Του Κ.Π., Ακτινολόγου – μετανάστη ιατρού

Φεύγω σε χώρα μακρινή και αλλόθρησκη.

Ποιος το φανταζόταν όταν έκανα όνειρα ως έφηβος να περάσω ιατρική ότι θα κατέληγα σε αυτό το χάλι.

Ώρες ώρες η απελπισία είναι δυσβάσταχτη, δεν αντέχεται.

Όμορφη οικογένεια, δύο μικρά παιδάκια. Που αδυνατώ πια να θρέψω.

Οι οικονομίες μιας ζωής εξανεμίστηκαν μέσα στα γρανάζια του ΕΟΠΥΥ. Κρατήσαμε όρθια την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και δεν ακούσαμε ποτέ ένα ευχαριστώ. Καταστραφήκαμε επαγγελματικά και επιστημονικά !

Θυσίες χωρίς αντίκρυσμα γιατί το μέλλον της ΠΦΥ δεν θα επιβραβεύσει τις … θυσίες αλλά τους παραβάτες. Το πελατειακό κράτος για άλλη μία φορά θα λάμψει δια των εκπροσώπων του μέσα σε ένα δημόσιο δωρεάν σύστημα και θα πετάξει τον χρεοκοπημένο ιδιωτικό τομέα στον Καιάδα, χωρίς κανένα ίχνος ντροπής.

Σαν εφιάλτης που έρχεται και σε κυνηγάει στον ύπνο σου….

Η μισθοδοσία του πρώτου έτους θα δεσμευτεί εν μέρει υπέρ των χρεών, πασχίζοντας να γλιτώσω τα δεσμά της φυλακής.

Αθάνατη Ελλάδα που σκοτώνεις τα παιδιά σου.

Φεύγω τρέχοντας, ελπίζοντας να μην είναι αργά ….

Καλή τύχη, συνάδελφοι εργαστηριακοί. Σας το εύχομαι. Θα το χρειαστείτε !!

Πηγή: drtsili.blogspot.gr