Καλά νέα για τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και διαβήτη

Ο διαβήτης είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου στην καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς θέτει τους ασθενείς σε αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας και θανάτου. Αντίθετα, η βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου συνδέεται στενά με την εξέλιξη της καρδιαγγειακής νόσου. Όπως υποδεικνύει μια νέα υπο-ανάλυση, το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης – πέρα από τα αποδεδειγμένα οφέλη του για την καρδιακή ανεπάρκεια – μπορεί επίσης να συμβάλλει στη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου στους πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια που έχουν και διαβήτη.

Πιο συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα υπο-ανάλυσης από τη μελέτη PARADIGM-HF, σε μια υποομάδα ασθενών που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης* και διαβήτη, υποδηλώνουν ότι η λήψη δισκίων συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μείωσε τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (μια μέτρηση των μέσων επιπέδων γλυκόζης του αίματος για τους τελευταίους 2 έως 3 μήνες) έπειτα από 1 έτος θεραπείας για την καρδιακή ανεπάρκεια, κι αυτή η επίδραση διατηρήθηκε για το τριετές διάστημα της παρακολούθησης της μελέτης – σε σύγκριση με τον αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης εναλαπρίλη. Στην ανάλυση, η έναρξη της ινσουλίνης ή από του στόματος χορηγούμενων παραγόντων για τον διαβήτη μειώθηκε επίσης στην ομάδα του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης.

Η δοκιμή διεξήχθη σε 3.778 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης, οι οποίοι διαγνώστηκαν με διαβήτη ή είχαν επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης≥6,5% κατά την έναρξη, χωρίς αναφερόμενη διάγνωση κατά τον αρχικό έλεγχο (98% των ασθενών που αξιολογήθηκαν είχαν διαβήτη τύπου 2). Οι ερευνητές συνέκριναν τις επιδράσεις του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης έναντι της εναλαπρίλης στον γλυκαιμικό έλεγχο, μετρώντας τα επίπεδα HbA1c των ασθενών κατά τον αρχικό έλεγχο και τις επισκέψεις παρακολούθησης στο πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο έτος, καθώς και αξιολογώντας την έναρξη της θεραπείας των ασθενών με από του στόματος αντιδιαβητικά φάρμακα ή ινσουλίνη κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Η υπο-ανάλυση κατέδειξε ότι το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μείωσε τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης κατά 0,26% κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους παρακολούθησης, σε σύγκριση με τη μείωση ύψους 0,16% που επέφερε η εναλαπρίλη (p=0,0023). Σε διάστημα τριών ετών, τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης παρέμειναν σταθερά χαμηλότερα στους ασθενείς που έλαβαν αγωγή με το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης σε σύγκριση με την εναλαπρίλη, με τη συνολική μείωση να ανέρχεται σε 0,14% (95% CI [0,06, 0,23]· p=0,0055). Επιπλέον, 29% λιγότεροι ασθενείς που ακολούθησαν αγωγή με το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης ξεκίνησαν θεραπεία με ινσουλίνη για την επίτευξη γλυκαιμικού ελέγχου (114 (7%) έναντι 153 (10%) ασθενών, HR 0,71, 95% CI, 0,56-0,90· p=0,0052). Αποδείχθηκε ότι το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μειώνει τον κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια ή νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας σε σύγκριση με την εναλαπρίλη στους ασθενείς με ή χωρίς διαβήτη κατά την έναρξη.

«Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι πέραν από την αδιαμφισβήτητη αποτελεσματικότητα στα καρδιαγγειακά συμβάντα, το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μπορεί να επιφέρει σημαντικά μεταβολικά οφέλη στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης και διαβήτη», δήλωσε ο Vasant Narasimhan, Global Head, Drug Development και Chief Medical Officer της Novartis. «Είμαστε ενθουσιασμένοι με αυτά τα αποτελέσματα και αποτελεί δέσμευση η προσπάθειά μας να κατανοήσουμε καλύτερα τα οφέλη του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης για τους διάφορους πληθυσμούς ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια» συμπλήρωσε.

Τα ευρήματα βασίζονται στα δεδομένα από την PARADIGM-HF (η μεγαλύτερη κλινική δοκιμή που διεξήχθη ποτέ για την καρδιακή ανεπάρκεια) και παρουσιάστηκαν στην 66η Ετήσια Επιστημονική Σύνοδο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας (ACC) στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet Diabetes & Endocrinology.

Το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης ενδείκνυται σε ενήλικες ασθενείς για την θεραπεία της συμπτωματικής χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης. Δεν ενδείκνυται για τη θεραπεία του διαβήτη.

* Η καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης είναι επίσης γνωστή ως συστολική καρδιακή ανεπάρκεια (HF).