«Άχρηστοι» οι βήτα αναστολείς μετά το καρδιακό επεισόδιο!

Μεγάλη έρευνα η οποία βασίστηκε σε δεδομένα από 180.000 ασθενείς θέτει υπό αμφισβήτηση την αξία μίας δημοφιλούς κατηγορίας φαρμάκων! Ο λόγος για τους βήτα αναστολείς που χορηγούνται σχεδόν σε όλους τους ασθενείς μετά από καρδιακό επεισόδιο…

Οι β-αναστολείς είναι φάρμακα που παρασκευάστηκαν για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και έκτοτε έχουν συνταγογραφηθεί ευρέως για την αντιμετώπιση πολλών καρδιολογικών προβλημάτων: στεφανιαία νόσο, αρρυθμίες, υπέρταση και την προστασία της καρδιάς μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του βρετανικού πανεπιστημίου University of Leeds New και χρηματοδοτήθηκε από το Βρετανικό Ίδρυμα Καρδιολογίας αμφισβητεί την βαθιά καθιερωμένη αντίληψη ότι όλοι ασθενείς μετά το έμφραγμα πρέπει να λαμβάνουν βήτα αναστολείς. Ειδικότερα, η έρευνα έδειξε ότι δεν υπάρχει κανένα όφελος στους ασθενείς, που δεν πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια!

Σύμφωνα πάντως με τον καρδιολόγο κ. Χρήστο Ντέλλο, “οι βήτα αναστολείς είναι εξαιρετικά χρήσιμα φάρμακα τόσο μετά από έμφραγμα, όσο και για την πρόληψή του και αυτό έχει αποδειχθεί σε πολλές μελέτες. Αυτή είναι και η εμπειρία των καρδιολόγων με μακρά θητεία. Αυτό που πραγματικά λέει αυτή η μελέτη, που είναι απλώς μελέτη παρατήρησης και όχι προοπτική, είναι: Δεν παρατηρήθηκε όφελος στη θνητότητα σε διάστημα ενός έτους μετά από μικρά καρδιακά επεισόδια που δεν άφησαν καρδιακή ανεπάρκεια. Αυτά όμως είναι μειοψηφία στο σύνολο των εμφραγμάτων! Επίσης, ακόμα και σε αυτά η μακροχρόνια παρακολούθηση θα μπορούσε να δείξει όφελος, μετά το πρώτο έτος. Επίσης μπορεί να έχουν σημαντικό όφελος στην πρόληψη ενός δεύτερου και μεγαλύτερου εμφράγματος!”

Οι ερευνητές ανάλυσαν δεδομένα που αφορούσαν περίπου 180.000 ασθενείς από το πρόγραμμα Myocardial Ischaemia National Audit Project, οι οποίοι είχαν πάθει έμφραγμα, αλλά δεν είχαν καρδιακή ανεπάρκεια ή συστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας της καρδιάς.

Η καρδιακή ανεπάρκεια διαχωρίζεται σε συστολική ή διαστολική ανάλογα με το αν έχει επηρεαστεί η συστολική ή διαστολική απόδοση της αριστερής κοιλίας, δηλαδή, η ικανότητα της κοιλίας να δεχθεί ή να εξωθήσει το αίμα. Στους περισσότερους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια η συστολική και διαστολική δυσλειτουργία συνυπάρχουν.

Η ανάλυση των Βρετανών δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Cardiology και δεν βρέθηκε καμία σημαντική διαφορά στην θνησιμότητα ανάμεσα σε εκείνους που έπαιρναν βήτα αναστολείς και σε αυτούς, που δεν λάμβαναν αυτά τα φάρμακα! Η ανάλυση κάλυψε χρονικό διάστημα έως και 1 χρόνο.

Πάντως, ο επικεφαλής των ερευνητών Marlous Hall επισημαίνει ότι “πρόκειται για μελέτη παρατήρησης και χρειάζεται να γίνει μία τυχαιοποιημένη, τυφλή μελέτη για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα. Μία τέτοια μελέτη θα μας δείξει τελικά αν έχουμε οφέλη, όπως πρόληψη νέων καρδιακών επεισοδίων”.

Όμως, αν λάβει κανείς υπόψη του πως διεθνώς στο 95% των ασθενών μετά από έμφραγμα συνταγογραφούνται βήτα αναστολείς, τα ευρήματα της έρευνας θέτουν εν αμφιβόλω την καθιερωμένη μέθοδο θεραπείας. Τα πιο γνωστά φάρμακα της κατηγορίας αυτής είναι: Ακεβουτολόλη (Sectral®, Prent®), Ατενολόλη (Atenix®, Tenormin®), Βισοπρολόλη (Soloc®, Vivacor®, Cardicor®, Emcor®, Concor®), Καρβεδιλόλη (Eucardic®, Coreg®), Σελιπρολόλη (Celectol®), Λαβεταλόλη (Normodyne®, Trandate®, Normozyde®), Μετοπρολόλη (Betaloc®, Betaloc SA®, Lopressor®, Lopressor LA®, Toprol XL®), Ναδολόλη (Corgard®), Νεμπιβολόλη (Nebilet®), Οξπρενολόλη (Trasicor®, Slow-Trasicor®), Πινδολόλη (Visken®), Προπρανολόλη (Angilol®, Syprol®, Bedranol SR®, Beta Prograne®, Slo-Pro®, Inderal®, Half-Inderal LA®, Inderal-LA®), Σοταλόλη (Beta-Cardone®, Sotocor®) και Τιμολόλη (Betim®).