MSD: Σημαντική εξέλιξη για τους ασθενεις με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα

Την επιβίωση των ασθενών με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, των οποίων οι όγκοι επιδεικνύουν οιοδήποτε βαθμό έκφρασης του PD-L1, βελτιώνει σημαντικά το pembrolizumab σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης KEYNOTE-010 που παρουσιάστηκαν στο Ασιατικό συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παθολογικής Ογκολογίας (ESMO), το pembrolizumab, η anti PD-1 θεραπεία της MSD βελτιώνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση σε σχέση με τη χημειοθεραπεία, σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, των οποίων οι όγκοι έχουν οιοδήποτε βαθμό έκφρασης του PD-L1 και είχαν λάβει προηγουμένως άλλη θεραπεία. Τα αποτελέσματα αυτά είχαν δημοσιευθεί ήδη και στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση “The Lancet”.
Ο καρκίνος του πνεύμονα, ο οποίος σχηματίζεται στους πνευμονικούς ιστούς, συνήθως μεταξύ των κυττάρων τα οποία επενδύουν τους αεραγωγούς, αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Κάθε χρόνο, περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο του πνεύμονα παρά από καρκίνο του παχέος εντέρου, μαστού και προστάτη αθροιστικά. Οι δύο κύριοι τύποι καρκίνου του πνεύμονα είναι ο μη μικροκυτταρικός και ο μικροκυτταρικός. Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα είναι ο συνηθέστερος τύπος από τους δύο, αντιστοιχώντας στο 85 τοις εκατό του συνόλου των περιπτώσεων. Το σχετικό ποσοστό πενταετούς επιβίωσης για ασθενείς με πολύ προχωρημένους, μεταστατικούς (Σταδίου IV) καρκίνους του πνεύμονα εκτιμάται στο 4%.
Η μελέτη KEYNOTE-010 Φάσης 2/3, πραγματοποιήθηκε σε 1.034 ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, των οποίων οι όγκοι επιδεικνύουν έκφραση του PD-L1 (Tumor Proportion Score – TPS) μεγαλύτερο ή ίσο του 1%. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η εγκεκριμένη δοσολογία του pembrolizumab (2 mg/kg κάθε 3 εβδομάδες) καθώς και μια ερευνητική δοσολογία του (10 mg/kg κάθε 3 εβδομάδες) σε σύγκριση με δοσεταξέλη, βελτίωσαν σημαντικά τη συνολική επιβίωση των ασθενών. Η KEYNOTE-010 αποτελεί τη 1η μελέτη που αξιολογεί τη δυνατότητα μιας ανοσο-ογκολογικής θεραπείας σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία, με βάση την προοπτική μέτρηση της έκφρασης του PD-L1, σε ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα.
Βάσει των αποτελεσμάτων της KEYNOTE-010, η MSD θα υποβάλλει συμπληρωματική αίτηση Βιολογικής Άδειας στον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) στα τέλη του 2015, ενώ η αίτηση στον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό οργανισμό θα υποβληθεί στις αρχές του 2016.

Η μελέτη KEYNOTE-010 Φάσης 2/3 συμπεριέλαβε 1.034 ασθενείς με προχωρημένο Μη Μικροκυτταρικό Καρκίνο του Πνεύμονα με έκφραση του PD-L1 (TPS 1% ή περισσότερο). Παρόμοια ευρήματα αναδείχθηκαν και σε ασθενείς οι οποίοι έλαβαν την εγκεκριμένη από τον FDA (Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων) δόση για το pembrolizumab (2 mg/kg κάθε τρεις εβδομάδες) (n=345) καθώς και μία ερευνητική δόση του pembrolizumab (10 mg/kg κάθε τρεις εβδομάδες) (n=346). Και οι δύο ομάδες ασθενών, οι οποίες έλαβαν pembrolizumab, συγκρίθηκαν με ασθενείς οι οποίοι έλαβαν δοσεταξέλη (n=343). Η έκφραση του PD-L1 αξιολογήθηκε από την συνοδευτική ανοσοϊστοχημική εξέταση του PD-L1, IHC 22C3 PharmDx, η οποία παρέχεται από την Dako North America, Inc., μία Εταιρεία της Agilent Technologies. Τα ευρήματα από την KEYNOTE-010 βασίστηκαν στην τελική ανάλυση της μελέτης. Ο διάμεσος χρόνος παρακολούθησης (follow-up) ήταν 13,1 μήνες. (Εύρος, 8.6-17.7).
Στον συνολικό πληθυσμό της μελέτης (όλα τα επίπεδα έκφρασης του PD-L1), και οι δύο δόσεις του pembrolizumab που μελετήθηκαν, βελτίωσαν σημαντικά την Συνολική Επιβίωση (OS) σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη. Ειδικότερα, το pembrolizumab είχε σαν αποτέλεσμα μία βελτίωση της τάξεως του 29% στην Συνολική Επιβίωση (OS) για την δόση των 2 mg/kg dose (HR 0.71, P=0.0008; 95% CI, 0.58-0.88) και βελτίωση κατά 39% στην Συνολική Επιβίωση (OS) για την δόση των 10 mg/kg (HR 0.61, P<0.0001; 95% CI, 0.49-0.75), σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη. Τα εκτιμώμενα ποσοστά Συνολικής Επιβίωσης (OS) για ένα έτος για το pembrolizumab ήταν 43.2% και 52.%, αντίστοιχα, σε σύγκριση με το 34.6% για τη δοσεταξέλη. H διάμεση Συνολική Επιβίωση για το pembrolizumab ήταν 10.4 μήνες (95% CI, 9.4-11.9) και 12.7 μήνες (95% CI, 10.0-17.3), αντίστοιχα, σε σύγκριση με τους 8.5 μήνες για τη δοσεταξέλη (95% CI, 7.5-9.8).
Μεταξύ των ασθενών με υψηλότερα επίπεδα έκφρασης του PD-L1 (με TPS ≥ 50%), η Συνολική Επιβίωση (OS) ήταν ανώτερη και για τις δύο δόσεις του pembrolizumab σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη.

Ειδικότερα, το pembrolizumab βελτίωσε την Συνολική Επιβίωση (OS) κατά 46% για την δόση των 2 mg/kg (HR 0.54, P=0.0002; 95% CI, 0.38-0.77) και κατά 50% για την δόση των 10 mg/kg (HR 0.50, P<0.0001; 95% CI, 0.36-0.70), σε σύγκριση με τη δοσεταξέλη. Η διάμεση Συνολική Επιβίωση (OS) για το pembrolizumab (2 mg/kg και 10 mg/kg, κατ’αντιστοιχία) ήταν 14.9 μήνες (95% CI, 10.4-δεν επιτεύχθηκε) και 17.3 μήνες (95% CI, 11.8-δεν επιτεύχθηκε), σε σύγκριση με τους 8.2 μήνες για τη δοσεταξέλη (95% CI, 6.4-10.7).

“Πρόκειται για μία συναρπαστική στιγμή και οι μελέτες όπως η KEYNOTE-010 με το pembrolizumab ανοίγουν τον δρόμο για μία καλύτερη κατανόηση του πώς να εντοπίσουμε το κατάλληλο φάρμακο για κάθε ασθενή”, ανέφερε ο Dr. Roy Herbst, Επικεφαλής Κλινικής Ογκολογίας, στο Αντικαρκινικό Κέντρο Yale Cancer Center και Νοσοκομείο Smilow Cancer Hospital στο Yale-New Haven. “Αυτά τα ευρήματα των μελετών αναδεικνύουν ότι το pembrolizumab προσέφερε ανώτερη Συνολική Επιβίωση (OS) σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα, οι οποίοι είχαν έκφραση του PD-L1 και στηρίζουν την δυναμική του στην θεραπεία αυτής της νόσου”.