Καρκίνος Ωοθηκών: Ελπιδοφόρες νέες θεραπείες

Τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας της νόσου, πάντως, οφείλονται και στον ανεπαρκή έλεγχο, αν και η έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της φαρμακευτικής ουσίας μπεβασιζουμάμπη σε συνδυασμό με νέες κλινικές μελέτες που καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου σκευάσματος, φέρνουν αισιοδοξία στην επιστημονική κοινότητα.

«Ο καρκίνος των ωοθηκών έχει το χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης από όλους τους γυναικολογικούς καρκίνους και χαρακτηρίζεται σε όλο τον κόσμο από τη διάγνωση σε προχωρημένο στάδιο κυρίως λόγω ελλιπούς ενημέρωσης σχετικά με τα συμπτώματα της νόσου. Η καθιέρωση της Παγκόσμιας ημέρας κατά του Καρκίνου των Ωοθηκών έχει στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού και των ΜΜΕ για την ανάγκη της έγκαιρης διάγνωσης και αντιμετώπισης της νόσου», δήλωσε ο Παθολόγος- Ογκολόγος Γεράσιμος Αραβαντινός, Διευθυντής της Β΄ Παθολογικής-Ογκολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Άγιοι Ανάργυροι».
«Αναφορικά με τις διαθέσιμες θεραπείες του καρκίνου των ωοθηκών, η πρόοδος που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια είναι πολύ σημαντική. Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η στόχευση της αγγειογένεσης στις ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο ωοθηκών, που σήμερα επιτυγχάνεται με το bevacizumab», πρόσθεσε.

Περίπου 220 χιλιάδες γυναίκες διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο παγκοσμίως με καρκίνο ωοθηκών, αλλά επειδή η διάγνωση γίνεται τις περισσότερες φορές σε προχωρημένο στάδιο, λόγω της έλλειψης επαρκούς προσυμπτωματικού ελέγχου, η πρόγνωσή τους είναι κακή. Μόλις το 45% των ασθενών έχει πιθανότητες να επιζήσει για 5 έτη, συγκριτικά με το 90% των γυναικών με καρκίνο του μαστού.

«Τα συμπτώματά της νόσου ενδέχεται να είναι διφορούμενα, καθώς μπορεί να συγχέονται με συμπτώματα λιγότερο σοβαρών νόσων, ιδιαίτερα γαστρεντερικών ενοχλήσεων. Αυτό έχει ως συνέπεια να οδηγούμαστε σε υψηλά ποσοστά περιστατικών που διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο, όταν πλέον είναι πιο δύσκολο να θεραπευτούν. Συγκεκριμένα, περίπου το 70% των γυναικών με καρκίνο των ωοθηκών διαγιγνώσκονται στο στάδιο ΙΙΙ ή IV της νόσου, γεγονός που σημαίνει ότι ο όγκος εμφανίζεται στη μία ή και τις δύο ωοθήκες με περιτοναϊκές μεταστάσεις εκτός της πυέλου ή λεμφαδενικές μεταστάσεις (στάδιο ΙΙΙ) ή έχει ήδη κάνει μετάσταση σε άλλα μέρη του σώματος (στάδιο IV).
Ο υποκείμενος μηχανισμός που οδηγεί στην ανάπτυξη της νόσου δεν είναι απόλυτα κατανοητός, αλλά πιστεύεται ότι σχετίζεται με την αναπαραγωγή και την ωορρηξία. Διάφοροι παράγοντες ωστόσο, όπως το οικογενειακό ιστορικό, η προχωρημένη ηλικία, η εμμηνόπαυση, καθώς και ο επιβαρυμένος τρόπος ζωής (παχυσαρκία, κάπνισμα) μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για μια γυναίκα να εμφανίσει καρκίνο των ωοθηκών. Η συντριπτική πλειονότητα (πάνω από το 90%) των όγκων προκαλούνται από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και πολλαπλασιασμό των επιθηλιακών κυττάρων, τα οποία σχηματίζουν την επιφάνεια της ωοθήκης», αναφέρουν οι ειδικοί.

Μπεβασιζουμάμπη
Ελπίδες για την αντιμετώπιση της νόσου δίνει η έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της χορήγησης του μονοκλωνικού αντισώματος μπεβασιζουμάμπη σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία, τόσο ως θεραπεία πρώτης γραμμής για γυναίκες με νεοδιαγνωσθείσα προχωρημένη νόσο (σταδίου FIGO IIIB, IIIC, IV), όσο και ως θεραπεία σε ασθενείς με πρώτη υποτροπή επιθηλιακού καρκίνου των ωοθηκών, καρκίνου των ωαγωγών ή πρωτοπαθή καρκίνου του περιτοναίου.
Σύμφωνα με κλινικές μελέτες, οι γυναίκες με νεοδιαγνωσθέντα προχωρημένο καρκίνο των ωοθηκών που έλαβαν μπεβασιζουμάμπη συν χημειοθεραπεία και συνέχισαν με μονοθεραπεία με μπεβασιζουμάμπη έζησαν σημαντικά περισσότερο, χωρίς επιδείνωση της νόσου τους, σε σύγκριση με όσες έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία.