Μπορεί να συνδεθεί η αμοιβή του Νοσηλευτικού κλάδου στο ΕΣΥ με την απόδοση;

Του Ανδρέα Γκαργκάσουλα. Νοσηλευτή.

Αγαπητοί συνάδελφοι Νοσηλευτές/τριες, η ζοφερή πραγματικότητα για τον κλάδο μας ιδιαίτερα στα πλαίσια του ΕΣΥ είναι γνωστή και χιλιοειπωμένη από όσους πραγματικά γνωρίζουν πως δουλεύει και σε ποιους στηρίζεται το σύστημα υγείας μας. Οι από κάθε άποψη αδικημένοι Νοσηλευτές/τριες του ΕΣΥ γίνονται συχνά αντικείμενο εμπαιγμού, περιφρόνησης, σεξισμού –βλέπε την καμπάνια για την αιμοδοσία- και κάθε άλλου είδους υποβίβασης. Η καριέρα του καθενός από εμάς κρίνεται από άλλους, η Νοσηλευτική ειδίκευση –μια ειδίκευση δεσμευτική ως προς το τομέα απασχόλησης- ένα όνειρο απατηλό. Τα ωράρια εξαντλητικά, κατοχυρωμένα με προεδρικά διατάγματα μάλιστα, δείχνουν πόσο ανίσχυρη είναι η διαπραγματευτική δύναμη μας και πόσο πολύ μας υπολογίζουν ως επαγγελματικό κλάδο. Το ειδικό μισθολόγιο που θα καθορίσει το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι γραφείου, αλλά ένας ειδικός επαγγελματικός κλάδος με ιδιαίτερες ανάγκες (βαρδιες,αναπαυση,υψηλη ένταση εργασίας, ξεκούραση, υπολογισμός αδειών κλπ) μάλλον θα αργήσει να έρθει. Τα χρωστούμενα ρεπό, όλο και αυξάνονται στο προσωπικό και υπογραμμίζουν την έλλειψη Νοσηλευτικού προσωπικού και το οριακό της κατάστασης.

Ωστόσο το νέο πνεύμα της εποχής, το οποίο έξαλλου υπαγορεύεται και από διεθνής οργανισμούς (ΟΟΣΑ,ΕΕ)είναι αυτό της σύνδεσης της επαγγελματικής απόδοσης με τις μισθολογικές αποδοχές. Θα πρέπει δηλαδή να κοστολογηθεί το τι κάνει ο καθένας μας μέσα στη βάρδια και ανάλογα να πληρώνεται. Προσωπικά μου είναι αδιανόητα και ιδιαίτερα παρωχημένα για την εποχή μας τα κριτήρια υπολογισμού του μισθού ενός Νοσηλευτή/τριας. Θα πρέπει να συνδεθεί η πληρωμή των Νοσηλευτών με την παράγωγη προκαθορισμένων ποιοτικών και ποσοτικών παραμέτρων. (πχ αριθμό ασθενών κλινικής, βαρύτητα τμήματος, αριθμός Νοσηλευτικών παρεμβάσεων κοκ). Με τον τρόπο αυτό όχι μόνο θα αποδοθεί «δικαιοσύνη» μισθολογικά, αλλά θα δημιουργηθούν κίνητρα έτσι ώστε να πληρώνονται εύκολα με Νοσηλευτές τα πιο «δύσκολα τμήματα», θα ενεργοποιήσει τους Νοσηλευτές/τριες να επιδιώξουν τη βελτίωση των γνώσεων και να δουν την καριέρα στο χώρο του ΕΣΥ ως μια διαδικασία ανέλιξης και όχι ως μια στατική εργασία ρουτίνας. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο διότι θα έρθει σε αντίθεση με τον παραδοσιακό τρόπο διοίκησης, πολίτικου παρεμβατισμού και την εν γένει κουλτούρα του δημόσιου υπαλλήλου στην οποίο μας έχουν συνηθίσει. Το μονό σίγουρο είναι ότι μέχρι να γίνουν κάποια από τα παραπάνω ο Νοσηλευτικός κλάδος θα συνεχίζει να είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης ορισμένων παρατρεχάμενων εντός και εκτός αυτού.

Πηγή: docmed.gr