Εξελίξεις στη θεραπεία υποτροπιάζοντος πολλαπλού μυελώματος

Ασπίδα φαίνεται πως δημιουργεί για τους ασθενείς με υποτροπιάζον πολλαπλό μυέλωμα η συνδυαστική θεραπεία με isatuximab.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα από την πρώτη προγραμματισμένη ενδιάμεση ανάλυση της μελέτης Φάσης 3 IKEMA, η προσθήκη του isatuximab στη θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη (συνδυαστική θεραπεία με isatuximab) «μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου κατά 47% έναντι της καθιερωμένης θεραπείας με το συνδυασμό καρφιλζομίμπης και δεξαμεθαζόνης» όπως ανακοινώνει η Sanofi.

Ακόμη, επετεύχθη σημαντικό βάθος της ανταπόκρισης, με μη ανιχνεύσιμα επίπεδα πολλαπλού μυελώματος σχεδόν στο 30% των ασθενών με υποτροπιάζον πολλαπλό μυέλωμα (αρνητικό αποτέλεσμα για ελάχιστη υπολειμματική νόσο [MRD] με ευαισθησία 10^-5).

Στην ανακοίνωση των συνοπτικών αποτελεσμάτων επισημαίνεται ότι η συνδυαστική θεραπεία με isatuximab πέτυχε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης στην προκαθορισμένη ενδιάμεση ανάλυση.

Τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, σύμφωνα με τον κ. Philippe Moreau, M.D., από το Τμήμα Αιματολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Νάντης στη Γαλλία μπορεί να αποτελέσουν ένα «νέο πρότυπο θεραπευτικής προσέγγισης στο υποτροπιάζον πολλαπλό μυέλωμα».

Μέχρι τη στιγμή εκπόνησης της προκαθορισμένης ενδιάμεσης ανάλυσης δεν είχε επιτευχθεί η  διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS), που ορίζεται ως ο χρόνος έως την εμφάνιση εξέλιξης της νόσου ή θανάτου, για τη θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη ήταν 19,15 μήνες.

Σε ότι αφορά την ασφάλεια και την ανοχή του isatuximab, διαπιστώθηκε ότι στη συγκεκριμένη μελέτη ήταν σε συμφωνία με το παρατηρούμενο προφίλ ασφάλειας του isatuximab σε άλλες κλινικές μελέτες, ενώ δεν αναφέρθηκαν νέα ευρήματα ασφάλειας.

«Πρόκειται για τη δεύτερη μελέτη Φάσης 3 που δείχνει ανώτερα αποτελέσματα με τη συνδυαστική θεραπεία με isatuximab σε σύγκριση με το καθιερωμένο θεραπευτικό σχήμα, τα οποία προστίθενται σε ένα αυξανόμενο σύνολο στοιχείων που καταδεικνύουν ότι το μονοκλωνικό μας αντίσωμα που στοχεύει το CD38 έχει τη δυνατότητα να αλλάξει ουσιαστικά τη ζωή των ασθενών», επεσήμανε ο κ.John Reed, M.D., Ph.D., Global Head of Research and Development της Sanofi.

Ευρήματα

Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία της μελέτης IKEMA εξέτασαν τη συνέπεια και το βάθος της ανταπόκρισης για την εν λόγω  συνδυαστική θεραπεία σε σύγκριση με τη θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.

Στο εγχείρημα περιλάμβαναν το ποσοστό συνολικής ανταπόκρισης (ORR), πλήρους ανταπόκρισης (CR), πολύ καλής μερικής ανταπόκρισης (VGPR) και ανταπόκρισης με αρνητικό αποτέλεσμα για ελάχιστη υπολειμματική νόσο (MRD–negative).

Τα ευρήματα είναι σύμφωνα με την Sanofi:

• Δεν παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά στο ποσοστό συνολικής ανταπόκρισης, το οποίο ήταν παρόμοιο στα δύο σκέλη θεραπείας, με 86,6% για τη συνδυαστική θεραπεία με isatuximab έναντι 82,9% για τη θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.
• Το ποσοστό πλήρους ανταπόκρισης ήταν 39,7% στο σκέλος της συνδυαστικής θεραπείας με isatuximab και 27,6% στο σκέλος της θεραπείας με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.
• Το ποσοστό της πολύ καλής μερικής ανταπόκρισης ήταν 72,6% για τους ασθενείς που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία με isatuximab και 56,1% για τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.
• Πλήρης ανταπόκριση για ελάχιστη υπολειμματική νόσο (MRD) παρατηρήθηκε στο 29,6% των ασθενών στο σκέλος της συνδυαστικής θεραπείας με isatuximab έναντι 13% των ασθενών στο σκέλος της θεραπείας με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη, γεγονός που υποδηλώνει ότι σχεδόν το 30% των ασθενών που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία με isatuximab πέτυχαν μη ανιχνεύσιμα επίπεδα πολλαπλού μυελώματος.
• Τη χρονική στιγμή της ενδιάμεσης ανάλυσης δεν είχαν ακόμα ωριμάσει δεδομένα συνολικής επιβίωσης (OS).

Ανεπιθύμητες ενέργειες

Ανεπιθύμητες ενέργειες (TEAEs) Βαθμού ≥3  εντοπίστηκαν στο 76,8% των ασθενών που έλαβαν τη συνδυαστική θεραπεία με isatuximab έναντι 67,2% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.

Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες και οι θανατηφόρες ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη θεραπεία ήταν παρόμοιες στο σκέλος της συνδυαστικής θεραπείας με isatuximab έναντι του σκέλους της θεραπείας με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη, καθώς αναφέρθηκαν στο 59,3% έναντι 57,4% και το 3,4% έναντι 3,3%, αντίστοιχα.

 Αντιδράσεις στο σημείο έγχυσης αναφέρθηκαν στο 45,8% των ασθενών που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία με isatuximab έναντι 3,3% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.

Λοιμώξεις του αναπνευστικού Βαθμού ≥3 διαπιστώθηκαν στο 32,2% των ασθενών στο σκέλος της συνδυαστικής θεραπείας με isatuximab έναντι 23,8% των ασθενών στο σκέλος θεραπείας με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη, ενώ καρδιακή ανεπάρκεια Βαθμού ≥3 αναφέρθηκε στο 4,0% για τη συνδυαστική θεραπεία με isatuximab έναντι 4,1% για τη θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.

Βαθμού 3-4 θρομβοπενία και ουδετεροπενία ήταν 29,9% για τη συνδυαστική θεραπεία με isatuximab έναντι 23,8% για τη θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη, και 19,2% για τη συνδυαστική θεραπεία με isatuximab έναντι 7,4% για τη θεραπεία με καρφιλζομίμπη και δεξαμεθαζόνη.