Αντίβαρο στα σκληρά μετρα εισοδηματικής ασφυξίας που συμφωνήθηκαν με τους Θεσμούς φαίνεται να αποτελεί η μείωση της συμμετοχής στα φάρμακα, η οποία επεκτείνεται στο σύνολο του πληθυσμό, αλλά με εισοδηματικά κριτήρια. Πέρα, όμως, απο τη σαφή θετική επίδραση του μέτρου για τους πολίτες, το εν λόγω μέτρο κινδυνεύει να αποκτήσει και μια αρνητική πλευρά, στον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης.

Η κυβέρνηση συμφώνησε, μεταξύ άλλων, σε μείωση συντάξεων, κύριων και επικουρικών, έως και 18% και μείωση του αφορολόγητου. Την ίδια ώρα, οι εκπρόσωποι των δανειστών μας φαίνεται πως έδωσαν το πράσινο φως για επέκταση των μειώσεων στη συμμετοχή στα φάρμακα για όλους τους πολίτες με χαμηλά εισοδηματα και όχι μόνο για τους συνταξιούχους. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες,  μηδενική θα είναι η συμμετοχή για όσους έχουν μηνιαίο εισόδημα έως 700 ευρώ το μήνα από μισθό ή σύνταξη, ενώ για εισοδήματα από 701 έως 1.200 ευρώ η συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη θα μειωθεί κατά 50%.

Βεβαια, απορίας άξιον είναι τι θα σημάνει αυτό για τη δαπάνη και αν θα μπορέσει να ελεγχθεί η υπέρβαση της. Άραγε, θα κληθούν οι εταιρίες να καλύψουν το κενό μέσα από το clawback;

Να θυμίσουμε, όμως, ότι μεταξύ των γνωστών μνημονιακών μας δεσμεύσεων είναι η μείωση του claw back κατά 30% το 2017 και κατά 30% επιπλέον το 2018, στόχος που μοιάζει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο….