Ελπιδοφόρα είναι τα αποτελέσματα μελέτης που κατέδειξε ότι ορισμένες γυναίκες με καρκίνο του μαστού μπορεί να είναι σε θέση να παραλείψουν τη χειρουργική επέμβαση. Η μελέτη  δημοσιεύθηκε στο Lancet Oncology.

Το εύρημα βασίζονται σε 31 γυναίκες με πρώιμο τριπλά αρνητικό ή HER2-θετικό καρκίνο του μαστού που είχαν παθολογική πλήρη ανταπόκριση (pCR) σε νεοεπικουρική συστηματική θεραπεία. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο  οι γυναίκες υποβλήθηκαν κατευθείαν στην τυπική ακτινοθεραπεία ολόκληρου του μαστού. Η παράλειψη της χειρουργικής επέμβασης φάνηκε να είναι ασφαλής. Μετά από διάμεση παρακολούθηση 26,4 μηνών, δεν υπήρξε ούτε μία τοπική-περιφερειακή ή απομακρυσμένη υποτροπή, όπως ανέφεραν οι ερευνητές.

Τα αποτελέσματα είναι «αξιοσημείωτα και αρκετά ελπιδοφόρα… αυτή είναι η απαρχή ενός νέου τύπου θεραπείας για επιλεγμένους ασθενείς», σχολίασε ο επικεφαλής ερευνητής Henry Kuerer, MD, PhD, χειρουργός για τον καρκίνο του μαστού στο Κέντρο Καρκίνου MD Anderson στο Χιούστον του Τέξας.  Ωστόσο, ο Kuerer πρόσθεσε ότι «θα χρειαστούν πολύ μεγαλύτερη παρακολούθηση και περαιτέρω μελέτες προτού αυτή η προσέγγιση ενσωματωθεί στη συνήθη φροντίδα του καρκίνου του μαστού».

Οι ειδικοί που δεν συμμετείχαν στη μελέτη ήταν ομοίως επιφυλακτικοί, θέτοντας βασικά ερωτήματα σχετικά με τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και την εφαρμογή σε διάφορα θεραπευτικά περιβάλλοντα.Η μελέτη βασίζεται στην ολοένα βελτιούμενη αποτελεσματικότητα της νεοεπικουρικής θεραπείας για τον πρώιμο καρκίνο του μαστού, η οποία έχει πλέον ποσοστά πλήρους παθολογικής ανταπόκρισης 60%-80% για τον τριπλά αρνητικό και τον HER2-θετικό καρκίνο του μαστού.

Η ομάδα συμπεριέλαβε 50 γυναίκες ηλικίας κατά μέσο όρο 62 ετών με μονοκεντρικό cT1-2N0-1M0 τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού (21 ασθενείς) ή HER2-θετικό καρκίνο του μαστού (29 ασθενείς). Οι υπολειπόμενες βλάβες του μαστού έπρεπε να είναι μικρότερες από 2 cm στην απεικόνιση μετά από νεοεπικουρική θεραπεία, η οποία περιελάμβανε χημειοθεραπεία συν/πλην στοχευμένων παραγόντων, όπως καθορίστηκε από τον θεράποντα ιατρικό ογκολόγο.

Η ανταπόκριση στην προγενέστερη θεραπεία αξιολογήθηκε με υπερσύγχρονη, καθοδηγούμενη από εικόνα βιοψία πυρήνα με υποβοήθηση κενού (VACB) από την κοίτη του όγκου, με λήψη τουλάχιστον 12 πυρήνων και κατά μέσο όρο 15,2 πυρήνες ανά ασθενή. Μετά την ακτινοβολία, το 62% των γυναικών (31/50) που είχαν πλήρη ανταπόκριση παρακολουθήθηκαν στενά για υποτροπή, συμπεριλαμβανομένων μαστογραφιών κάθε 6 μήνες. Εννέα ασθενείς υποβλήθηκαν στη συνέχεια σε πρόσθετες βιοψίες.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι περισσότερες από τις γυναίκες με πλήρη ανταπόκριση με τη VACB δεν είχαν πλήρη ανταπόκριση με την ακτινολογία, γεγονός που επισημαίνει «τη θεμελιώδη αναγκαιότητα της βιοψίας με καθοδήγηση εικόνας για τη διασφάλιση της επιλογής κατάλληλων ασθενών για μελλοντικές δοκιμές παράλειψης της χειρουργικής επέμβασης του μαστού».