Η σάουνα χαρίζει επιπλέον χρόνια ζωής

Σύμφωνα με μια νέα φινλανδική επιστημονική έρευνα, όσο περισσότερη ώρα αντέχει κανείς να μείνει στη σάουνα, τόσο περισσότερο ωφελείται η υγεία του.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καρδιολόγο Γιάρι Λαουκάνεν του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Φινλανδίας στο Κουόπιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «JAMA Internal Medicine», μελέτησαν στοιχεία για 2.315 άνδρες ηλικίας 42 έως 60 ετών, τα οποία αφορούσαν μια μέση περίοδο 21 ετών. Οι άνδρες έκαναν σάουνα από δύο έως 90 λεπτά κάθε φορά και η θερμοκρασία κυμαινόταν από 40 έως 100 βαθμούς Κελσίου.
Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει πορίσματα προηγούμενων ερευνών και δείχνει ότι όταν κάποιος κάνει τακτικά σάουνα, κινδυνεύει λιγότερο από θανατηφόρο έμφραγμα ή εγκεφαλικό, αλλά και από πρόωρο θάνατο εξαιτίας άλλης αιτίας. Όσες περισσότερες φορές γίνεται η σάουνα, τόσο μικραίνει ο καρδιαγγειακός κίνδυνος.
Σε σχέση με όσους έκαναν σάουνα μια μόνο φορά την εβδομάδα, όσοι έκαναν δύο έως τρεις φορές, είχαν κατά μέσο όρο 22% μικρότερο κίνδυνο για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο, ενώ ο κίνδυνος μειωνόταν περαιτέρω κατά 63% για όσους έκαναν σάουνα τέσσερις έως επτά φορές την εβδομάδα.
Ο κίνδυνος μοιραίας στεφανιαίας νόσου ήταν 23% μικρότερος για όσους έκαναν δύο έως τρεις σάουνες την εβδομάδα και 48% μικρότερος για όσους έκαναν τέσσερις έως επτά, έναντι όσων έκαναν μόνο μια σάουνα την εβδομάδα.
Ο θάνατος από οποιοδήποτε καρδιαγγειακό επεισόδιο ήταν 27% μικρότερος για όσους έκαναν δύο έως τρεις σάουνες την εβδομάδα και 50% χαμηλότερος για όσους έκαναν τέσσερις έως επτά. Η θνησιμότητα από οποιαδήποτε αιτία ήταν 24% φορές μικρότερη για όσους έκαναν δύο έως τρεις φορές και 40% μικρότερη για όσους έκαναν τέσσερις έως επτά φορές την εβδομάδα.
Εκτός από τη συχνότητα της σάουνας, θετικό ρόλο παίζει και το πόσο αντέχει να μείνει κανείς κάθε φορά. Έτσι, σε σχέση με όσους έμεναν λιγότερα από 11 λεπτά στη σάουνα, όσοι κάθονταν 11 έως 19 λεπτά, είχαν 7% μικρότερο κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού θανάτου, ενώ αν κανείς άντεχε για πάνω από 19 λεπτά, τότε ο κίνδυνος μειωνόταν πολύ περισσότερο (κατά 52%).