Τα χτυπήματα στο κεφάλι τελικά… «χαζεύουν»

Σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα, όσο πιο έντονη και μακρόχρονη ήταν η εμπειρία ενός αθλητή και όσα περισσότερα χτυπήματα στο κεφάλι είχε υποστεί όλα αυτά τα χρόνια, τόσο μικρότερος ήταν ο όγκος μερικών περιοχών του εγκεφάλου του. Επίσης, τόσο μικρότερη ήταν η ταχύτητα επεξεργασίας του νου του. Οι αθλητές που είχαν δώσει πολλούς αγώνες, αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τσαρλς Μπέρνικ της κλινικής του Κλίβελαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό αθλητιατρικό περιοδικό «British Journal of Sports Medicine», μελέτησαν 224 μποξέρ και αθλητές πολεμικών τεχνών, ηλικίας 18 έως 44 ετών, καθώς και 22 ανθρώπους χωρίς ιστορικό τραύματος στο κεφάλι, για λόγους σύγκρισης.
Οι αθλητές είχαν μέση εμπειρία τεσσάρων ετών στο μποξ ή στις πολεμικές τέχνες, δίνοντας δέκα αγώνες τον χρόνο κατά μέσο όρο. Όλοι υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες σε διαδοχικά χρονικά διαστήματα.
Οι μποξέρ, γενικά τα πήγαιναν χειρότερα από τους αθλητές των πολεμικών τεχνών, άσχετα από την ηλικία τους. Είχαν μικρότερο εγκέφαλο και πιο αργό μυαλό, όπως έδειξαν τα τεστ. Η εξήγηση, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι «οι μποξέρ δέχονται περισσότερα χτυπήματα στο κεφάλι».
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, φαίνεται πως τα χτυπήματα στο κεφάλι στη διάρκεια των αγώνων έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τον εγκέφαλο και τις λειτουργίες του, πράγμα που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη σε μελλοντικούς κανονισμούς, αλλά και για τη συχνότερη νευρολογική εξέταση των αθλητών.