρημένου γλαυκώματος ο ασθενής έχει έκπτωση του οπτικού του πεδίου «από την περιφέρεια προς το κέντρο, μείωση δηλαδή της αντίληψης του χώρου, ελαττωμένη ικανότητα προσαρμογής σε ακραίες συνθήκες φωτισμού και μειωμένη ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης (contrast sensitivity)».
Κατόπιν σειράς εξετάσεων και λήψης σωστού ιστορικού από τον ασθενή, μετράται η ενδοφθάλμια πίεση και καταγράφονται τόσο οι λειτουργικές βλάβες του οπτικού νεύρου με την εξέταση των οπτικών πεδίων, όσο και οι δομικές βλάβες του οπτικού νεύρου μέσω βυθοσκόπησης και άλλων πιο εξειδικευμένων εξετάσεων (OCT, HRT, GDx).
Άμεση πρέπει να είναι η εξατομίκευση της αγωγής σε κάθε ασθενή, προκειμένου να μειώσει την ενδοφθάλμια πίεση σε ένα τέτοιο επίπεδο, που δεν θα προκαλούνται περαιτέρω βλάβες στο οπτικό νεύρο.
«Αυτό απαιτεί ενδελεχή εξέταση και τακτικούς επανελέγχους και επιτυγχάνεται είτε φαρμακευτικά με σταγόνες, είτε με μεθόδους laser, είτε χειρουργικά, όταν οι προηγούμενες μέθοδοι δεν είναι επαρκείς» τονίζει ο καθηγητής.
Το virus.com.gr σας φέρνει καθημερινά τις πιο έγκυρες ειδησεις από τον χώρο της πολιτικής υγείας και φαρμάκου
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ