Νέα μεγάλη μελέτη που έγινε στις ΗΠΑ έδειξε ότι οι χειρουργοί που δεν είναι ευγενείς με τους ασθενείς και συμπεριφέρονται με έλλειψη σεβασμού, είναι πιο πιθανό να κάνουν λάθη την ώρα του χειρουργείου!

Η μελέτη δημοσιεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο περιοδικό JAMA Surgery και διενεργήθηκε από το ιατρικό κέντρο Vanderbilt University Medical Center (VUMC) σε συνεργασία με άλλα 6 μεγάλα ακαδημαϊκά κέντρα.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα της περιόδου 2011-2013 από 7 ιατρικά κέντρα, που συμμετείχαν στο εθνικό πρόγραμμα των ΗΠΑ για την ποιότητα των χειρουργικών επεμβάσεων (National Surgical Quality Improvement Program). Τα δεδομένα αφορούσαν 32.000 ενήλικες ασθενείς και περίπου 800 χειρουργούς.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, βρέθηκε ότι οι ασθενείς που χειρουργούνται από αγενείς γιατρούς έχουν 14% περισσότερες πιθανότητες να έχουν επιπλοκές μέσα σε ένα μήνα μετά την επέμβαση. Οι επιπλοκές αφορούσαν μολύνσεις, πνευμονία, εγκεφαλικό, σήψη και μολύνσεις του ουροποιητικού.

Ακόμη, βρέθηκε ότι η αγενής συμπεριφορά των χειρουργών έχει δυσμενείς επιπτώσεις και στην απόδοση των υπόλοιπων μελών της χειρουργικής ομάδας, γεγονός που επίσης επιδρά στο τελικό αποτέλεσμα για τον ασθενή και επηρεάζει δυσμενώς την εξέλιξη της υγείας του.

«Ποσοστά της τάξης του 14% μπορεί να φαίνονται μικρά, αλλά σκεφθείτε ότι στις ΗΠΑ πραγματοποιούνται ετησίως περίπου 27 εκατ. χειρουργικές επεμβάσεις. Συνεπώς, τα ευρήματα της μελέτης σημαίνουν ότι σε 350.000 επεμβάσεις έχουμε σοβαρές επιπλοκές, οι οποίες θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν αποφευχθεί αν η χειρουργική ομάδα λειτουργεί εύρυθμα και αρμονικά», σημειώνει o Gerald Hickson, αντιπρόεδρος ποιότητας, ασφάλειας και πρόληψης κινδύνων στο Vanderbilt University Medical Center. Μάλιστα εκτίμησε ότι οι επιπλοκές αυτές προκαλούν στις ΗΠΑ κόστος ύψους 3 δις δολαρίων το χρόνο!

Τα ευρήματα είναι σημαντικά και για τους μάνατζερς των νοσοκομείων. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρέπει να αρχίσουν να δίνουν μεγάλη σημασία όταν λαμβάνουν παράπονα από ασθενείς ή τους οικείους τους για τη συμπεριφορά ενός γιατρού. Είναι πολύ πιθανό ότι αν παρέμβουν θα βελτιώσουν την ποιότητα και θα μειώσουν το κόστος.

Από την άλλη, σύμφωνα με την έρευνα, είναι πολύ σημαντικό ότι υπήρξε ανταπόκριση το 80% των 1.600 ιατρών και χειρουργών που έλαβαν παρέμβαση από το πρόγραμμα Patient Advocacy Reporting System (ναι υπάρχει και τέτοιο!) του Vanderbilt University Medical Center. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δεχθούν λιγότερα παράπονα και λιγότερες μηνύσεις (malpractice).

Υ.Γ.

Θα ρωτήσει κανείς εύλογα: τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Άγνωστον! Διότι εμείς εδώ δεν έχουμε κανενός είδους σύστημα ελέγχου της ποιότητας των χειρουργικών επεμβάσεων. Όπως έδειξε και η περίπτωση του Θάνου Πλεύρη, είναι δυνατόν κάποιος να κινδυνέψει να χάσει τη ζωή του από μία επέμβαση ρουτίνας και ουδείς μπορεί να εντοπίσει αν και πού υπάρχουν ευθύνες. Έτσι, οι «καλοί γιατροί» στην Ελλάδα μπορεί να είναι πράγματι καλοί. Όμως, μπορεί να είναι και απλώς οι «επώνυμοι» λόγω γνωριμιών και δημοσίων σχέσεων. Άλλωστε… όταν απευθύνεσαι σε ένα γιατρό για μία επέμβαση, πώς είσαι βέβαιος ότι αυτός θα την κάνει;