Λίγο ως πολύ γνωρίζαμε ότι η «σαμπρέλα» στη μέση είναι ανησυχητική για την υγεία. Τώρα μία νέα γενετική έρευνα δείχνει ξεκάθαρα ότι άνθρωποι με γενετική προδιάθεση να αποθηκεύουν λίπος στην κοιλιά είναι πιο πιθανό να έχουν αυξημένα τριγλυκερίδια, σάκχαρο και αρτηριακή πίεση, καθώς και να αναπτύξουν διαβήτη ή στεφανιαία νόσο.

Η έρευνα έγινε από επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού JAMA του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου. http://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2601502

Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα 322.154 ατόμων, οι οποίοι συμμετείχαν σε 4 γονιδιακές μελέτες από το 2007 έως και το 2015 και 111.986 ατόμων, που είχαν συγκεντρωθεί από το 2007 έως το 2011 στα πλαίσια της βιολογικής τράπεζας UK Biobank.

Οι ερευνητές ανάπτυξαν ένα γενετικό σκορ κινδύνου για την παρουσία 48 πολυμορφισμών νουκλεοτιδίων, που σχετίζονταν με το κοιλιακό λίπος. Η ανάλυση των δεδομένων κατάληξε σε τρία βασικά συμπεράσματα:

1. Τα ευρήματα προσδίδουν βάση σε παλαιότερες παρατηρήσεις ότι η αποθήκευση λίπους στην κοιλιά συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα, όπως έχουν δείξει άλλες μελέτες (όπως η INTERHEART). http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(04)17018-9/abstract
2. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η κατανομή του λίπους στο σώμα, πέραν του δείκτη μάζας σώματος, μπορεί να εξηγήσει τη διαφοροποίηση του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2 και στεφανιαία νόσο π.χ. μεταξύ ατόμων που έχουν ίδιο δείκτη μάζας σώματος. Ακόμη, έτσι μπορεί να εξηγηθεί ότι οι άνδρες έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σε σχέση με τις γυναίκες ή ακόμη ότι οι κάτοικοι της νοτιοανατολικής Ασίας έχουν αυξημένο κίνδυνο.
3. Η αναλογία μέσης προς γοφούς σταθμισμένη προς το δείκτη μάζας σώματος μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη ως βιοδείκτης για την ανάπτυξη θεραπειών με στόχο την μείωση του λίπους στην κοιλιά και συνακόλουθα τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Μέχρις στιγμής, δεν έχει αναπτυχθεί καμία θεραπεία για την κατανομή του λίπους στο σώμα μας.