Του Αλέξανδρου Τσαπέκου, Αντιπροσώπου Φαρμακευτικού Συλλόγου Ροδόπης στον ΠΦΣ.
Περίμενα αρκετό καιρό μέχρι να καταλήξω στις παρακάτω εκτιμήσεις μου. Τους διάβασα προσεκτικά όλους. Όσους έγραψαν γι’ αυτή τη σύμβαση. Και τους άκουσα. Μάλιστα ο πρόεδρος του ΠΦΣ, και δια ζώσης και στις αναρτήσεις του, εξήρε την σπουδαιότητα αυτής της σύμβασης λόγω της μη απαίτησης της πιστοποίησης ISO για τα φαρμακεία καθώς και της εισόδου, όπως δήλωσε, για πρώτη φορά μιας νέας επαγγελματικής ύλης εκατοντάδων εκατομμυρίων στα συρτάρια των φαρμακείων μας, που μέχρι σήμερα δεν είχαμε. Στη σύμβαση δε είπε ότι, θέσαμε τους δικούς μας όρους!!!
Και βέβαια ακούσαμε και διαβάσαμε και τις αυστηρές συστάσεις του, ότι οφείλουμε να δείξουμε… σοβαρότητα και αυτοσυγκράτηση, όταν θα μιλάμε και θα κρίνουμε τη νέα σύμβαση που υπέγραψε.
Και μίλησε και για προσωπικά οφέλη, για συνδικαλιστικά και κομματικά τερτίπια και για υποκρισίες, όλων όσων έχουν επιχειρήσει να κρίνουν αυτή την σύμβαση. Από την άλλη έχουμε τους συνάδελφους όλης της χώρας, από τους οποίους δεν ζητήθηκε η γνώμη ή και η συμμετοχή τους στα όσα διαδραματίστηκαν. Και απ’ ότι φάνηκε δεν τους χρειάστηκαν, όπως και όταν ψηφιζόταν η εκχώρηση του επαγγέλματος μας στους ιδιώτες την νύχτα εκείνη του Αυγούστου του 2015.
1. Επειδή όντως η υπογραφή μιας συλλογικής σύμβασης δεν είναι ένα απλό γεγονός, αλλά οι όροι της έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και άμεσες επιπτώσεις στα συμφέροντα του συνόλου των φαρμακοποιών, γιατί έστω και καθ’ υπέρβαση των τυπικών διαδικασιών που προβλέπονται, δεν πέρασε η σύμβαση τουλάχιστον από τη ΓΣ του ΠΦΣ;Δεν θα είχε καλύτερη έκβαση το όλο γεγονός και για το Προεδρείο του ΠΦΣ και δεν θα αποφεύγαμε επιτυχέστερα τις παγίδες που υπάρχουν στη σύμβαση;
2. Γιατί υπήρξε αυτή η βιασύνηνα υπογραφεί άρον άρον την 2/1/17 η σύμβαση, την οποία, όπως λέγεται, ο ΕΟΠΥΥ την γνωστοποίησε προ 6 ημερών στον ΠΦΣ; ενώ ένα τέτοιο κείμενο σίγουρα ετοιμαζόταν από πολύ καιρό πριν; και ενώ άλλοι κλάδοι και φορείς ή αποχώρησαν ή ζήτησαν αναβολή και την έλαβαν;
3. Γιατί ενώ ο κ. Υπουργός της Υγείας,όπως έχει δηλωθεί κατ’ επανάληψη από το Προεδρείο του ΠΦΣ, ήταν επί μήνες δυσεύρετος, οι δε 11 φάκελοι του ΠΦΣ παραμένουν ανέγγιχτοι στα συρτάρια του Υπουργείου του και ενώ δεν δέχθηκε να υπογράψει σχετική με την σύμβαση υπουργική απόφαση (για τα φαρμακεία), εντούτοις παραβρέθηκε στην υπογραφή της σύμβασης και την συνυπέγραψε, με αριθμό νομικών να αποφαίνεται ότι η υπογραφή του αυτή δεν έχει κανένα νομικό ενδιαφέρον και βαρύτητα; Αυτό σε συνδυασμό με το 2ο δεν δείχνει ότι οι αρμόδιοι της Πολιτείας είχαν λόγους να τελειώσει το θέμα γρήγορα; Εμείς αυτό το χειριστήκαμε αναλόγως;
4. Το ότι αποκτήσαμε νέα ύλη (με τη σύμβαση αυτή) είναι ένας μεγάλος μύθοςκαι απορώ πως κάνουν αυτό το λάθος να το επικαλούνται. Όλοι οι συνάδελφοι σε όλη τη χώρα γνωρίζουμε πως όλα αυτά τα αναλώσιμα, υγειονομικά, διαιτητικά και λοιπά ιατροτεχνολογικά προϊόντα, εφ’ όσον το θέλαμε, μπορούσαμε να τα δώσουμε και πριν. Αυτό το επέτρεπε και το επιτρέπει το αρ. 1 του ΠΔ 312/92 (ΦΕΚ 157) περί συγκρότησης και οργάνωσης των φαρμακείων. Στηριζόμενος μάλιστα στο Προεδρικό αυτό διάταγμα ο ΕΟΠΥΥ , και απαντώντας σε ερωτήματα εταιρειών ιδιωτών παρόχων, εξέδωσε στις 30. 4.2012 με αρ πρωτ. 20966 εγκύκλιο (ΑΔΑ: Β464ΟΞ7Μ-ΒΓ0), όπου αποφαίνεται ότι οι ιδιώτες πάροχοι οφείλουν να έχουν βεβαίωση εμπορίας ιατροτεχνολογικών προϊόντων (βάσει της ΔΥ8δ/ΓΠ οικ/1348/16-1-2004, ΦΕΚ Β 32 /2004), <<ενώ τα φαρμακεία δεν έχουν αυτήν την υποχρέωση, δεδομένου ότι η άδεια λειτουργίας τους μας επαρκεί>>.
5. Ενώ σήμερα επαίρονται για την επιτυχία αυτής της δήθεν νέας ύλης στα φαρμακεία, από την άλλη ρίχνουν αντιδεοντολογικές και δυσφημιστικές μπηχτές για όσους είχαν την επαγγελματική αντίληψη χρόνια πριν να δραστηριοποιηθούν σ’ αυτή την ύλη, τον καιρό που όλοι οι υπόλοιποι είχαμε αφεθεί στη ραστώνη της εποχής των παχιών αγελάδων. Δεν υποδεικνύει κάτι αυτή η στάση;
6. Με βάση και όλα τα ανωτέρω η επικαλούμενη μη απαίτηση του ISO για τα φαρμακεία ήταν τελικά επιτυχία μας ή αυτονόητη υποχρέωση του ΕΟΠΥΥνα δεχθεί την επάρκεια της άδειας λειτουργίας μας, η οποία εγγυάται όλες τις προϋποθέσεις της ορθής πρακτικής, της ορθής διατήρησης και της ορθής διανομής των προϊόντων αυτών; Εάν ”επιτύχαμε να μας κάνουν χάρη” και εάν όντως δεν ισχύει η δεύτερη περίπτωση τότε είναι σίγουρο στην πρώτη προσφυγή ότι αυτή η ”χάρη” θα καταπέσει. Επειδή προσωπικά πιστεύω στο δεύτερο, λόγω και της πλούσιας νομολογίας που έχουμε, θεωρώ την απαίτηση του ISO προσχηματική και πιεστική προκειμένου να υπογραφεί άμεσα η σύμβαση με όλους τους άλλους όρους της απείραχτους. Πόσο γρήγορα άλλαξαν γνώμη και πόσο εύκολα ”αγνόησαν την κοινοτική οδηγία του 2004;
7. Το ίδιο δεν έγινε και με τις 000 ευρώ προκαταβολή που ακούσαμε να διατυμπανίζεται τις μέρες εκείνες; Απ’ ότι γνωρίζω σε κανέναν πάροχο δεν εφαρμόστηκε αυτό!!! Μήπως έπεφτε ομοβροντία πολλών δυσάρεστων μέτρων για να νοιώσουμε στη συνέχεια καλύτερα με τα ελαφρώς λιγότερα, κατά τον μύθο του Χότζα;
8. Γράφτηκε: ”Πετύχαμε να συνεχίζουμε να δίνουμε τα αναλώσιμα σακχάρου”. Ενώ η αλήθεια είναι ότι στο ΦΕΚ Β 2198 /2009 (ΔΥ8δ/ΓΠ οικ. 130648) στο αρ 25 παρ 2αναφέρεται ρητά ότι τα in vitro αυτοδιαγνωστικά ιατροτεχνολογικά προϊόντα (που είναι και οι ταινίες σακχάρου, κλπ) διατίθενται αποκλειστικά από τα φαρμακεία. Αυτό δεν είναι και ένας λόγος που θα έπρεπε, όπως προτάθηκε εντός του ΔΣ/ΠΦΣ και ανακοινώθηκε και δημόσια, να επιδιωχθεί και να επιτευχθεί υπογραφή ξεχωριστής σύμβασης μόνο για τα αναλώσιμα σακχάρου και τα οποία ενδιαφέρουν τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων μας και έτσι να αποφευχθούν τυχόν δυσάρεστες επιπτώσεις στο μέλλον; Και βέβαια ο ΠΦΣ ας δει γιατί τα ”υλικά Σακχαρώδους Διαβήτη” υπάρχουν στο Παράρτημα 1 που συνοδεύει τη σύμβαση που υπογράφουν και οι ιδιώτες πάροχο;;;
9. Ρωτήσαμε τον Πρόεδρο εάν θα μπει Rebateκαι μας απάντησε ναι, χωρίς όμως να ξέρει τα ποσοστά. Δεν υπάρχει κάτι σχετικό στη σύμβαση. Γιατί δεν απαιτήσαμε την πρόβλεψη εντός της σύμβασης του αποκλεισμού της επιβολής Rebate, ειδικά στα αναλώσιμα σακχάρου που αφορούν τους πολλούς (να ακόμη ένας λόγος που έπρεπε να μπουν χωριστά τα αναλώσιμα ΣΔ) και την συμφωνία του μικρότερου δυνατού ποσοστού για τα υπόλοιπα. Διότι δυστυχώς, όπως πάντα συμβαίνει μετά την υπογραφή μιας συμφωνίας ή σύμβασης, όλα όσα έχουν αφεθεί ως εκκρεμότητα έχουν ελάχιστη πιθανότητα διαπραγματευτικής επιτυχίας, με σχεδόν σίγουρη την επιπλέον επιβάρυνσή μας και σ’ αυτό!!!
12. Υπό μορφή τελεσιγράφου μας ειδοποίησαν, όχι αμέσως, αλλά 22 μέρες μετά την υπογραφή της σύμβασης και 8 μέρες πριν την εκπνοή της προθεσμίας, ότι όσοι δεν θέλουμε μπορούμε να μην την αποδεχθούμε. Όμως στην περίπτωση αυτή (πχ εάν δεν θέλαμε να ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα προϊόντα παρά μόνο με τα αναλώσιμα ΣΔ), απορρίπταμε συγχρόνως και τα αναλώσιμα ΣΔ!!! Άρα είναι μονόδρομος!!! (άλλος ένας λόγος για χωριστή σύμβαση αναλωσίμων ΣΔ).
13. Απορία μεγάλη: γιατί μπήκε η προθεσμία κατάθεσης το 20ήμερο του επόμενου μήνα; Επειδή όλα θα είναι ηλεκτρονικά και έτσι δεν θα χάνεται χρόνος, μήπως με τον όρο αυτόν ο ΕΟΠΥΥ κατάφερε και εξασφάλισε επιπλέον χρόνο 20 μέρες για να επεκτείνει τις πληρωμές στις 110-120 μέρες, αφού θα υπολογίζει ως χρόνο έναρξης της υποχρέωσής του την 20ήν και όχι την 5η ή 7η , που είναι για τα φάρμακα;
14. Προβλέπεται στη σύμβαση ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ(που σημαίνει, εάν δεν τηρούμε τις υποχρεώσεις μας άρα παραβαίνουμε τους όρους της σύμβασης, με συνέπειες ενδεχόμενης καταγγελίας της εκ μέρους του ΕΟΠΥΥ):
—-Να έχουμε όλα τα προϊόντας όταν μας ζητηθούν. Τυπικά δεν μπορείς να πεις σε κανέναν, ότι δεν θα παραγγείλεις το χι εξειδικευμένο προϊόν που σου ζητούν .
—-Να εκπαιδεύουμε τον ασθενή ή τους οικείους του και στο σπίτι του, εάν χρειαστεί.
—-Να δεχόμαστε ό, τι μας επιστρέφουν σε περίπτωση θανάτου κλπ (τι γίνεται όμως εάν δεν διατηρήθηκαν σωστά;) και να κόβουμε Π.Τ. στον ΕΟΠΥΥ.
—- Να κρατούμε ηλεκτρονικό αρχείο και να το έχουμε στη διάθεση του ελέγχου.
Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω, ότι στις προθέσεις μου δεν είναι να αποτρέψω τους συναδέλφους να ασχοληθούν. Απεναντίας πιστεύω ότι οφείλουμε να παραδειγματιστούμε από τους εκείνους, που από χρόνια πριν τόλμησαν και το έκαναν.
Όχι με επικοινωνιακές κορώνες, αλλά με ουσιαστικό και παραγωγικό διάλογο και κατάθεση απόψεων που θα βελτιώσουν τους παράγοντες της βιωσιμότητας και της καθημερινότητάς μας . Σίγουρα με πολύ εκπαίδευση και επιχειρηματικούς κανόνες !!!
Για να πετύχει όμως αυτό, οφείλουμε να γνωρίζουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή η σύμβαση μας υποχρεώνει να κινούμαστε , να αναζητήσουμε τα λάθη που κάναμε και, εάν φυσικά είναι εφικτό, να τα διορθώσουμε επ’ ωφελεία του μικρομεσαίου φαρμακείου.
Αυτό προσπάθησα με την επιστολή μου.
Πηγή: pharmateam.blogspot.gr
Το virus.com.gr σας φέρνει καθημερινά τις πιο έγκυρες ειδησεις από τον χώρο της πολιτικής υγείας και φαρμάκου
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Δ