Τρύφων: Πότε η Φαρμακευτική Δαπάνη θα είναι αρκετή – Συνάντηση ΠΕΦ με τον Υπουργό

Προσφυγές και νομικές διεκδικήσεις, μακροχρόνιες οφειλές και ασφυκτικές περικοπές περιγράφουν, μεταξύ άλλων, το δυσμενές επιχειρηματικό κλίμα στο οποίο δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές φαρμακευτικές εταιρίες. Ένα κλίμα που, όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος της ΠΕΦ, μοιάζει να καλύπτεται από ομίχλη και στο οποίο η εγχώρια βιομηχανία προσπαθεί να αντισταθεί, παρότι τη σπρώχνει εκτός συνόρων.

Μιλώντας σε εκδήλωση, για τα 50 χρόνια της ELPEN, ο αντιπρόεδρος της εταιρίας και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), Θ. Τρύφων ανέδειξε τη λάθος κατεύθυνση, όπως υποστήριξε, στην οποία έχει λάβει η εφαρμοζόμενη πολιτική στο χώρο του Φαρμάκου, η οποία επί της ουσίας κινειται “στα τυφλά”.

Οριζόντες περικοπές και ένας, στην πράξη, αποκλεισμός των φθηνότερων σκευασμάτων, που πλήττουν δυσανάλογα τα ελληνικά φάρμακα, βρίσκονται στο επίκεντρο των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί στα χρόνια των μνημονίων.

Ο κ. Τρύφων επέκρινε τη νέα μείωση της Φαρμακευτικής Δαπάνης, αλλά σημείωσε πως η επιδίωξη δεν θα πρέπει να είναι μια νέα σημαντική αύξηση της, αλλά η ορθότερη κατανομή της.
“Το 1,945 δισ. [φαρμακευτική δαπάνη 2016-2018] δεν είναι αρκετό, αλλά δεν θα επιτυχουμε κάτι αν ζητήσουμε να πάει στα 2,3 δισ. ευρώ. Ρεαλιστικότερη πρόταση είναι ορισμός ως βάση της Δαπάνης τα 2 δισ. ευρώ, χωρίς τη συμμετοχή των εμβολίων, ποσό, όμως, που θα κατανέμεται ορθότερα, στηριζόμενο στα φθηνότερα σκευάσματα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στις εξοικονομήσεις”, ανέφερε.

Άλλωστε, ακόμα και με τη δαπάνη στα 2 δισ. ευρώ, οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις στο σύνολο τους καλούνται να πληρώσουν “το μάρμαρο” για την υπέρβαση, με το ποσό για το rebate και το claw back να εκτιμάται ότι θα κλείσει για φέτος στα 550 εκατ. ευρώ.

Το “fail” με την Τρόικα

Οι μνημονιακές επιλογές των κυβερνήσεων έως σήμερα στο χώρο του Φαρμάκου, ωστόσο, αποδεικνύονται “ερασιτεχνικές”. Όπως αποκάλυψε ο κ. Τρύφων, σε πρόσφατη συνάντηση με τους εκπροσώπους των δανειστών μας τους παρουσίαστηκαν στοιχεία για τις στρεβλώσεις που έχουν προκαλέσει έως σήμερα οι νομοθετικές αλλαγές, αλλά και αντιπροτάσεις.
Η εκπρόσωπος του ΔΝΤ βρήκε πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία αλλά σήκωσε τα χέρια ψηλά, υποστηρίζοντας πως πλέον ήταν αργά για να γίνει κάτι, στο πλαίσιο της συμφωνίας.
“Απαιτείται κοινή γραμμή, κοινή πρόταση, μεταξύ των Υπουργείων Υγείας και Οικονομικών και χρεια΄ζεται και χρόνος για να εφαρμοστεί”, δήλωσε ο Θ. Τρύφων.

Άλλωστε, οι Φαρμακευτικές Επιχειρήσεις έχουν να δουν χρήματα απο τα Νοσοκομεια για περίπου 1,5 χρόνο, ενώ οι πληρωμές στον ΕΟΠΥΥ είναι πίσω ένα χρόνο.

Στην προσπάθεια ενίσχυσης του διαλόγου η ΠΕΦ πρόκειται να καταθέσει στον Ανδρέα Ξανθό τις προτάσεις της για τη Φαρμακευτική Πολιτική. Συγκεκριμένα στη συνάντηση που αναμένεται να πραγματοποιηθεί μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, η ΠΕΦ θα καταθέσει τις επικαιροποιημένες θέσεις της.
Άξονες της πρότασης θα είναι η βιωσιμότητα των ελληνικών ταμείων, καθώς “αν πάνε στα βράχια η καταστροφή είναι κοντά”, σύμφωνα με τον κ. Τρύφων, αλλά και η πρόσβαση των ασθενών στη φαρμακευτική περίθαλψη, με εκλογίκευση της συμμετοχής τους στη θεραπεία, καθώς η ανταποδοτικότητα του ποσού που καταβάλλει η κοινωνική ασφάλιση.

Άλλωστε, η ΠΕΦ προωθεί ένα μοντέλο που στηρίζεται στην αποζημίωση και όχι στην τιμολόγηση.

Στην αντεπίθεση

Οι ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις ετοιμάζουν το νομικό τους οπλοστάσιο για να προσφύγουν, εναντίον των ρυθμίσεων που οδηγούν σε στρεβλώσεις και μόχλευση της αγοράς.
Στο στόχαστρο της ΠΕΦ μπαίνει αρχικά η υποχρεωτική αποκλειστική συνταγογράφηση με δραστική ουσία. Η ένωση, μάλιστα, συνεργάζεται με τρια νομικά γραφεία στις Βρυξέλλες, προκειμένου να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

“Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία προσφέρει προστιθέμενη αξία και πρέπει να γίνει αυτό αντιληπτό από την πολιτεία, πρέπει να το επικοινωνήσουμε”, σημειώνει ο κ. Τρύφων και περνάει στην αντεπίθεση.

“Όταν μια πολυεθνική γενοσήμων περιορίζει τις δραστηριότητες της στην Ελλάδα, αιτία δεν μπορεί να είναι μόνο οι οφειλές από το ελληνικό δημόσιο. Όταν η εταιρία προχωρά σε απολύσεις, οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες προσλαμβάνουν. ‘Αλλοι απολύουν, εμείς προσλαμβάνουμε”, τονίζει.

Άλλωστε, η ελληνική βιομηχανία μπορεί να καλύψει, σε χαμηλές τιμές, το 70% της εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής φροντίδας.

Ωστόσο, οι δυνατότητες των ελληνικών εταιριών δεν είναι ανεξάντλητες. Μπορεί να αντιστέκονται αλλά πρέπει το σύστημα να εξορθολογιστεί, όπως εξηγεί ο πρόεδρος της ΠΕΦ.

“Αν τα γενόσημα [τιμολόγηση] πάνε από το 100 στο 10, μπορεί οι εταιρίες να διατηρήσουν το ελληνικό ΑΦΜ αλλά δεν αποκλείετια να δούμε μονάδες παραγωγής να καταλήγουν στη Βουλγαρία”, προειδοποίησε.