Νέο «σκάνδαλο» με τη Siemens στην υγεία!

Θυμίζω ότι τον Αύγουστο του 2012 η χώρα μας συνήψε συμφωνία συμβιβασμού με τη Siemens (ΦΕΚ Α’ 164/27-8-2012). Η συμφωνία αυτή προβλέπει ότι η Siemens αναλαμβάνει σειρά υποχρεώσεων και σε αντάλλαγμα η ελληνική δημοκρατία δηλώνει ότι «η Siemens είναι αξιόπιστη και υπεύθυνη επιχείρηση» και «να παραιτηθεί από κάθε αστική και διοικητική αξίωση και πρόστιμο κατά της Siemens”…

Ανάμεσα στις υποχρεώσεις, που ανέλαβε η Siemens, ήταν να διαθέσει συνολικό ποσό 90 εκατ. ευρώ και ειδικά στο χώρο της υγείας να παρέχει ιατρικό εξοπλισμό, που θα ζητηθεί για δημόσια νοσοκομεία με έμφαση στα παιδιατρικά μετά από εκτίμηση των σχετικών αναγκών από το υπουργείο Υγείας, σε συνεννόηση με την Επιτροπή Εποπτείας…».

Όπως θα δούμε παρακάτω πρόκειται ξεκάθαρα για μία ετεροβαρή συμφωνία σε βάρος των συμφερόντων της χώρας. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι από ελληνικής πλευράς φέρει την υπογραφή του Γιάννη Στουρνάρα.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε τι ισχύει για την προαναφερόμενη Επιτροπή Εποπτείας. Απαρτίζεται από 7 μέλη, τρία από την ελληνική πλευρά, τρία από τη Siemens και πρόεδρο τον Επίτροπο Εταιρικής Συμμόρφωσης. Προσέξτε τώρα. Η σύμβαση προβλέπει ρητά ότι «οι αποφάσεις για την παροχή των 90 εκατ. ευρώ θα λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία. Εάν η Siemens εγείρει ενστάσεις επί αποφάσεων, που θεωρεί ότι ουσιωδώς αντίκεινται στα εταιρικά της συμφέροντα, η Επιτροπή θα καλείται να αποφασίσει επί του θέματος ομόφωνα».

Δηλαδή, ουσιαστικά, η Siemens είχε δικαίωμα άσκησης βέτο στη λήψη των αποφάσεων για το πώς θα κατανεμηθούν τα 90 εκατ.!

Ερχόμαστε λοιπόν στην υλοποίηση της σύμβασης. Εύλογα θα πει κανείς ότι ήταν μια χρυσή ευκαιρία για την Ελλάδα να αξιοποιήσει τη συμφωνία και να εξοπλίσει τα δημόσια νοσοκομεία με σύγχρονο εξοπλισμό της Siemens – άλλωστε ασχέτως του σκανδάλου με τις μίζες η γερμανική εταιρεία είναι μία από τις κορυφαίες στον κόσμο στην ιατρική τεχνολογία.

Εδώ χρειάζεται λίγη προσοχή. Διότι αν η Ελλάδα έπαιρνε εξοπλισμό της Siemens, τότε αυτό δεν θα ήταν «τιμωρία» για τη γερμανική εταιρεία, καθώς με αυτόν τον τρόπο πρακτικά θα αφανιζόταν ο ανταγωνισμός. Σκεφθείτε ότι ετησίως η αγορά ιατρικού εξοπλισμού στο ΕΣΥ είναι γύρω στα 25-30 εκατ. ευρώ.

Δηλαδή, αν η Siemens έδινε εξοπλισμό αξίας 90 εκατ., το ποσό αυτό θα ισοδυναμούσε με τις πωλήσεις όλων των εταιρειών για τρία χρόνια. Και προφανώς, τα δημόσια νοσοκομεία θα ήταν «δεσμευμένα» με την τεχνολογία της Siemens για τουλάχιστον μία δεκαετία! Οι νέοι έλληνες γιατροί θα έκαναν εκπαίδευση και πρακτικά άσκηση σχεδόν αποκλειστικά σε μηχανήματα των Γερμανών…

Έπειτα από όσα ανέφερα λοιπόν είναι σαφές ότι προς το συμφέρον της χώρας μας δεν ήταν η Siemens να παρέχει δικό της ιατρικό εξοπλισμό στα πλαίσια υλοποίησης της συμφωνίας συμβιβασμού. Επί παραδείγματι, θα μπορούσε να προσφέρει εξοπλισμό, που δεν διαθέτει, αλλά έχουν άμεση ανάγκη τα δημόσια νοσοκομεία, όπως ηλεκτροκίνητα κρεβάτια κλπ.

Από το καλοκαίρι του 2012, που έγινε η συμφωνία, συχνά πυκνά, ρωτούσα τους αρμοδίους για να δω πού βρίσκεται το θέμα. Πάντα λάμβανα αόριστες απαντήσεις του τύπου ότι «καταγράφουμε τα αιτήματα των νοσοκομείων, τα οποία πρέπει να αξιολογηθούν…»

Τελικά, φθάνουμε στο καλοκαίρι του 2014, δηλαδή, δύο χρόνια μετά τη συμφωνία (!), όταν εν κρυπτώ ο τότε υπουργός Υγείας Μάκης Βορίδης υπογράφει έγγραφο, το οποίο προβλέπει ότι η Siemens θα δώσει δικό της (!) εξοπλισμό σε 16 νοσοκομεία… Ακόμη, για «ξεκάρφωμα» η ίδια απόφαση περιλαμβάνει δύο μηχανήματα, τα οποία θα αγοραστούν κατόπιν διαγωνισμού με χρηματικά ποσά της Siemens.

Χρησιμοποιώ τον όρο εν κρυπτώ γιατί το έγγραφο αυτό με ημερομηνία 12-8-2014 δεν δημοσιεύτηκε στη διαύγεια, αλλά αποτελεί απάντηση σε σχετικό ερώτημα του υπουργείου οικονομικών και φέρει την ένδειξη «Εξαιρετικά Επείγον».  Θεωρώ πως αυτό δεν ήταν τυχαίο. Ήταν σκόπιμο, ώστε να μη δημοσιευτεί στη διαύγεια. Γιατί άραγε ήταν εξαιρετικά επείγον δύο χρόνια μετά τη συμφωνία;

Και εγώ αγνοούσα μέχρι πρόσφατα το έγγραφο αυτό, το οποίο θεωρώ πως αποτελεί την επιτομή της χαριστικής και ευνοϊκής μεταχείρισης της Siemens από την προηγούμενη κυβέρνηση. Άλλωστε, αν επρόκειτο για πράξη «τιμωρίας» θεωρώ πως ο Μάκης Βορίδης και η προηγούμενη κυβέρνηση θα φρόντιζε να το αξιοποιήσει επικοινωνιακά.

Ας έλθουμε τώρα στην παρέμβαση της Ε.Ε. Το επίμαχο έγγραφο φαίνεται ότι διέρρευσε σε κάποιον ανταγωνιστή της Siemens, ο οποίος έκανε καταγγελία στην Κομισιόν το Δεκέμβριο του 2014. Ακολούθως, η Γενική Διευθυνση Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών έστειλε επιστολή – χαστούκι στην Αθήνα, επισημαίνοντας ότι οι υπηρεσίες της κατέληξαν στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η χώρα μας παραβιάζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες δημοσίων συμβάσεων στο πλαίσιο της εφαρμογής της Συμφωνίας Συμβιβασμού…

Παράλληλα, η Κομισιόν ζητεί εξηγήσεις εγγράφως από την ελληνική πλευρά για το θέμα. Και άφησα για το τέλος το καλύτερο. Οι κοινοτικοί ζητούν επί λέξει: «Παρακαλούμε όπως οι ελληνικές αρχές εξηγήσουν στις αρχές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ποιες είναι οι νομικές συνέπειες του όρου IV της Συμφωνίας Συμβιβασμού, ο οποίος προβλέπει ότι «η Ελληνική Δημοκρατία δηλώνει ότι η Siemens αποτελεί αξιόπιστη και υπεύθυνη επιχείρηση, υπό την έννοια του άρθρου 45 της Οδηγίας 2004/18 στη συμμετοχή της Siemens σε δημόσιες διαγωνιστικές διαδικασίες στην Ελλάδα. Γιατί συμφωνήθηκε ο συγκεκριμένος όρος; Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της δήλωσης εκ μέρους της ελληνικής δημοκρατίας;», αναρωτιούνται οι κοινοτικοί. Έλα μου ντε…

Ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής είχε πλήρη άγνοια για το θέμα μέχρι πριν από δύο εβδομάδες, ενώ το θέμα πλέον το χειρίζεται το υπουργείο Οικονομικών, που έχει αναλάβει να απαντήσει στην Ε.Ε. Όμως, ο κ. Κουρουμπλής έχει υποχρέωση να ακυρώσει το έγγραφο Βορίδη και να καλέσει τη Siemens να υλοποιήσει τη Συμφωνία, αλλά όχι με δικό της εξοπλισμό. Έτσι, για να είμαστε εθνικά υπερήφανοι και αξιοπρεπείς στις πράξεις και όχι μόνο στα λόγια…

Υ.Γ. Σας εσωκλείω το έγγραφο του Μάκη Βορίδη με ημερομηνία 12-8-2014

IMG_0175.jpg
IMG_0174.jpg