Ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών παραμένει η πιο θανατηφόρα γυναικολογική κακοήθεια, κυρίως λόγω της καθυστερημένης διάγνωσης. Η χειρουργική εξακολουθεί να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας, με στόχο την πλήρη ή σχεδόν πλήρη αφαίρεση του όγκου.
Δύο στρατηγικές, μία πρόκληση
Η θεραπευτική προσέγγιση βασίζεται σε δύο κύριες στρατηγικές:
– Πρωτογενής κυτταρομειωτική χειρουργική επέμβαση (PCS), πριν από τη χημειοθεραπεία.
– Νεοεπικουρική χημειοθεραπεία με επακόλουθη ενδιάμεση κυτταρομείωση (NACT+ICS).
Η επιλογή μεταξύ των δύο εξαρτάται από τη δυνατότητα πλήρους εκτομής του όγκου, τη γενική κατάσταση της ασθενούς και τη χειρουργική εμπειρία του κέντρου. Όπως επισημαίνουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής του ΕΚΠΑ, Δρ. Μαρία Καπαρέλου και Καθηγητής Θάνος Δημόπουλος, η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται διεπιστημονικά και εξατομικευμένα.
Τι έδειξε η μελέτη TRUST
Η πολυκεντρική μελέτη φάσης 3 TRUST, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο ASCO 2025, συνέκρινε τις δύο στρατηγικές σε γυναίκες με προχωρημένο, αλλά χειρουργικά εξαιρέσιμο, καρκίνο ωοθηκών (στάδιο IIIB–IVB).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πρωτογενής χειρουργική επέμβαση προσέφερε σημαντικά μεγαλύτερη επιβίωση χωρίς εξέλιξη νόσου (PFS): 22,2 μήνες έναντι 19,7 μηνών στην ομάδα NACT+ICS. Ωστόσο, η συνολική επιβίωση (OS) δεν παρουσίασε στατιστικά σημαντική διαφορά: 54,3 μήνες έναντι 48,3.
Η σημασία της πλήρους εκτομής
Η επίτευξη πλήρους εκτομής (R0) αναδείχθηκε ως ο ισχυρότερος προγνωστικός δείκτης για καλύτερη έκβαση, ανεξαρτήτως στρατηγικής. Σε εξειδικευμένα κέντρα με υψηλή χειρουργική εμπειρία, η πρωτογενής επέμβαση παραμένει η προτιμώμενη επιλογή, καθώς αυξάνει τις πιθανότητες για R0 και παρατείνει την περίοδο χωρίς υποτροπή.
Εξατομίκευση και ασφάλεια
Η νεοεπικουρική χημειοθεραπεία παραμένει θεμιτή επιλογή για ασθενείς με υψηλό χειρουργικό κίνδυνο ή χαμηλή πιθανότητα πλήρους εξαίρεσης. Η σύγχρονη ογκολογία δίνει έμφαση στην εξατομικευμένη θεραπεία, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τα κλινικά δεδομένα, αλλά και τις προτιμήσεις της ασθενούς, την ποιότητα ζωής και τη δυνατότητα αποκατάστασης.
Comments (0)