Απόρριψη του ΣτΕ της αίτησης ακύρωσης της πράξης του ΕΟΦ για απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών

Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε την αίτηση του Πανελλήνιου Συλλόγου Φαρμακοαποθηκαρίων (ΠΣΦ) με την οποία ζητούσε την ακύρωση της πράξης του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ), σύμφωνα με την οποία απαγορεύθηκε προσωρινά η παράλληλη εξαγωγή και ενδοκοινοτική διακίνηση 75 φαρμακευτικών προϊόντων. Tο σκεπτικό βασίστηκε  στην προτεραιότητα για επαρκή κάλυψη των αναγκών των ασθενών που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με την υπ’ Αριθμ. 2214/2023 απόφαση του ΣτΕ  «Οι κάτοχοι άδειας χονδρικής πώλησης φαρμάκων, στο πλαίσιο των υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας, οφείλουν να εξασφαλίζουν κατά πάντα χρόνο τον εφοδιασμό με τα κατάλληλα φαρμακευτικά προϊόντα των φαρμακείων και των άλλων προσώπων που διαθέτουν φάρμακα στο κοινό, ώστε να καλύπτονται με επάρκεια οι ανάγκες των ασθενών που βρίσκονται στην Ελληνική επικράτεια». Το ζήτημα ανέδειξε σε ανακοίνωση ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος επισημαίνοντας ότι στην απόφαση του ΣτΕ πως «Η εξαγωγική δραστηριότητα των οικονομικών αυτών φορέων τελεί υπό τον όρο ότι, πάντως, διασφαλίζεται η άμεση διαθεσιμότητα των φαρμάκων στην εγχώρια αγορά, με δυνατότητα πρόσβασης των ασθενών στο κατάλληλο φάρμακο, και ότι δεν δημιουργείται θεραπευτικό κενό προς βλάβη της δημόσιας υγείας». Μάλιστα τονίζεται  σκοπός του ΕΟΦ είναι η «Προστασία της δημόσιας υγείας με την διασφάλιση επαρκούς εφοδιασμού της αγοράς με τα κατάλληλα φαρμακευτικά προϊόντα», και «είναι αρμόδιος να λαμβάνει κάθε νόμιμο και προσήκον προληπτικό ή κατασταλτικό μέτρο για τον ομαλό εφοδιασμό της αγοράς και την αποφυγή ελλείψεων, προκειμένου να αποτρέπεται ο κίνδυνος αδυναμίας πρόσβασης των ασθενών στην ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή». Ο ΕΟΦ έχει τη δυνατότητα «κατ’ εκτίμηση των δεδομένων για τις συνθήκες εφοδιασμού της ελληνικής επικράτειας, να επιβάλλει για περιορισμένο χρονικό διάστημα απαγόρευση των εξαγωγών συγκεκριμένων προϊόντων από την ελληνική επικράτεια είτε προς τρίτες χώρες είτε και στο πλαίσιο της ενδοκοινοτικής διακίνηση». Συνεπώς, τα μέτρα επιβάλλονται όταν διαπιστώνεται αιτιολογημένα ότι το παράλληλο εξαγωγικό εμπόριο ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο τον σταθερό, ασφαλή και με τα απαιτούμενα ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμό του πληθυσμού με τα αναγκαία φάρμακα. Τέτοια περίπτωση συντρέχει, ιδίως, όταν διαπιστώνεται θεραπευτικό κενό. «Ενόψει της αρχής της προφύλαξης, ο ΕΟΦ δύναται να λαμβάνει το μέτρο τούτο όχι μόνο όταν αποδεδειγμένα παρατηρείται ήδη έλλειψη των προϊόντων ή είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει έλλειψη, αλλά και όταν προκύπτει τεκμηριωμένα ενδεχόμενο διακινδύνευσης της ασφάλειας και της ποιότητας εφοδιασμού με φάρμακα.»