Η συνεισφορά του Ελληνικού Φαρμάκου και της φαρμακοβιομηχανίας στην κοινωνία και την εθνική οικονομία

Από τον Κωνσταντίνο Μπάμπαλη

General Manager VIAN SA & International Division

Η πρόσφατη πανδημία έφερε στην επιφάνεια τις αδυναμίες των συστημάτων υγείας και της διαθεσιμότητας απαραίτητων φαρμάκων σε όλες τις χώρες παγκοσμίως. Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, εξασφαλίζοντας την πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών σε ποιοτικό και οικονομικό φάρμακο και υποστηρίζοντας το ελληνικό σύστημα υγείας. Το πρόβλημα επιτείνεται αναλογιζόμενοι την υπογεννητικότητα και τον γηράσκοντα πληθυσμό των δυτικών κοινωνιών, που επιτάσσουν τη διαθεσιμότητα απαραίτητων θεραπειών για την αντιμετώπιση χρόνιων παθήσεων.

Είναι πλέον αντιληπτό, τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο, ότι η στήριξη της τοπικής φαρμακοβιομηχανίας είναι στρατηγικής σημασίας, καθώς, σύμφωνα και με την πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ για το οικονομικό αποτύπωμα του κλάδου του φαρμάκου στην ελληνική οικονομία, για κάθε 1 ευρώ επένδυση στον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας δημιουργούνται 2,2 ευρώ πολλαπλασιαστικό όφελος στην εθνική οικονομία. Επιπρόσθετα, και για κάθε νέα υψηλής αξίας θέση εργασίας στον κλάδο υποστηρίζονται 3 θέσεις εργασίας σε συναφείς κλάδους (συσκευασία, μηχανολογικό εξοπλισμό, ιατρικό τουρισμό κ.λπ.).

Το τοπικά παραγόμενο ποιοτικό αξιόπιστο φάρμακο, εκτός από τον Έλληνα ασθενή, έχει καταφέρει να κερδίσει με τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά τις διεθνείς αγορές, από την Ευρώπη και τη Νοτιοανατολική Ασία, την Αφρική και τη Βόρεια Αμερική, με την αξία εξαγωγών παραγόμενων στην Ελλάδα φαρμάκων να φτάνει το 2021 τα 2,9 δισ. ευρώ. Αυτό οδηγεί τον κλάδο των φαρμάκων στο να είναι πλέον ο δεύτερος εξαγωγικός κλάδος στην Ελλάδα, μετά τα πετρελαιοειδή, συνεισφέροντας το 7,3% στις εθνικές εξαγωγές αγαθών, βελτιώνοντας σημαντικά το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών της χώρας.

Παρόλη τη θετική συνεισφορά του Ελληνικού Φαρμάκου τόσο στη διαθεσιμότητα απαραίτητων οικονομικών θεραπειών όσο και στο αποτύπωμά του στην εθνική οικονομία και την αγορά εργασίας, η υποστήριξη από την Πολιτεία δεν είναι ανάλογη. Ενδεικτικά αναφέρω μια σειρά κλειστών προϋπολογισμών στον κλάδο της υγείας, που στόχο έχουν το κόστος ανεξάρτητα από την ποιότητα, την αύξηση των υποχρεωτικών επιστροφών (clawback & rebates), που έχει ως αποτέλεσμα η φαρμακοβιομηχανία να διαθέτει ουσιαστικά δωρεάν το 1 στα 2 κυκλοφορούντα σκευάσματα στην ελληνική αγορά, χωρίς αυτό να σημαίνει και ελάφρυνση της συμμετοχής των ασθενών στις θεραπείες τους, οδηγώντας ουσιαστικά τις πολιτικές αυτές σε αδιέξοδο.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο περιοδικό Pharma PLUS Link ΕΔΩ